۱۲۴۸۹.عنه عليه السلام :لا يُدرَكُ بِوَهمٍ ، و لا يُقَدَّرُ بِفَهمٍ ......... ، و لا يُحَدُّ بِأَينَ . ۱
۱۲۴۹۰.عنه عليه السلام :الذي لا يُدرِكُهُ بُعدُ الهِمَمِ ، و لا يَنالُهُ غَوصُ الفِطَنِ ، الّذي لَيسَ لِصِفَتِهِ حَدٌّ مَحدودٌ ، و لا نَعتٌ مَوجودٌ ، و لا وَقتٌ مَعدودٌ ، و لا أجَلٌ مَمدودٌ . ۲
۱۲۴۹۱.عنه عليه السلام :إنَّكَ أنتَ اللّهُ الّذي لَم تَتَناهَ في العُقولِ فتَكونَ في مَهَبِّ فِكرِها مُكَيَّفا ، و لا في رَوِيّاتِ خَواطِرِها فتَكونَ مَحدودا مُصَرَّفا . ۳
۱۲۴۹۲.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لِأبي عَلِيٍّ القَصّابِ لَمّا قالَ: الحَمدُ للّهِِ مُنتَهى عِلمِهِ ـ: لا تَقُلْ ذلكَ ؛ فإنَّهُ لَيسَ لِعِلمِهِ مُنتَهى . ۴
۱۲۴۹۳.الكافي عن الإمامِ الصّادقِ عليه السلام :قالَ رجلٌ عندهُ : اللّهُ أكبَرُ، فقالَ : اللّهُ أكبَرُ مِن أيِّ شَيءٍ ؟ فقالَ : مِن كُلِّ شَيءٍ ، فقالَ أبو عَبدِ اللّهِ عليه السلام : حَدَّدتَهُ، فقالَ الرَّجُلُ : كَيفَ أقولُ ؟ قالَ : قُل : اللّهُ أكبَرُ مِن أن يُوصَفَ . ۵
۱۲۴۹۴.الإمامُ الرِّضا عليه السلام :و لَو حُدَّ لَهُ وَراءٌ إذا حُدَّ لَهُ أمامٌ ، و لَوِ التُمِسَ لَهُ التَّمامُ إذا لَزِمَهُ النُّقصانُ . ۶
۱۲۴۸۹.امام على عليه السلام :با هيچ وهمى دريافته نشود و با هيچ فهمى سنجيده و اندازه گيرى نگردد ......... و به مكان و زمان محدود نشود.
۱۲۴۹۰.امام على عليه السلام :خدايى كه بلندى همّتها او را در نيابد و ژرفى انديشه ها بدو نرسد، آن كه نه براى صفت [يا ذات] او حدّ و مرزى است و نه از برايش حالاتى متغيّر و نه زمانى محدود و مشخص و نه مدّتى معلوم و معيّن.
۱۲۴۹۱.امام على عليه السلام :همانا تو آن خدايى هستى كه در خردها تو را نهايتى نيست تا در جريان انديشيدن آنها داراى كيفيّت باشى و در تأمّل انديشه ها، تو را پايانى نيست تا در نتيجه، محدود و متغيّر باشى.
۱۲۴۹۲.امام صادق عليه السلامـ به ابو على قصّاب كه گفت: سپاس خداى را تا نهايت علمش ـفرمود : اين را نگو؛ زيرا علم خدا را نهايتى نيست.
۱۲۴۹۳.الكافى :امام صادق عليه السلام به مردى كه گفت: خدا بزرگتر است فرمود: خدا بزرگتر از چه چيز است؟ عرض كرد: از همه چيز. امام صادق عليه السلام فرمود: او را محدود كردى. مرد گفت: پس، چگونه بگويم؟ فرمود: بگو: خدا بزرگتر از آن است كه به وصف در آيد.
۱۲۴۹۴.امام رضا عليه السلام :اگر برايش پسى معيّن شود، پيشى نيز معيّن خواهد شد و اگر برايش تماميّت جستجو گردد، نقصان و كاستى لازمش مى آيد.
