(انظر) العجب : باب 2481 ، 2482 ، 2483.

2638

عَلامَةُ قَبولِ المَعروفِ

۱۲۷۹۰.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :صِلَةُ الفاجِرِ لا تَكادُ تَصِلُ إلاّ إلى فاجِرٍ مِثلِهِ . ^۱

۱۲۷۹۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :خَيرُ المَعروفِ ما اُصيبَ بِهِ الأبرارُ . ^۲

۱۲۷۹۲.عنه عليه السلام :خَيرُ السَّخاءِ ما صادَفَ مَوضِعَ الحاجَةِ . ^۳

۱۲۷۹۳.عنه عليه السلام :أجَلُّ المَعـروفِ ما صُنِـعَ إلى أهلِـهِ . ^۴

۱۲۷۹۴.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لَمّا سُئلَ عَن عَلامَةِ قَبولِ العَبدِ عِندَ اللّهِ ـ: عَلامَةُ قَبولِ العَبدِ عِندَ اللّهِ أن يُصيبَ بِمَعروفِهِ مَواضِعَهُ ، فإن لَم يَكُن كذلكَ فلَيسَ كذلكَ . ^۵

2638

نشانه پذيرفته شدن خوبى و احسان

۱۲۷۹۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خوبى كردنِ نابكار، تقريبا جز به نابكارى مانند خودش نمى رسد.

۱۲۷۹۱.امام على عليه السلام :بهترين احسان آن است كه به نيكان شود.

۱۲۷۹۲.امام على عليه السلام :بهترين سخاوت آن است كه در آن جا كه نياز هست صورت گيرد.

۱۲۷۹۳.امام على عليه السلام :ارزشمندترين احسان، آن است كه به اهلش شود.

۱۲۷۹۴.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به اين سؤال كه نشانه پذيرفته شدن بنده به درگاه خدا چيست ـفرمود: نشانه پذيرفته شدن بنده به درگاه خدا اين است كه احسان و كمكش به جا صورت گيرد، اگر چنين نباشد چنان نيز نخواهد بود.

۱۲۷۸۷.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :الصَّنيعَةُ لا تَتِمُّ صَنيعَةً عِندَ المُؤمِنِ لِصاحِبِها إلاّ بِثَلاثَةِ أشياءَ : تَصغيرِها ، و سَترِها ، و تَعجيلِها ، فمَن صَغَّرَ الصَّنيعَةَ عِندَ المُؤمِنِ فقَد عَظَّمَ أخاهُ ، و مَن عَظَّمَ الصَّنيعَةَ عِندَهُ فقَد صَغَّرَ أخاهُ ، و مَن كَتَمَ ما أولاهُ مِن صَنيعِهِ فقَد كَرَّمَ فِعالَهُ ، و مَن عَجَّلَ ما وَعَدَ فقَد هَنِئَ العَطِيَّةَ . ^۱

(انظر) فعل المعروف : باب 2634.

2637

النَّهيُ عَن تَحقيرِ المَعروفِ

۱۲۷۸۸.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :لا تُحَقِّرَنَّ شَيئا مِنَ المَعروفِ ، و لَو أن تَلقى أخاكَ و وَجهُكَ مَبسوطٌ إلَيهِ . ^۲

۱۲۷۸۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا تَستَصغِر شَيئا مِنَ المَعروفِ قَدَرتَ عَلَى اصطِناعِه إيثارا لِما هُوَ أكثَرُ مِنهُ ؛ فإنَّ اليَسيرَ في حالِ الحاجَةِ إلَيهِ أنفَعُ لأِهلِهِ مِن ذلكَ الكَثيرِ في حالِ الغَناءِ عَنهُ ، و اعمَلْ لِكُلِّ يَومٍ بِما فيهِ تَرشُدُ . ^۳

۱۲۷۸۷.امام كاظم عليه السلام :كسى كه به مؤمن احسانى كند، جز با سه چيز آن را به كمال نرسانده باشد: كوچك شمردن آن، پوشاندن آن و شتاب ورزيدن در انجام آن؛ زيرا كسى كه احسان خود به مؤمن را كوچك شمارد، برادر خويش را بزرگ داشته است و كسى كه احسان خود به مؤمن را بزرگ شمارد، برادر خود را كوچك كرده است و كسى كه خوبى خود به مؤمن را پوشيده دارد، كارى بزرگوارانه كرده است و هر كه در انجام وعده خود شتاب ورزد، دهش را گوارا ساخته است.

2637

نهى از دست كم گرفتن خوبى

۱۲۷۸۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ كار خوبى را دست كم نگير، اگر چه [كارى مانند ]گشاده رويى با برادرت باشد.

۱۲۷۸۹.امام على عليه السلام :هيچ كار خوبى را كه بر انجام آن توانايى، ناچيز مشمار و به خاطر خوبيى بزرگترْ آن را ترك مكن؛ زيرا خوبى و كمك اندك در صورتى كه به آن نياز باشد سودمندتر از آن خوبى و (كمك) بسيارى است كه در حال بى نيازى به كسى شود. براى هر روز كارى كن كه به سبب آن به راه راست در آيى.