۱۲۷۹۹.عنه صلى الله عليه و آله :مَن بَنى عَلى ظَهرِ الطَّريقِ ما يَأوي عابِرَ سَبيلٍ بَعَثَهُ اللّهُ يَومَ القِيامَةِ عَلى نَجيبٍ مِن دُرٍّ ، و وَجهُه يُضيءُ لأِهلِ الجَنَّةِ نورا . ^۱

۱۲۸۰۰.عنه صلى الله عليه و آله :لقَد رأيتُ رَجُلاً يَتَقَلَّبُ في الجَنَّةِ في شَجَرَةٍ قَطَعَها مِن ظَهرِ الطَّريقِ كانَت تُؤذي المُسلِمينَ. ^۲

۱۲۸۰۱.عنه صلى الله عليه و آله :مَن رَدَّ عَن قَومٍ مِنَ المُسلِمينَ عادِيةَ ماءٍ أو نارٍ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ . ^۳

۱۲۸۰۲.الترغيب و الترهيب :كانَ مَعاذٌ يَمشي و رَجُلٌ مَعَهُ ، فرَفَعَ حَجَرا مِنَ الطَّريقِ فقالَ : ما هذا ؟ فقالَ : سَمِعتُ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله يَقولُ : مَن رَفَعَ حَجَرا مِنَ الطَّريقِ كُتِبَت لَهُ حَسَنَةٌ ، و مَن كانَت لَهُ حَسَنَةٌ دَخَلَ الجَنَّةَ . ^۴

۱۲۸۰۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن رَدَّ عَن المُسلِمينَ عادِيَةَ ماءٍ ، أو عادِيَةَ نارٍ أو عادِيَةَ عَدُوٍّ مُكابِرٍ للمُسلِمينَ ، غَفَرَ اللّهُ لَهُ ذَنبَهُ . ^۵

۱۲۸۰۴.الإمامُ الحسينُ عليه السلام :إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ نادى مُنادٍ : أيُّها النّاسُ ، مَن كانَ لهُ علَى اللّهِ أجرٌ فَلْيَقُمْ . فلا يَقومُ إلاّ أهلُ المَعروفِ . ^۶

۱۲۷۹۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس در كنار راه سر پناهى براى رهگذران بسازد، خداوند در روز قيامت او را سوار بر اشتر نژاده اى از مرواريد محشور فرمايد ، در حالى كه چهره اش براى بهشتيان نور افشانى مى كند.

۱۲۸۰۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مردى را ديدم كه، به علّت بريدن درختى از سر راه، كه باعث آزار و زحمت مسلمانان شده بود، در بهشت گردش مى كرد.

۱۲۸۰۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس از آسيب رساندن آب يا آتش به گروهى از مسلمانان جلوگيرى كند، بهشت بر او واجب گردد.

۱۲۸۰۲.الترغيب و الترهيب :معاذ با مردى در راهى مى رفت. سنگى را از سر راه برداشت. مردِ همراه او پرسيد: اين چيست؟ معاذ گفت: شنيدم رسول خدا صلى الله عليه و آله مى فرمود: هر كس سنگى را از سر راه بردارد، حسنه اى برايش نوشته شود و هر كس حسنه اى داشته باشد، به بهشت مى رود.

۱۲۸۰۳.امام على عليه السلام :هر كس مانع از آسيب رساندنِ آبى يا آتشى يا دشمنى زور گو به مسلمانان شود، خداوند گناهانش را بيامرزد.

۱۲۸۰۴.امام حسين عليه السلام :چون روز قيامت شود منادى اى ندا دهد: اى مردم! هر كه بر عهده خدا مزدى دارد برخيزد؛ و كسى جز نيكو كاران برنخيزند.

۱۲۷۹۵.عنه عليه السلامـ لِلمُفَضَّلِ ـ: يا مُفَضَّلُ ، إذا أرَدتَ أن تَعلَمَ أ شَقِيٌّ الرَّجُلُ أم سَعيدٌ فانظُرْ سَيبَهُ و مَعروفَهُ إلى مَن يَصنَعُهُ ، فإن كانَ يَصنَعُهُ إلى مَن هُوَ أهلُهُ فاعلَم أنَّهُ إلى خَيرٍ ، و إن كانَ يَصنَعُه إلى غَيرِ أهلِهِ فاعلَم أنَّهُ لَيسَ لَهُ عِندَ اللّهِ خَيرٌ . ^۱

(انظر) العمل : باب 2901.

2639

ثَوابُ المَعروفِ

۱۲۷۹۶.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مَن قادَ ضَريرا أربَعينَ خُطوَةً عَلى أرضٍ سَهلَةٍ ، لا يَفي بِقَدرِ إبرَةٍ مِن جَميعِهِ طِلاعُ الأرضِ ذَهَبا ، فإن كانَ فيما قادَهُ مَهلَكَةٌ جَوَّزَهُ عَنها وَجَدَ ذلكَ في ميزانِ حَسَناتِهِ يَومَ القِيامَةِ أوسَعَ مِنَ الدّنيا مِائةَ ألفِ مَرَّةٍ . ^۲

۱۲۷۹۷.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أماطَ عَن طَريقِ المُسلِمينَ ما يُؤذيهِم كَتَبَ اللّهُ لَهُ أجرَ قِراءَةِ أربَعِمِائةِ آيَةٍ ، كُلُّ حَرفٍ مِنها بِعَشرِ حَسَناتٍ . ^۳

۱۲۷۹۸.عنه صلى الله عليه و آله :دَخَلَ عَبدٌ الجَنَّةَ بِغُصنٍ مِن شَوكٍ كانَ عَلى طَريقِ المُسلِمينَ فأماطَهُ عَنهُ . ^۴

۱۲۷۹۵.امام صادق عليه السلامـ خطاب به مفضّل ـفرمود : اى مفضّل! هر گاه خواستى بدانى كه مردى بدبخت است يا خوشبخت، ببين كه به چه كسى خوبى و كمك مى كند؛ اگر به كسى كه اهليت آن را دارد خوبى كرد، بدان كه او بر خير و خوبى است و اگر به نااهل خوبى و كمك كرد بدان كه او را نزد خدا خيرى (منزلتى) نيست.

2639

ثواب خوبى كردن

۱۲۷۹۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس نابينايى را در دشتى چهل قدم راه برد، اگر همه زمين پر از طلا گردد [و به او داده شود] به اندازه سوزنى از پاداش اين كار او داده نشده است. چنانچه او را از خطرى كه بر سر راهش قرار داشته باشد بگذراند، روز قيامت اين كار در ترازوى حسنات او صد هزار بار بزرگتر از دنيا باشد.

۱۲۷۹۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس از سر راه مسلمانان چيزى را كه به آنها آزار رساند دور كند، خداوند پاداش خواندن چهار صد آيه [از قرآن] برايش بنويسد كه هر حرفى از آنها ده ثواب دارد.

۱۲۷۹۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بنده اى به سبب برداشتن شاخه خارى از سر راه مسلمانان به بهشت رفت.