۱۲۹۱۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :ما جَعَلَ اللّهُ بَسطَ اللِّسانِ و كَفَّ اليَدِ ، و لكِن جَعَلَهُما يُبسَطانِ مَعا و يُكَفّانِ مَعا . ^۱

(انظر) السلاح : باب 1836.

2657

موجِباتُ تَركِ النَّهيِ عَنِ المُنكَرِ

۱۲۹۱۷.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :غَشِيَتكُمُ السَّكرَتانِ : سَكرَةُ حُبِّ العَيشِ ، و حُبِّ الجَهلِ ، فعِندَ ذلكَ لا تَأمُرونَ بِالمَعروفِ و لا تَنهَونَ عَنِ المُنكَرِ . ^۲

۱۲۹۱۸.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :و لَو أضَرَّتِ الصَّلاةُ بِسائرِ ما يَعمَلونَ بأموالِهِم و أبدانِهِم لَرَفَضوها كما رَفَضوا أسمَى الفَرائضِ و أشرَفَها . ^۳

(انظر) الاُمّة : باب 134.

2658

النَّهيُ عَنِ المُنكَرِ و خَشيَةُ النّاسِ

الكتاب :

الَّذِينَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ إنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزادَهُمْ إيمانا وَ قالُوا حَسْبُنا اللّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ» . ^۴

۱۲۹۱۶.امام صادق عليه السلام :خداوند زبان را بسته و دست را گشاده قرار نداده، بلكه آنها را چنان آفريده كه با هم باز مى شوند و با هم بسته مى گردند.

2657

موجبات ترك نهى از منكر

۱۲۹۱۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دو مستى شما را فرا گرفته است: مستى عشق به زندگى و مستى نادانى. در چنين وضعى امر به معروف و نهى از منكر نمى كنيد.

۱۲۹۱۸.امام باقر عليه السلام :اگر نماز هم به ديگر كارهاى مربوط به مال و جانشان ضرر مى زد، آن را كنار مى گذاشتند؛ همچنان كه بالاترين و ارجمندترين فرايض را كنار گذاشتند.

2658

نهى از منكر و ترس از مردم

قرآن:

«كسانى كه مردم به آنان گفتند كه مردم براى جنگ با شما فراهم آمده اند، از آنها بترسيد، پس اين سخن بر ايمانشان بيفزود و گفتند خدا ما را بسنده است و نيكو ياورى است او».

۱۲۹۱۲.عنه عليه السلام :أنكِرِ المُنكَرَ بيَدِكَ و لِسانِكَ ، و بايِنْ مَن فَعَلَهُ بِجُهدِكَ . ^۱

۱۲۹۱۳.عنه عليه السلام :السَّيفُ فاتِقٌ ، و الدِّينُ راتِقٌ ، فالدِّينُ يَأمُرُ بِالمَعروفِ ، و السَّيفُ يَنهى عَنِ المُنكَرِ . ^۲

۱۲۹۱۴.عنه عليه السلامـ في قولِهِ تَعالى :«و مِنَ النّاسِ مَن يَشْري نَفسَهُ ابتِغاءَ مَرضاةِ اللّهِ »^۳ـ: إنَّ المُرادَ بِالآيَةِ الرَّجُلُ يُقتَلُ عَلَى الأمرِ بِالمَعروفِ و النَّهيِ عَنِ المُنكَرِ . ^۴

۱۲۹۱۵.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :فأنكِروا بِقُلوبِكُم ، وَ الْفِظوا بِألسِنَتِكُم ، و صُكّوا بِها جِباهَهُم ، و لا تَخافوا في اللّهِ لَومَةَ لائمٍ ، فإنِ اتَّعَظوا و إلَى الحَقِّ رَجَعوا فلا سَبيلَ عَلَيهِم «إنَّما السَّبيلُ عَلَى الّذينَ يَظلِمونَ النّاسَ و يَبغونَ في الأرضِ بِغَيرِ الحَقِّ اُولئكَ لَهُم عَذابٌ أليمٌ »^۵ هُنالِكَ فجاهِدوهُم بِأبدانِكُم و أبغِضوهُم بِقُلوبِكُم، غَيرَ طالِبينَ سُلطانا، و لا باغينَ مالاً ، و لا مُرتَدِّينَ بِالظُّلمِ ظَفَرا ؛ حتّى يَفيؤوا إلى أمرِ اللّهِ و يَمضوا عَلى طاعَتِهِ . ^۶

۱۲۹۱۲.امام على عليه السلام :با دست و زبان خود بر زشت كارى اعتراض كن و تا مى توانى از زشت كار دورى نما.

۱۲۹۱۳.امام على عليه السلام :شمشير شكافنده است و دين به هم آورنده؛ زيرا دين به معروف امر مى كند و شمشير از منكر نهى مى كند.

۱۲۹۱۴.امام على عليه السلامـ درباره آيه «و برخى از مردم، براى به دست آوردن خشنودى خدا جان خويش را فدا مى كنند» ـفرمود : مراد از اين آيه آن مرد است كه در راه امر به معروف و نهى از منكر كشته مى شود.

۱۲۹۱۵.امام باقر عليه السلام :با دلهاى خود انكار كنيد و با زبانهايتان اعتراض نماييد و آن را به پيشانيهايشان بكوبيد و در راه خدا از سرزنش احدى نهراسيد. اگر پند پذيرفتند و به راه حق بازگشتند، كارى به آنها نداشته باشيد. كيفر و مجازات فقط براى كسانى است كه به مردم ستم مى كنند و بناحق در روى زمين سركشى مى كنند. اينان را عذابى دردآور است. در چنين حالتى با آنها عملاً جهاد كنيد و در دلهايتان دشمنشان بداريد، بى آن كه در صدد قدرت طلبى باشيد و يا مالى را به ستم بگيريد و يا از غرور پيروزى، دست به ستمگرى بيالاييد، تا آن كه به فرمان خدا برگردند و راه طاعت او در پيش گيرند.