۱۳۱۰۱.. عنه عليه السلام :صانِع المُنافِقَ بِلِسانِكَ، و أخلِصْ وُدَّكَ لِلمُؤمِنِ، و إن جالَسَكَ يَهودِيٌّ فأحسِنْ مُجالَسَتَهُ. ^۱

۱۳۱۰۲.عنه عليه السلام :إنَّهُ لَيسَ مِنّا مَن لَم يُحسِنْ (صُحبَةَ) مَن صَحِبَهُ ، و مُرافَقَةَ مَن رَافَقَهُ ، و مُمالَحَةَ مَن مالَحَهُ ، و مُخالَقَةَ مَن خالَقَهُ . ^۲

۱۳۱۰۳.عنه عليه السلام :مُجامَلَةُ النّاسِ ثُلثُ العَقلِ . ^۳

(انظر) وسائل الشيعة : 8 / 401 باب 2.

2686

الحَثُّ عَلَى التَّوَدُّدِ إلَى النّاسِ

۱۳۱۰۴.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :رَأسُ العَقلِ بَعدَ الإيمانِ بِاللّهِ عزَّ و جلَّ التَّحَبُّبُ إلَى النّاسِ . ^۴

۱۳۱۰۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :ألزِم نَفسَكَ التَّوَدُّدَ ، و صَبِّر على مُؤَناتِ النّاسِ نَفسَكَ . ^۵

۱۳۱۰۶.عنه عليه السلام :التَّوَدُّدُ إلَى النّاسِ رَأسُ العَقلِ . ^۶

۱۳۱۰۱.امام صادق عليه السلام :با منافق به زبان اظهار دوستى كن و با مؤمن دوست يكرنگ باش و اگر يك يهودى [نيز ]با تو همنشينى كرد، با او خوشرفتار باش.

۱۳۱۰۲.امام صادق عليه السلام :از ما نيست كسى كه با يار و همراه خود خوشرفتارى و با رفيقش رفاقت و با هم نمك و هم كاسه اش مدارا و با كسى كه با او خوش خو باشد خوش خويى نكند.

۱۳۱۰۳.امام صادق عليه السلام :خوش برخوردى با مردم، يك سوم خردمندى است.

2686

تشويق به دوستى ورزيدن با مردم

۱۳۱۰۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بعد از ايمان به خداوند عزّ و جلّ، دوستى كردن با مردم رأس خردمندى است.

۱۳۱۰۵.امام على عليه السلام :خويشتن را پايبند دوستى كن و خود را در راه تحمل زحمات (هزينه هاى) مردم به شكيبايى وادار.

۱۳۱۰۶.امام على عليه السلام :دوستى كردن با مردم، رأس خرد است.

۱۳۰۹۶.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :اُبذُلْ لأِخيكَ دَمَكَ و مالَكَ ، و لِعَدُوِّكَ عَدلَكَ و إنصافَكَ ، و لِلعامَّةِ بِشرَكَ و إحسانَكَ . ^۱

۱۳۰۹۷.عنه عليه السلام :اُبذُلْ لِصَديقِكَ نُصحَكَ ، و لِمَعارِفِكَ مَعونَتَكَ ، و لِكافَّةِ النّاسِ بِشرَكَ . ^۲

۱۳۰۹۸.عنه عليه السلام :صاحِـبِ الإخوانَ بالإحسانِ ، و تَغَمَّدْ ذُنوبَهُم بِالغُفرانِ . ^۳

۱۳۰۹۹.عنه عليه السلام :اِصحَبِ السُّلطانَ بِالحَذَرِ ، و الصَّديقَ بِالتّواضُعِ و البِشرِ ، و العَدُوَّ بِما تَقومُ بِهِ عَلَيهِ حُجَّتُكَ . ^۴

۱۳۱۰۰.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه و آله بَينا هُوَ ذاتَ يَومٍ عِندَ عائشَةَ إذ ^۵ استَأذَنَ عَلَيهِ رَجُلٌ ، فقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : بِئسَ أخو العَشيرَةِ ! فقامَت عائشةُ فدَخَلَتِ البَيتَ و أذِنَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله لِلرَّجل ، فلَمّا دَخَلَ أقبَلَ عَلَيهِ بِوَجهِهِ و بِشرِهِ [ إلَيهِ] يُحَدِّثُهُ ، حتّى إذا فَرَغَ و خَرَجَ مِن عِندِهِ قالَت عائشَةُ : يا رسولَ اللّهِ ، بَينا أنتَ تَذكُرُ هذا الرَّجُلَ بِما ذَكَرتَهُ بِهِ إذ أقبَلتَ عَلَيهِ بِوَجهِكَ و بِشرِكَ ! فقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله عِندَ ذلكَ : إنَّ مِن شَرِّ عِبادِ اللّهِ مَن تُكرَهُ مُجالَسَتُهُ لِفُحشِهُ . ^۶

۱۳۰۹۶.امام على عليه السلام :جان و مالت را فداى برادر خود كن و عدل و انصافت را نثار دشمنت و خوشرويى و احسانت را به عموم مردم ببخش.

۱۳۰۹۷.امام على عليه السلام :به دوستِ خود، خيرخواهى و يكرنگى ات را ببخش و به آشنايان خود يارى ات را و به عموم مردم خوش رويى ات را.

۱۳۰۹۸.امام على عليه السلام :با برادران به نيكى رفتار كن و گناهان آنان را با گذشت بپوشان.

۱۳۰۹۹.امام على عليه السلام :با قدرتمند محتاطانه رفتار كن و با دوستان به فروتنى و خوشرويى و با دشمن به گونه اى كه حجّت تو بر او تمام شود (بهانه و دستاويزى براى دشمنى او باقى نماند).

۱۳۱۰۰.امام صادق عليه السلام :روزى پيامبر صلى الله عليه و آله نزد عايشه بود كه مردى اجازه ورود خواست. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: چه خويشاوند بدى! عايشه برخاست و به اتاق رفت. رسول خدا صلى الله عليه و آله به آن مرد اجازه ورود داد. چون مرد داخل شد رسول خدا صلى الله عليه و آله با خوشرويى با او به صحبت كردن پرداخت تا آن كه صحبتهايش تمام شد و بيرون رفت. عايشه عرض كرد: اى رسول خدا! با اين كه آن حرف را درباره اين مرد زدى، باز با خوشرويى با او برخورد كردى ؟! رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: از بدترين بندگان خدا كسى است كه به سبب رفتار زشتش، همنشينى با وى ناخوشايند باشد.