۱۲۰۰۴.عنه عليه السلام :عَجِبتُ لِمَن يَرى أنَّهُ يَنقُصُ كُلَّ يَومٍ في نَفسِهِ و عُمرِهِ و هُوَ لا يَتَأهَّبُ لِلمَوتِ ! ۱
۱۲۰۰۵.عنه عليه السلام :عَجِبتُ لِمَن عَرَفَ سُوءَ عَواقِبِ اللَّذّاتِ كَيفَ لا يَعِفُّ ! ۲
۱۲۰۰۶.عنه عليه السلام :عَجِبتُ لِمَن عَلِمَ شِدَّةَ انتِقامِ اللّهِ مِنهُ و هُوَ مُقيمٌ عَلَى الإصرارِ ! ۳
۱۲۰۰۷.عنه عليه السلام :عَجِبتُ لِمَن يَتَصدّى لإِصلاحِ الناسِ و نَفسُهُ أشَدُّ شَيءٍ فَسادا، فلا يُصلِحُها و يَتَعاطى إصلاحَ غَيرِهِ ! ۴
۱۲۰۰۸.عنه عليه السلام :عَجِبتُ لِمَن عَرَفَ دَواءَ دَائهِ فلا يَطلُبُهُ، و إن وَجَدَهُ لَم يَتَداوَ بِهِ ! ۵
۱۲۰۰۹.عنه عليه السلام :عَجِبتُ لِمَن لا يَملِكُ أجَلَهُ كَيفَ يُطيلُ أمَلَهُ ! ۶
۱۲۰۱۰.عنه عليه السلام :عَجِبتُ لِمَن يُقالُ : إنَّ فيهِ الشَّرَّ الّذي يَعلَمُ أنَّهُ فيهِ كَيفَ يَسخَطُ ! ۷
۱۲۰۱۱.عنه عليه السلام :عَجِبتُ لِمَن يُوصَفُ بِالخَيرِ الَّذي يَعلَمُ أنَّهُ لَيسَ فيهِ كَيفَ يَرضى ! ۸
۱۲۰۰۴.امام على عليه السلام :در شگفتم از كسى كه مى بيند هر روز از جانش و عمرش كاسته مى شود و با اين حال براى مرگ آماده نمى گردد!
۱۲۰۰۵.امام على عليه السلام :در شگفتم از كسى كه فرجام ناگوار خوش گذرانيها را مى داند، چگونه [از آنها ]خوددارى نمى ورزد!
۱۲۰۰۶.امام على عليه السلام :در شگفتم از كسى كه مى داند خداوند به سختى از او انتقام خواهد گرفت و با اين حال [بر نافرمانى ]پاى مى فشرد!
۱۲۰۰۷.امام على عليه السلام :در شگفتم از كسى كه به اصلاح مردم دست مى زند در حالى كه خود از همه فاسدتر است و خويشتن را اصلاح نمى كند و به كار اصلاح ديگران مى پردازد!
۱۲۰۰۸.امام على عليه السلام :در شگفتم از كسى كه داروى درد خود را مى شناسد و آن را نمى جويد و اگر هم بيابدش، خود را با آن درمان نمى كند!
۱۲۰۰۹.امام على عليه السلام :در شگفتم از كسى كه اختياردار اجل خود نيست، چگونه آرزويش را دراز مى كند!
۱۲۰۱۰.امام على عليه السلام :در شگفتم از كسى كه گفته مى شود در او بدى وجود دارد و خودش مى داند كه آن بدى در او هست، چگونه [از شنيدن اين سخن ]ناراحت مى شود!
۱۲۰۱۱.امام على عليه السلام :در شگفتم از كسى كه خوبيى را به او نسبت مى دهند و خودش مى داند كه آن خوبى را ندارد، چگونه خوشحال مى شود!
