۱۲۰۸۱.عنه عليه السلام :العَجَلُ قَبلَ الإمكانِ يوجِبُ الغُصَّةَ . ^۱

۱۲۰۸۲.عنه عليه السلامـ مِن وَصاياهُ لِمُحَمَّدِ بنِ أبي بَكرٍ لَمّا وَلاّهُ مِصرَ ـ: صَلِّ الصَّلاةَ لِوَقتِها المُؤَقَّتِ لَها، و لا تُعَجِّلْ وَقتَها لِفَراغٍ، و لا تُؤَخِّرْها عَن وَقتِها لاِشتِغالٍ . ^۲

۱۲۰۸۳.عنه عليه السلامـ من خُطبَةٍ لَهُ يومِئُ فيها إلَى المَلاحِمِ ـ: لا تَستَعجِلوا ما هُوَ كائنٌ مُرصَدٌ، و لا تَستَبطِئُوا ما يَجيءُ بِهِ الغَدُ، فكَم مِن مُستَعجِلٍ بِما إن أدرَكَهُ وَدَّ أنَّهُ لَم يُدرِكْهُ . ^۳

۱۲۰۸۴.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَنِ ابتَدَأ بِعَمَلٍ في غَيرِ وَقتِهِ كانَ بُلوغُهُ في غَيرِ حِينِهِ . ^۴

۱۲۰۸۱.امام على عليه السلام :شتاب كردن پيش از توانايى يافتن بر كارى، موجب اندوه است.

۱۲۰۸۲.امام على عليه السلامـ در ضمن سفارشهاى خود به محمّد بن ابى بكر، هنگامى كه ولايت مصر را به او سپرد ـنوشت : نماز را در وقتى كه براى آن معيّن شده است بخوان و به خاطر بيكارى ، آن را جلو مينداز و به سبب كار و گرفتارى نيز آن را از وقتش به تأخير ميفكن .

۱۲۰۸۳.امام على عليه السلامـ در خطبه اى كه طى آن به حوادث آينده اشاره مى كند ـفرمود : در رسيدن به آنچه منتظر و آماده است، شتاب مكنيد و آنچه را كه فردا خواهد آمد، كُند مشماريد؛ زيرا بسا شتابنده به سوى چيزى كه اگر به آن برسد، آرزو كند اى كاش به آن نرسيده بود.

۱۲۰۸۴.امام صادق عليه السلام :كسى كه كارى را پيش از فرا رسيدن زمان آن شروع كند، بى موقع برسد.

۱۲۰۷۴.عنه عليه السلام :التُّؤَدَةُ مَمدوحَةٌ في كُلِّ شَيءٍ إلاّ في فُرَصِ الخَيرِ . ^۱

۱۲۰۷۵.عنه عليه السلام :التَّثبُّتُ خَيرٌ مِنَ العَجَلَةِ إلاّ في فُرَصِ البِرِّ، العَجَلَةُ مَذمومَةٌ في كُلِّ أمرٍ إلاّ فيما يَدفَعُ الشَّرَّ . ^۲

۱۲۰۷۶.عنه عليه السلام :لا يَستَقيمُ قَضاءُ الحَوائجِ إلاّ بِثَلاثٍ: بِاستِصغارِها لِتَعظُمَ، و بِاستِكتامِها لِتَظهَرَ، و بِتَعجيلِها لِتَهنُؤَ . ^۳

۱۲۰۷۷.عنه عليه السلام :لَيسَ مِن عادَةِ الكِرامِ تَأخيرُ الإنعامِ . ^۴

۱۲۰۷۸.عنه عليه السلام :لا تُؤَخِّرْ إنالَةَ المُحتاجِ إلى غَدٍ؛ فإنَّكَ لا تَدري ما يَعرِضُ لَكَ و لَهُ في غَدٍ . ^۵

(انظر) وسائل الشيعة : 1 / 84 باب 27.

2501

ما لا يَنبَغي مِنَ العَجَلَةِ وَ الأناةِ

۱۲۰۷۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إيّاكَ و العَجَلَةَ بِالاُمورِ قَبلَ أوانِها، و التَّساقُطَ فيها عِندَ زَمانِها . ^۶

۱۲۰۸۰.عنه عليه السلام :مِنَ الخُرقِ المُعاجَلَةُ قَبلَ الإمكانِ، و الأناةُ بَعدَ الفُرصَةِ . ^۷

۱۲۰۷۴.امام على عليه السلام :درنگ در هر چيزى پسنديده است، مگر در فرصتهايى كه براى انجام كار خوب دست مى دهد.

۱۲۰۷۵.امام على عليه السلام :درنگ كردن بهتر از شتاب كارى است، مگر در فرصتهاى كار خير. شتابزدگى در هر كارى نكوهيده است، مگر براى دور كردن بدى.

۱۲۰۷۶.امام على عليه السلام :برآوردن نيازهاى مردم پا نگيرد، مگر با مراعات سه كار: با كوچك شمردن آن ها، تا در نتيجه [در نظر خدا و مردم ]بزرگ گردند، با پنهان داشتن آن ها، تا در نتيجه آشكار شوند، و با شتاب كردن در برآوردن آن ها، تا [بر نيازمند ]گوارا شوند.

۱۲۰۷۷.امام على عليه السلام :به تأخير انداختن احسان، از عادت كريمان نيست.

۱۲۰۷۸.امام على عليه السلام :عطا كردن به نيازمند را به فردا مينداز؛ زيرا نمى دانى كه فردا براى تو و او چه پيش خواهد آمد.

2501

شتاب و درنگ نابجا

۱۲۰۷۹.امام على عليه السلام :از شتاب كردن در كارها، پيش از فرا رسيدنِ زمان آنها، و كوتاهى كردن در آنها وقتى زمانشان فرا رسيد، دورى كن.

۱۲۰۸۰.امام على عليه السلام :شتاب در كارى پيش از توانايى يافتن بر آن و سستى و درنگ بعدِ از دست دادن فرصت، نشانه نابخردى است.