۱۴۵۱۰.عنه عليه السلامـ لَمّا سُئلَ عَن قَولِه تَعالى :«وَ كَذلِكَ جَعَلْناكُمْ اُمَّةً وَسَطا ......... »ـ: نَحنُ الاُمَّةُ الوُسطى ، و نَحنُ شُهَداءُ اللّهِ عَلى خَلقِهِ و حُجَجُهُ في أرضِهِ . ^۱

۱۴۵۱۱.عنه عليه السلامـ لَمّا سَألَهُ مُحَمَّدُ بنُ مُسلِمٍ و زُرارَةُ عَن عَرضِ الأعمالِ عَلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله ـ: ما فيهِ شَكٌّ ، ثُمَّ تَلا هذهِ الآيَةَ : «وَ قُلِ اعْمَلوا فَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسولُهُ و المُؤمِنونَ» قالَ : إنَّ للّهِِ شُهَداءَ في أرضِهِ . ^۲

۱۴۵۱۲.عنه عليه السلامـ لَمّا سُئلَ عَن قَولِهِ تَعالى :«وَ قُلِ اعْمَـلـوا فَسَيَـرَى اللّهُ عَمَلَكُـمْ وَ رَسـولُـهُ وَ المُؤمِنونَ»ـ: إيّانا عَنى. ^۳

۱۴۵۱۳.عنه عليه السلامـ أيضا ـ: هُمُ الأئمَّةُ . ^۴

۱۴۵۱۴.الأمالي للطوسي عن سعيدِ بنِ مسلمٍ عن داوودَ بنِ كثير الرَّقّي :كُنتُ جالسا عندَ أبي عَبد اللّهِ عليه السلام ، إذ قالَ مُبتَدِئا : يا داوودُ، لَقَد عُرِضَت عَلَيَّ أعمالُكُم يَومَ الخَميسِ ، فَرأيتُ فيما عُرِضَ عَليَّ مِن عَمَلِكَ صِلَتَكَ لاِبنِ عَمِّكَ فُلانٍ ، فسَرَّني ذلكَ ، إنّي عَلِمتُ صِلَتَكَ لَهُ أسرَعَ لِفَناءِ عُمرِهِ و قَطعِ أجَلِهِ . قالَ داوودُ : و كانَ لي ابنُ عَمٍّ مُعانِدا ناصِبا خَبيثا بَلَغَني عَنهُ و عَن عِيالِهِ سُوءُ حالٍ ، فصَكَكتُ لَهُ بِنَفَقَةٍ قَبلَ خُروجي إلى مَكَّةَ ، فلَمّا صِرتُ فِي المَدينَةِ أخبَرَني أبو عَبدِ اللّهِ عليه السلام بِذلكَ . ^۵

۱۴۵۱۰.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به پرسش از آيه «اينچنين شما را امتّى ميانه قرار داديم ......... » ـفرمود : ما هستيم امّت ميانه و ماييم گواهان خدا بر خلقش و حجّتهاى او در زمينش.

۱۴۵۱۱.امام صادق عليه السلامـ وقتى كه محمّد بن مسلم و زراره از امام عليه السلام درباره عرضه اعمال بر پيامبر صلى الله عليه و آله سؤال كردند ـفرمود : شكّى در آن نيست. سپس اين آيه را تلاوت كرد :«بگو : عمل كنيد، خدا و پيامبر او و مؤمنان اعمال شما را خواهند ديد». فرمود : راستى كه خداوند را در روى زمينش گواهانى است.

۱۴۵۱۲.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به سؤال از آيه «بگو : عمل كنيد، بزودى خدا و پيامبر او و مؤمنان عمل شما را مى بينند» ـفرمود : مقصود [از مؤمنان] ما هستيم.

۱۴۵۱۳.امام صادق عليه السلامـ درباره همين آيه ـفرمود : آنان ائمّه هستند.

۱۴۵۱۴.الأمالى للطوسى :سعيد بن مسلم بنقل از داوود بن كثير گفت : نزد امام صادق عليه السلام نشسته بودم كه حضرت بى مقدمه فرمود : اى داوود! روز پنجشنبه اعمال شما به من عرضه شد. در ميان كارهايى كه از تو به رؤيت من رسيد، كمكى بود كه به پسر عمويت، فلانى، كردى و من از اين كار خوشحال شدم. اين صله و كمك تو نابودى عمر او و كوتاه شدن اجلش را سرعت بخشيد. داوود مى گويد : پسر عمويى داشتم كه فردى معاند و دشمن اهل بيت و پليد بود. خبردار شدم كه او و خانواده اش در وضع مالى بدى به سر مى برند. لذا پيش از آن كه راهى مكّه شوم، مبلغى خرجى برايش حواله كردم. چون به مدينه رفتم، [حضرت ]ابو عبد اللّه (امام صادق عليه السلام ) مرا از اين كار خبر داد.

۱۴۵۰۸.الإمامُ الرِّضا عليه السلام :إنَّ الأعمالَ تُعرَضُ عَلى رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله أبرارَها و فُجّارَها . ^۱

(انظر) بحار الأنوار : 17 / 130 باب 7.

2914

عَرضُ الأعمالِ عَلَى الأئِمَّةِ عليهم السلام

الكتاب :

وُ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ سَتُرَدُّونَ إلَى عالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ» . ^۲

فَكَيْفَ إذا جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَ جِئْنا بِكَ عَلَى هؤُلاءِ شَهِيدا» . ^۳

(انظر) النحل: 84 ، 89 ، القصص: 75.

الحديث :

۱۴۵۰۹.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ في قَولِهِ تعالى :«فَكَيْفَ إذا جِئْنا مِن كُلِّ اُمَّةٍ بِشَهيدٍ ......... »ـ: نَزَلَت في اُمَّةِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله خاصَّةً ؛ في كُلِّ قَرنٍ مِنهُم إمامٌ مِنّا شاهِدٌ عَلَيهِم ، و مُحَمَّدٌ صلى الله عليه و آله شاهِدٌ عَلَينا . ^۴

۱۴۵۰۸.امام رضا عليه السلام :كارها، از نيك و بد، به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نشان داده مى شود.

2914

عرضه شدن اعمال بر ائمّه عليهم السلام

قرآن :

«بگو : عمل كنيد، خدا و پيامبرش و مؤمنان اعمال شما را خواهند ديد و نزد خداى داناى نهان و آشكار برده خواهيد شد و او از آنچه مى كرديد آگاهتان خواهد ساخت».

«چگونه خواهد بود آن گاه كه از هر امّتى گواهى بياوريم و تو را بر اين امّت به گواهى فرا خوانيم».

حديث :

۱۴۵۰۹.امام صادق عليه السلامـ درباره آيه «چگونه خواهد بود آن گاه كه از هر امّتى گواهى بياوريم ......... » ـفرمود : اين آيه در خصوص امّت محمّد صلى الله عليه و آله نازل شده است. در هر نسلى از اين امت امامى از ما بر ايشان گواه و ناظر است و محمّد صلى الله عليه و آله بر ما گواه مى باشد.