۱۵۰۰۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :سِيماءُ أصحابِ رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله يَومَ بَدرٍ الصُّوفُ الأبيضُ . ^۱

۱۵۰۰۹.عنه عليه السلام :لقد رَأيتُنا يومَ بدرٍ و نحنُ نَلُوذُ برسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله و هُو أقرَبُنا إلَى العَدُوِّ ، و كانَ مِن أشَدِّ الناسِ يَومَئذٍ بَأسا . ^۲

۱۵۰۱۰.عنه عليه السلام :كانَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله يُصَلِّي تلكَ الليلةَ ـ ليلةَ بَدرٍ ـ و هُو يقولُ : اللّهُمّ إن تُهلِكْ هذهِ العِصابةَ لا تُعبَدْ ، و أصابَهُم تِلكَ الليلةَ مَطَرٌ . ^۳

۱۵۰۱۱.عنه عليه السلام :ما كانَ فِينا فارِسُ يومَ بَدرٍ إلاّ المِقدادَ على فَرَسٍ أبلَقَ . ^۴

۱۵۰۱۲.عنه عليه السلام :لقد حَضَرنا بَدرا و ما فِينا فارِسُ غيرَ المِقدادِ بنِ الأسوَدِ ، و لقد رَأيتُنا ليلةَ بَدرٍ و ما فِينا إلاّ مَن نامَ غيرَ رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، فإنّهُ كانَ مُنتَصِبا في أصلِ شَجَرةٍ يُصَلِّي و يَدعُو حتَّى الصَّباحِ . ^۵

۱۵۰۱۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ في قولِهِ تعالى :«وَ لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللّهُ بِبَدْرٍ و أنتم أذِلَّةٌ »^۶ـ: ما كانوا أذِلَّةً و فيهِم رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، و إنّما نَزَلَ : و لقد نَصَرَكُم اللّهُ بِبَدرٍ و أنتُم ضُعَفاءُ . ^۷

۱۵۰۰۸.امام على عليه السلام :در جنگ بدر ، چهره اصحاب پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، مانند پشمِ سفيد بود.

۱۵۰۰۹.امام على عليه السلام :در جنگ بدر ما خود را در پناه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله قرار مى داديم و آن حضرت از همه ما به دشمن نزديكتر بود و در آن روز از همه شجاعت بيشترى نشان مى داد.

۱۵۰۱۰.امام على عليه السلام :در شب جنگ بدر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نماز مى خواند و مى گفت : بار خدايا! اگر اين گروه (مسلمانان) را نابود كنى ديگر بندگى نخواهى شد. در آن شب بر آنان باران باريد.

۱۵۰۱۱.امام على عليه السلام :در روز بدر جز مقداد كه بر اسب ابلق خود سوار بود، ما سواره ديگرى نداشتيم.

۱۵۰۱۲.امام على عليه السلام :زمانى كه در جنگ بدر شركت كرديم، جز مقداد بن اسود سواره ديگرى در ميان ما نبود. در شب جنگ بدر هر كه با ما بود خوابيد، مگر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله كه در زير درختى ايستاده بود و تا صبح نماز مى خواند و دعا مى كرد.

۱۵۰۱۳.امام صادق عليه السلامـ درباره آيه «خداوند در بدر شما را يارى كرد و حال آن كه خوار بوديد» ـفرمود : با وجود پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در ميان آنان خوار نبودند، بلكه منظور اين است كه : خداوند شما را در بدر يارى داد حال آن كه ضعيف بوديد.

۱۵۰۰۶.كنز العمّال :لَمّا كانَ يومُ بَدرٍ نَظَرَ النبيُّ صلى الله عليه و آله إلى أصحابِهِ و هُم ثلاثُمِائةٍ و نَيِّفٌ ، و نَظَرَ إلَى المشركينَ فإذا هُم ألفٌ و زِيادَةٌ ، فَاستَقبَلَ النبيُّ صلى الله عليه و آله القِبلةَ و مَدَّ يَدَيهِ و علَيهِ رِداؤهُ و إزارُهُ ، ثُمّ قالَ : اللَّهُمَّ أنجِزْ ما وَعَدتَني ، اللَّهُمَّ أنجِزْ ما وَعَدتَني ، اللَّهُمَّ إنّك إن تُهلِكْ هذهِ العِصابةَ مِنَ الإسلامِ فلا تُعبَدْ في الأرضِ أبدا ......... و أنزَلَ اللّهُ تعالى عندَ ذلكَ «إذ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكم فَاسْتَجَابَ لَكُـمْ أَنِّـى مُمِدُّكُـم بِأَلْـفٍ مِّـنَ الْمَلائِكَـةِ مُرْدِفِينَ » . ^۱

۱۵۰۰۷.مَجمَع البَيان :ـ في قولِهِ تعالى :«إذ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُم»^۲ـ: قيلَ إنَّ النبيَّ صلى الله عليه و آله لَمّا نَظَرَ إلى كَثرَةِ عَددِ المشركينَ و قِلَّةِ عددِ المسلمينَ استَقبَلَ القِبلةَ و قالَ: اللَّهُمَّ أنجِزْ لي ما وَعَدتَني ، اللّهُمّ إنْ تُهلِكْ هذهِ العِصابةَ لا تُعبَدْ في الأرضِ ، فما زالَ يَهتِفُ رَبَّهُ مادّا يَدَيهِ حتّى سَقَطَ رِداؤهُ من مَنكِبَيهِ ، فَأنزَلَ اللّهُ تعالى : «إذ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُم فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّى مُمِدُّكُم بِأَلْفٍ مِّنَ الْمَلائِكَةِ مُرْدِفِينَ » . ^۳

۱۵۰۰۶.كنز العمّال :در روز بدر پيامبر صلى الله عليه و آله به ياران خود نگريست كه سيصد و چند تن بودند و به مشركان نگاه كرد ديد بيش از هزار نفرند. پس در حالى كه ردا و ازارى بر تن داشت، رو به قبله ايستاد و دستهايش را [به جانب آسمان ]كشيد و گفت : بار خدايا! و عده اى را كه به من داده اى عملى گردان. بار خدايا! و عده اى را كه به من داده اى عملى گردان. بار خدايا! اگر اين گروه را از اسلام بگيرى ديگر هرگز بر روى زمين پرستش نخواهى شد ......... در اين هنگام خداوند متعال آيه «آن گاه كه از پروردگارتان يارى مى طلبيديد پس دعاى شما را اجابت كرد كه : من شما را با هزار فرشته پياپى، يارى خواهم كرد» را نازل فرمود.

۱۵۰۰۷.مجمع البيانـ درباره آيه «آن گاه كه از پروردگارتان يارى مى خواستيد» ـ: وقتى پيامبر صلى الله عليه و آله شمار فراوان مشركان و اندك بودن تعداد مسلمانان را ديد، رو به قبله كرد و گفت : بار خدايا! و عده اى را كه به من داده اى به كار بند. بار خدايا! اگر اين گروه را از بين ببرى، ديگر در روى زمين پرستش نخواهى شد. حضرت در حالى كه دستهاى خود را به سوى آسمان كشيده بود پيوسته اين جمله را مى گفت، چندان كه رداى او از شانه هايش افتاد. پس خداوند متعال اين آيه را نازل فرمود : «آن گاه كه از پروردگارتان يارى مى خواستيد پس دعاى شما را اجابت كرد كه : من شما را با هزار فرشته پياپى، يارى خواهم كرد».