۱۵۲۲۰.عنه عليه السلام :أفضَلُ التوسُّلِ الاستِغفارُ . ^۱

۱۵۲۲۱.عنه عليه السلام :سلاحُ المُذنِبِ الاستِغفارُ . ^۲

۱۵۲۲۲.عنه عليه السلام :لا شَفيعَ أنجَحُ مِن الاستِغفارِ . ^۳

۱۵۲۲۳.عنه عليه السلام :مَن اُعطِيَ الاستِغفارَ لم يُحرَمِ المَغفِرَةَ . ^۴

۱۵۲۲۴.عنه عليه السلام :ما كانَ اللّهُ لِيَفتَحَ على عَبدٍ بابَ الشُّكرِ و يُغلِقَ عَنهُ بابَ الزِّيادَةِ ،و لا لِيَفتَحَ على عَبدٍ بابَ الدعاءِ و يُغلِقَ عَنهُ بابَ الإجابَةِ، و لا لِيَفتَحَ لِعَبدٍ بابَ التَّوبةِ و يُغلِقَ عَنهُ بابَ المَغفِرَةِ . ^۵

۱۵۲۲۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنَّ مِن أجمَعِ الدعاءِ أن يقولَ العَبدُ الاستِغفارَ . ^۶

۱۵۲۲۶.عنه عليه السلام :ادفَعُوا أبوابَ البَلاءِ بالاستِغفارِ . ^۷

۱۵۲۲۷.الإمامُ الرِّضا عليه السلام :مَثَلُ الاستِغفارِ مَثَلُ وَرَقٍ على شَجَرةٍ تَحَرَّكُ فَيَتَناثَرُ . ^۸

۱۵۲۲۰.امام على عليه السلام :بهترين توسّل، استغفار است.

۱۵۲۲۱.امام على عليه السلام :حربه گنهكار، آمرزش خواهى است.

۱۵۲۲۲.امام على عليه السلام :هيچ شفيعى، مؤثرتر از آمرزش خواهى نيست.

۱۵۲۲۳.امام على عليه السلام :به هر كس [نعمتِ] استغفار داده شود از آمرزيده شدن محروم نشود.

۱۵۲۲۴.امام على عليه السلام :نشايد كه خداوند درِ سپاسگزارى را به روى بنده اى بگشايد و درِ افزون شدن نعمت را به رويش ببندد و درِ دعا را به روى بنده اى باز كند و درِ اجابت را به رويش ببندد و درِ توبه را به روى بنده اى بگشايد و درِ آمرزيدن را به رويش ببندد.

۱۵۲۲۵.امام صادق عليه السلام :يكى از جامعترين دعاها اين است كه بنده استغفار بگويد.

۱۵۲۲۶.امام صادق عليه السلام :درهاى بلا را با آمرزش خواهى ببنديد.

۱۵۲۲۷.امام رضا عليه السلام :حكايت استغفار [و ريختن گناهان به سبب آن ]حكايت برگ درخت است كه با تكان خوردن درخت مى ريزد.

۱۵۲۱۴.عنه صلى الله عليه و آله :لِكُلِّ داءٍ دواءٌ ، و دواءُ الذُّنوبِ الاستِغفارُ . ^۱

۱۵۲۱۵.عنه صلى الله عليه و آله :أنزَلَ اللّهُ عَلَيَّ أمانَينِ لاُمَّتي : «و ما كانَ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُم و أنتَ فيهِم و ما كانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُم وَ هُم يَستَغفِرونَ» فإذا مَضَيتُ تَرَكتُ فيهِمُ الاستِغفارَ إلى يَومِ القِيامَةِ . ^۲

۱۵۲۱۶.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :كانَ في الأرضِ أمانانِ مِن عذابِ اللّهِ ، و قد رُفِعَ أحَدُهُما ، فَدُونَكُمُ الآخَرَ فَتَمَسَّكوا بهِ : أمّا الأمانُ الذي رُفِعَ فهُو رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، و أمّا الأمانُ الباقِي فالاستِغفارُ ، قالَ اللّهُ تعالى : «وَ ما كانَ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُم و أنتَ فيهِم و ما كانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُم وَ هُم يَستَغفِرونَ»^۳ . ^۴

۱۵۲۱۷.عنه عليه السلام :الاستِغفارُ يَمحُو الأوزارَ . ^۵

۱۵۲۱۸.عنه عليه السلام :عَجِبتُ لِمَن يَقنَطُ و مَعهُ الاستِغفارُ ! ^۶

۱۵۲۱۹.عنه عليه السلام :تَعَطَّرُوا بالاستِغفارِ لا تَفضَحْكُم روائحُ الذُّنوبِ . ^۷

۱۵۲۱۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر دردى دارويى دارد و داروى گناهان استغفار است.

۱۵۲۱۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند دو امان براى امّتم بر من نازل فرمود : «تا تو در ميان آنها هستى خدا عذابشان نمى كند و تا زمانى كه آمرزش مى طلبند، خدا آنان را به عذاب نمى رساند». پس، چون من رفتم، آمرزش خواهى تا روز قيامت را در ميان شما باقى گذاشتم.

۱۵۲۱۶.امام على عليه السلام :بر روى زمين دو عامِل ايمن كننده از عذاب خدا وجود داشت كه يكى از آن دو از دست رفت. پس آن ديگرى را بگيريد و بدان چنگ در زنيد. امّا آن ايمنى بخشى كه از دست رفت، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بود و آن كه باقى است، استغفار است. خداوند متعال مى فرمايد : « [اى محمّد!] تا تو در ميان آنان هستى، خدا عذابشان نمى كند و تا زمانى كه آمرزش مى طلبند، خدا عذابشان نكند».

۱۵۲۱۷.امام على عليه السلام :آمرزش خواهى، گناهان را پاك مى كند.

۱۵۲۱۸.امام على عليه السلام :در شگفتم از كسى كه آمرزش خواهى را دارد و با اين حال نوميد مى شود.

۱۵۲۱۹.امام على عليه السلام :با آمرزش خواهى، خود را معطّر كنيد تا بوى گناهان شما را رسوا نكند.