۱۴۳۵۱.عنه عليه السلام :إنَّ العَبدَ لَفي فُسحَةٍ مِن أمرِهِ ما بَينَهُ و بَينَ أربَعينَ سَنَةً ، فإذا بَلَغَ أربَعينَ سَنَةً أوحَى اللّهُ عَزَّ و جلَّ إلى مَلَكَيهِ : إنّي قَد عَمَّرتُ عَبدي عُمرا ، فَغَلِّظا و شَدِّدا و تَحَفَّظا وَ اكتُبا عَلَيهِ قَليلَ عَمَلِهِ و كَثيرَهُ و صَغيرَهُ و كَبيرَهُ . ^۱

2884

أرذَلُ العُمُرِ

الكتاب :

وَ اللّهُ خَلَقَكُمْ ثُمَّ يَتَوَفَّاكُمْ وَ مِنْكُمْ مَنْ يُرَدُّ إلَى أرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَيْ لا يَعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَيْئا إنَّ اللّهَ عَلِيمٌ قَدِيرٌ» . ^۲

وَ مَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ أَ فَلا يَعْقِلُونَ» . ^۳

الحديث :

۱۴۳۵۲.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :أبناءَ الأربَعينَ زَرعٌ قَد دَنا حَصادُه . أبناءَ الخَمسينَ ، ما ذا قَدَّمتُم و ما ذا أخَّرتُم ؟ ! أبناءَ السِّتّينَ ، هَلُمّوا إلَى الحِسابِ لا عُذرَ لَكُم . أبناءَ السَّبعينَ ، عُدُّوا أنفُسَكُم مِنَ المَوتى ! ^۴

۱۴۳۵۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلامـ في قَولِهِ تَعالى:«و مِنكُم مَن يُرَدُّ إلى أرذَلِ العُمرِ»ـ: خَمسٌ و سَبعونَ سَنَةً . ^۵

۱۴۳۵۱.امام صادق عليه السلام :آدمى تا چهل سالگى ميدان دارد؛ چون به چهل رسيد، خداوند عزّ و جلّ به دو فرشته اش وحى فرمايد كه: من بنده ام را عمرِ به اندازه دادم. پس در كار او سختگيرى كنيد و كارهايش را از كم و زياد و خُرد و كلان حفظ كنيد و بنويسيد.

2884

سالخوردگى

قرآن:

«خدا شما را بيافريد، آن گاه مى ميراندتان و از ميان شما كسى را به پيرى مى رساند تا هر چه را كه آموخته است از ياد ببرد. همانا خداوند دانا و تواناست».

«هر كه را عمر دراز دهيم در آفرينش دگرگونش كنيم. چرا تعقل نمى كنيد؟».

حديث:

۱۴۳۵۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :[اى] چهل ساله ها! كِشته اى هستيد كه هنگام درويدنش نزديك شده است؛ پنجاه ساله ها! چه پيش فرستاديد و چه پس نهاديد؟ شصت ساله ها! به سوى حساب رويد كه ديگر عذرى نداريد، هفتاد ساله ها! خود را از مردگان شماريد.

۱۴۳۵۳.امام على عليه السلامـ درباره آيه «و از ميان شما كسى را به پيرى مى رسانيم» ـفرمود : منظور، هفتاد و پنج سالگى است.

۱۴۳۴۳.عنه صلى الله عليه و آله :إذا بَلَغَ الرَّجُلُ أربَعينَ سَنَةً و لَم يَغلِبْ خَيرُهُ شَرَّهُ قَبَّلَ الشَّيطانُ بَينَ عَينَيهِ و قالَ : هذا وَجهٌ لا يُفلِحُ ! ^۱

۱۴۳۴۴.عنه صلى الله عليه و آله :مَن جاوَزَ الأربَعينَ و لَم يَغلِبْ خَيرُهُ شَرَّهُ فَلْيَتَجَهَّزْ إلَى النّارِ . ^۲

۱۴۳۴۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :العُمرُ الّذي أعذَرَ اللّهُ فيهِ إلَى ابنِ آدَمَ سِتّونَ سَنَةً . ^۳

۱۴۳۴۶.عنه عليه السلام :فيا لَها حَسرَةً عَلى كُلِّ ذي غَفلَةٍ أن يَكونَ عُمُرُهُ عَلَيهِ حُجَّةً ، و أن تُؤَدِّيَهُ أيّامُهُ إلَى الشِّقوَةِ ! ^۴

۱۴۳۴۷.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إذا أتَت عَلَى العَبدِ أربَعونَ سَنَةً قيلَ لَهُ : خُذْ حِذرَكَ ؛ فإنَّكَ غَيرُ مَعذورٍ ، و لَيسَ ابنُ أربَعينَ سَنَةً أحَقَّ بِالعُذرِ مِنِ ابنِ عِشرينَ سَنَةً . ^۵

۱۴۳۴۸.عنه عليه السلام :إذا بَلَغَ الرَّجُلُ أربَعينَ سَنَةً نادى مُنادٍ مِنَ السَّماءِ : قَد دَنا الرَّحيل ، فأعِدَّ الزّادَ ! ^۶

۱۴۳۴۹.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ في قَولِهِ تَعالى :«أ وَ لَم نُعَمِّرْكُم ......... »ـ: تَوبيخٌ لاِبنِ ثَمانِي عَشرَةَ سَنَةً . ^۷

۱۴۳۵۰.عنه عليه السلام :إذا بَلَغتَ سِتّينَ سَنَةً فَاحسَبْ نَفسَكَ فِي المَوتى . ^۸

۱۴۳۴۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه آدمى به چهل سالگى رسد و خوبيش بر بديش نچربد، شيطان بر پيشانى او بوسه زند و گويد: اين چهره اى است كه روى رستگارى را نمى بيند.

۱۴۳۴۴.پيامبر خدا عليه السلام :هر كه از چهل بگذرد و خوبيش بر بدى او چيره نگردد، بايد خود را براى آتش آماده سازد.

۱۴۳۴۵.امام على عليه السلام :مدّت عمرى كه خداوند در آن عذر آدمى را مى پذيرد، شصت سال است.

۱۴۳۴۶.امام على عليه السلام :دريغا بر غافلى كه عمرش بر او حجّت باشد و دوران زندگانيش او را به سوى بدبختى براند!

۱۴۳۴۷.امام باقر عليه السلام :هر گاه چهل سال بر بنده بگذرد، به او گفته شود: به هوش باش كه عذرى از تو پذيرفته نيست؛ و شخص چهل ساله از فرد بيست ساله سزامندتر در عذر آوردن نيست.

۱۴۳۴۸.امام باقر عليه السلام :هرگاه آدمى به چهل سالگى رسد، ندا دهنده اى از آسمان ندا دهد كه: هنگام سفر نزديك شده، پس توشه فراهم كن.

۱۴۳۴۹.امام صادق عليه السلامـ درباره آيه «آيا شما را آن قدر عمر نداديم كه ......... » ـفرمود : اين توبيخى است براى افراد هجده ساله.

۱۴۳۵۰.امام صادق عليه السلام :چون به شصت سالگى رسيدى، خود را از مردگان شمار.