161
ميزان الحكمه ج 08

۱۴۴۵۱.شرح نهج البلاغة :خَرَجَ العَطاءُ في أيّامِ المَنصورِ، وَ أقامَ الشُّقرانِىُّ ـ مِن وَلَد شُقْرانَ مَولى رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ـ بِبابِهِ أيّاما لا يَصِلُ إلَيهِ عَطاؤُوهُ؛ فَخَرَجَ جَعفَرُ بنُ مُحَمَّدٍ مِن عِندِ المَنصورِ، فَقامَ الشُّقرانِىُّ إلَيهِ، فَذَكَرَ لَهُ حاجَتَهُ، فَرَحَّبَ بِهِ، ثُمَّ دَخَلَ ثانِيا إلَى المَنصورِ، وَ خَرَجَ وَ عَطاءُ الشُّقرانِىِّ في كُمِّهِ فَصَبَّهُ في كُمِّهِ ثُمَّ قال: يا شُقْرانُ، إنَّ الحَسَنَ مِن كُلِّ أحدٍ حَسَنٌ، و إنَّهُ مِنكَ أحسَنُ لِمَكانِك مِنّا، و إنَّ القَبيحَ مِن كُلِّ أحَدٍ قَبيحٌ، وَ هُوَ مِنكَ أقبَحُ لِمَكانِكَ مِنّا . ۱

(انظر) الأجر: باب 8. الثواب: باب 480.
الخُلق: ح 5275 .

۱۴۴۵۱.شرح نهج البلاغه :در ايام منصور دوانيقى، مقررى پرداخت مى شد . شخصى به نام شقرانى از نوادگان شقران، آزاد شده پيامبر صلى الله عليه و آله ، به دربار منصور آمد و چند روز در آنجا اقامت كرد، ولى مقررى اش پرداخت نشد . از قضا، امام صادق عليه السلام از پيش منصور بيرون آمد و شقرانى حاجت خود را با ايشان در ميان گذاشت . امام به او خوشامد گفت و به نزد منصور بازگشت و پس از دقايقى برگشت و مقررى شقرانى را كه در آستينى داشت، در آستين وى ريخت و فرمود:
اى شقران! خوبى از همگان خوب است امّا از تو خوب تر ؛ به دليل انتسابت به ما و زشتى، از همگان زشت است، امّا از تو زشت تر؛ به دليل انتسابت به ما . ۲

1.شرح نهج البلاغة : ۱۸/۲۰۵ .وفيه فَاستَحسَنَ الناسُ ما قالَهُ، وَ ذلِكَ لأَِنَّ الشُقرانِىِّ كانَ صاحِبَ شَرابٍ . قالوا: فَانظُر كَيفَ أحسَنَ السَّعىَ فِي استِنجازِ طَلِبَتِهِ، وَ كَيفَ رَحَّبَ بِهِ وَ أكرَمَهُ مَعَ مَعرِفَتِهِ بِحالِهِ وَ كَيفَ وَعَظَهُ وَ نَهاهُ عَنِ المُنكَرِ عَلى وَجهِ التَّعريضِ! قالَ الزَّمَخشَرِىّ: وَ ما هُوَ إلاّ مِن أخلاقِ الأَنبِياءِ .

2.مردم سخن امام را ستودند ـ و اين، بدان جهت بود كه شقرانى اهل باده نوشى بود ـ و گفتند: نيك بنگريد كه چگونه جعفر بن محمّد براى به دست آوردن مقررى شقرانى تلاش نيكويى به عمل آورد و از او استقبال كرد و او را بزرگ داشت، با اين كه حال او را مى دانست، و در عين حال، او را پند و اندرز داد و با كنايه و اشاره وى را از انجام منكر باز داشت . زمخشرى گفته است: و اين، جز از خوى و منش پيامبران نيست .


ميزان الحكمه ج 08
160

۱۴۴۴۹.بحار الأنوار :سألَ بعضُ أصحابِنا الصّادقَ عليه السلام ، فقالَ : أيُّ الأعمال أفضلُ؟ قالَ: تَوحيدُكَ لِرَبِّكَ ، قالَ : فَما أعظَمُ الذُّنوبِ ؟ قالَ : تَشبيهُكَ لِخالِقِكَ . ۱

(انظر) الأمر بالمعروف و النهي عن المنكر : باب 2646. الطاعة : باب 2396.
كنز العمّال : 15 / 948.
نور الثقلين : 5 / 380 / 12 ـ 14.

2900

ما يَزيدُ في حُسنِ العَمَلِ و قُبحِهِ

۱۴۴۵۰.بحار الأنوار عن عَبدِ اللّهِ بنِ الحُسَينِ عَن عَلِىِّ بنِ الحُسَينِ عليه السلام :انَّهُ قال لَهُ رَجُلٌ: إنَّكُم أهلُ بَيتٍ مَغفورٌ لَكُم، قالَ: فَغَضِبَ وَ قالَ: نَحنُ أحرى أن يَجرِيَ فينا ما أجرَى اللّهُ في أزواجِ النَبِىِّ صلى الله عليه و آله مِن أن نَكونَ كَما تَقولُ، إنّا نَرى لِمُحسِنِنا ضِعفَين مِنَ الأَجرِ، وَ لِمُسيئِنا ضِعفَينِ مِنِ العَذابِ، ثُمَّ قَرَأَ الآيَتَنِ «وَ أَعْتَدْنَا لَهَا رِزْقًا كَرِيمًا»۲ أي عَظيمَ القَدرِ، رَفيعَ الخَطَرِ «لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَآءِ»۳ . ۴

۱۴۴۴۹.بحار الأنوار :يكى از اصحاب درباره بهترين اعمال از امام صادق عليه السلام سؤال كرد . حضرت فرمود : يكتا دانستن پروردگارت. او پرسيد : بزرگترين گناهان چيست؟ امام فرمود : شريك آوردن براى آفريدگارت.

2900

آنچه به زيبايى و زشتى عمل مى افزايد

۱۴۴۵۰.بحار الأنوارـ به نقل از عبد اللّه بن حسين از امام زين العابدين عليه السلام ـ: مردى به آن حضرت گفت: شما اهل بيت، آمرزيده ايد. امام خشمگين شد و فرمود:
ما به اجراى آنچه خداوند درباره همسران پيامبران حكم كرده است، سزاوارتريم تا اين كه چنان باشيم كه تو مى گويى . ما براى نيكو كارانمان پاداش دو برابر و براى بد كارانمان عذاب دو برابر معتقديم . آن گاه امام دو آيه را قرائت فرمود:
«ما براى آنان روزى نيكو فراهم كرديم» . يعنى [ روزى] ارزشمند و پر اهميت . «شما همسران پيامبر همانند ساير زنان نيستيد» .

1.بحار الأنوار : ۳/۸/۱۸.

2.الاحزاب: ۳۱

3.الاحزاب: ۳۲

4.بحار الأنوار : ۲۲/۱۷۵ .

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 08
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمید رضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 555964
صفحه از 632
پرینت  ارسال به