۱۴۶۱۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَثَلُ النّاسِ يَومَ القِيامَةِ إذا قاموا لِرَبِّ العالَمينَ مَثَلُ السَّهمِ فِي القُربِ لَيسَ لَهُ مِنَ الأرضِ إلاّ مَوضِعُ قَدَمِهِ ، كالسَّهمِ فِي الكِنانَةِ لا يَقدِرُ أن يَزولَ ههُنا و لا ههُنا . ^۱

2943

المُتَّقونَ فِي القِيامَةِ

الكتاب :

يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَنِ وَفْدا» . ^۲

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ * ضاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ» . ^۳

يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ يَسْعَى نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْدِيِهمْ وَ بِأَيْمَـانِهِم بُشْراكُمُ الْيَوْمَ جَنَّـاتٌ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَـارُ خَــالِدِينَ فِيهَا ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ» . ^۴

لا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الأَكْبَرُ وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ هَذَا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ» . ^۵

الحديث :

۱۴۶۱۷.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آلهـ في قولهِ تعالى :«يَومَ نَحشُرُ المُتَّقينَ إلَى الرَّحْمنِ وَفْدا»ـ: إنَّ الوَفدَ لا يَكونونَ إلاّ رُكبانا ، اُولئكَ رِجالٌ اتَّقَوا اللّهَ فأحَبَّهُمُ اللّهُ وَ اختَصَّهُم و رَضِيَ أعمالَهُم ، فسَمّاهُمُ المُتَّقينَ . ^۶

۱۴۶۱۶.امام صادق عليه السلام :روز قيامت كه مردم در برابر پروردگار جهانيان برخيزند، چنان نزديك به هم و فشرده اند كه سهم هر كس از زمين [آن جا] به اندازه جاى پاى اوست، مانند تير در تيردان، كه نمى تواند از جاى خود تكان بخورد.

2943

پرهيزگاران در قيامت

قرآن :

«روزى كه پرهيزگاران را محشور كنيم كه به پيشگاه خداى رحمان [ سواره ] وارد شوند».

«چهره هايى در آن روز درخشانند.خندان و شادانند».

«روزى كه مردان و زنان مؤمن را بينى كه نورشان پيشاپيش و در سمت راستشان مى رود [به آنان مى گويند:] امروز شما را مژده باد به باغ هايى كه از زير [درختان ]آنها نهرها روان است؛ در آنها جاودانيد . اين است همان كاميابى بزرگ».

«آن وحشت بزرگ غمگينشان نكند و فرشتگان به ديدارشان آيند، كه اين همان روز شماست كه وعده داده مى شديد».

حديث :

۱۴۶۱۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ درباره آيه «روزى كه پرهيزگاران را محشور كنيم كه به «صورت وَفْد»^۷وارد شوند» ـفرمود : «وَفْد» جز سواره نيستند. آنان مردانى هستند كه تقواى خدا در پيش گرفتند. پس خداوند دوستدار آنها شد و برگزيدشان و از كارهايشان خشنود گرديد و از اين رو، آنان را پرهيزگاران ناميد.

۱۴۶۱۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :اِسمَعْ يا ذَا الغَفلَةِ و التَّصريفِ مِن ذي الوَعظِ و التَّعريفِ ، جُعِلَ يَومُ الحَشرِ يَومَ العَرضِ و السُّؤالِ و الحِباءِ و النَّكالِ ، يَومَ تُقلَبُ إلَيهِ أعمالُ الأنامِ ، و تُحصى فيهِ جَميعُ الآثامِ ، يَومَ تَذوبُ مِنَ النُّفوسِ أحداقُ عُيونِها، و تَضَعُ الحَوامِلُ ما في بُطونِها . ^۱

۱۴۶۱۴.عنه عليه السلام :إنَّ بَعدَ البَعثِ ما هُوَ أشَدُّ مِنَ القَبرِ ، يَومٌ يَشيبُ فيهِ الصَّغيرُ ، و يَسكَرُ مِنهُ الكَبيرُ ، و يَسقُطُ فيهِ الجَنينُ ......... إنَّ فَزَعَ ذلكَ اليَومِ لَيُرهِبُ المَلائكَةَ الّذينَ لا ذَنبَ لَهُم ......... فكَيفَ مَن عَصى بِالسَّمعِ و البَصَرِ وَ اللِّسانِ و اليَدِ و الرِّجلِ و الفَرْجِ و البَطنِ إن لَم يَغفِرِ اللّهُ لَهُ و يَرحَمْهُ مِن ذلكَ اليَومِ؟! ^۲

۱۴۶۱۵.عنه عليه السلام :و ذلكَ يَومُ يَجمَعُ اللّهُ فيهِ الأوَّلينَ و الآخِرينَ لِنِقاشِ الحِسابِ و جَزاءِ الأعمالِ ، خُضوعا قِياما ، قَد ألجَمَهُمُ العَرَقُ ، و رَجَفَت بِهِمُ الأرضُ ، فَأحسَنُهُم حالاً مَن وَجَدَ لِقَدَمَيهِ مَوضِعا ، و لِنَفَسِهِ مُتَّسَعا ! ^۳

۱۴۶۱۳.امام على عليه السلام :اى بى خبر كج رو! بشنو از اندرزگوى راهنما؛ روز رستاخيز، روز عرضه اعمال و بازخواست و پاداش و كيفر قرار داده شده است، روزى كه كارهاى مردم به آن جا برگردانده مى شود و همه گناهان شماره مى گردد، روزى كه حدقه چشمها گداخته مى شود و آبستنها آنچه در شكم دارند فرو مى نهند.

۱۴۶۱۴.امام على عليه السلام :زمان بعد از برانگيخته شدن سخت تر از قبر است، روزى است كه در آن كودكان خُرد سال پير مى شوند و بزرگسالان هوش از سرشان مى رود و جنينها سقط مى شوند ......... هول و هراس آن روز حتى فرشتگانِ بى گناه را به وحشت مى افكند ......... چه رسد به كسى كه با گوش و چشم و زبان و دست و پا و شرمگاه و شكم خويش گناه كرده است [واى بر او] اگر خداوند وى را نيامرزد و آن روز بر او رحم نكند.

۱۴۶۱۵.امام على عليه السلام :روز قيامت روزى است كه خداوند همگان را، از اولين نفر تا آخرين نفر، براى رسيدگى به حسابشان و جزاى اعمالشان گرد مى آورد، در حالى كه به فروتنى ايستاده اند و عرق از سر و رويشان مى ريزد و زمين آنها را مى لرزاند. [در آن روز ]نيكو حالترين مردم كسى است كه جايگاهى بيابد و براى خود جايى پيدا كند!