۱۵۹۷۲.عنه عليه السلام :إنْ يَكُنِ الشُّغلُ مَجهَدَةً فاتِّصالُ الفَراغِ مَفسَدَةٌ . ^۱

۱۵۹۷۳.عنه عليه السلام :ما أحَقَّ الإنسانَ أن تكونَ لَهُ ساعَةٌ لا يَشغَلُهُ عَنها شاغِلٌ ! ^۲

۱۵۹۷۴.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلامـ في دعائهِ ـ: وَ اشغَلْ قُلوبَنا بِذِكرِكَ عن كُلِّ ذِكرٍ ، و ألسِنَتَنا بشُكرِكَ عن كُلِّ شُكرٍ ، و جَوارِحَنا بطاعَتِكَ عن كُلِّ طاعَةٍ ، فإن قَدَّرتَ لنا فَراغا مِن شُغلٍ فاجعَلْهُ فَراغَ سلامَةٍ ، لا تُدرِكُنا فيهِ تَبِعَةٌ ، و لا تَلحَقُنا فيهِ سَأمَةٌ ، حتّى يَنصَرِفَ عنّا كُتّابُ السَّيّئاتِ بصَحيفَةٍ خالِيَةٍ مِن ذِكرِ سَيِّئاتِنا ، و يَتَوَلّى كُتّابُ الحَسَناتِ عنّا مَسرورِينَ . ^۳

۱۵۹۷۵.عنه عليه السلامـ مِن دعائهِ في مكارمِ الأخلاقِ ـ: اللّهُمَّ صَلِّ على محمّدٍ و آلِهِ ، و اكفِني ما يَشغَلُنِي الاهتِمامُ بهِ ، و استَعمِلْني بما تَسألُنِي غَدا عَنهُ ، و استَفرِغْ أيّامِي فيما خَلَقتَنِي لَهُ . ^۴

۱۵۹۷۲.امام على عليه السلام :اگر كار كردن مايه زحمت است، پيوسته بي كار بودن نيز موجب فساد است.

۱۵۹۷۳.امام على عليه السلام :چه سزاوار است كه انسان لحظاتى براى خود داشته باشد كه هيچ بازدارنده اى، او را از آن لحظه ها باز ندارد!

۱۵۹۷۴.امام زين العابدين عليه السلامـ در دعا ـگفت: دلهاى ما را با ياد خود از هر يادى و زبانهايمان را با سپاس خود از هر سپاسى و اندامهايمان را با طاعت خود از هر طاعت ديگر باز دار و اگر فراغت از كارى براى ما مقدّر فرموده اى آن را فراغتى سالم قرار ده كه در آن گناهى ما را نرسد و دلزدگى به ما روى نياورد، تا فرشتگان نويسنده بديها با نامه اى خالى از گناهانِ ما برگردند و نويسندگان نيكيها، شادمان از حسناتى كه براى ما نگاشته اند مراجعت كنند.

۱۵۹۷۵.امام زين العابدين عليه السلامـ در دعاى مكارم الاخلاق ـگفت : بار خدايا! بر محمّد و آل او درود فرست و مرا از كارى كه اهتمام بدان [از عبادت و بندگيت ]بازم مى دارد، بى نياز گردان و مرا به كارى وادار كه فردا[ى قيامت] درباره آن از من بازخواست مى كنى و روزهاى مرا در راه آنچه براى آن آفريده شده ام، صرف نما.

3150

الفَراغُ

الكتاب :

فَإذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ * وَ إلى رَبِّكَ فَارْغَبْ» . ^۱

الحديث :

۱۵۹۶۶.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :أشَدُّ الناسِ حِسابا يَومَ القِيامَةِ المَكفِيُّ الفارِغُ، إن كانَ الشُغلُ مَجهَدَةً فالفَراغُ مَفسَدَةٌ . ^۲

۱۵۹۶۷.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ يُبغِضُ الصَّحيحَ الفارِغَ ، لا في شُغلِ الدنيا و لا في شُغلِ الآخِرَةِ . ^۳

۱۵۹۶۸.عنه صلى الله عليه و آله :خَلَّتانِ كثيرٌ مِن الناسِ فيهِما مَفتونٌ : الصِّحَّةُ و الفَراغُ . ^۴

۱۵۹۶۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مِن الفَراغِ تكونُ الصَّبوَةُ . ^۵

۱۵۹۷۰.عنه عليه السلام :مَع الفَراغِ تَكونُ الصَّبوَةُ . ^۶

۱۵۹۷۱.عنه عليه السلام :اِعلَمْ أنَّ الدنيا دارُ بَلِيَّةٍ لم يَفرُغْ صاحِبُها فيها قَطُّ ساعَةً إلاّ كانَت فَرغَتُهُ علَيهِ حَسرَةً يَومَ القِيامَةِ . ^۷

3150

فراغت

قرآن:

«پس، چون فراغت يافتى، به طاعت در كوش. و با اشتياق به سوى پروردگارت روى آور».

حديث :

۱۵۹۶۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :روز قيامت سخت ترين حسابرسى را كسى دارد كه كارهايش را ديگران [از پيشكار و نوكر و خدمتكار ]انجام دهند و خودش بي كار بگردد. گو اين كه كار كردن مايه رنج و زحمت است اما بيكارى موجب فساد و تباهى است.

۱۵۹۶۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند از شخص تندرست بيكاره كه نه در كار دنياست و نه سرگرم كار آخرت، نفرت دارد.

۱۵۹۶۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دو چيز است كه مايه فتنه (آزمايش يا فساد) بسيارى از مردم است: تندرستى و فراغت (بيكارى).

۱۵۹۶۹.امام على عليه السلام :هوا و هوس برخاسته از فراغت است.

۱۵۹۷۰.امام على عليه السلام :با فراغت، هوسرانى است.

۱۵۹۷۱.امام على عليه السلام :بدان كه دنيا سراى آزمايش و گرفتارى است، كه آدمى هرگز در آن ساعتى آسوده و بي كار نشود، مگر اين كه آن بيكارى در روز قيامت مايه افسوس او گردد.