۱۶۱۰۳.عنه عليه السلام :حاصِلُ المَعاصِي التَّلَفُ . ۱
۱۶۱۰۴.عنه عليه السلام :إذا ظَهَرَتِ الجِناياتُ ارتَفَعَتِ البَرَكاتُ . ۲
۱۶۱۰۵.عنه عليه السلامـ في دُعائِهِ ـ: اللّهُمَّ و أستَغفِرُكَ لِكُلِّ ذَنبٍ يَدعو إلَى الغَيِّ ، ۳ و يُضِلُّ عَنِ الرُّشدِ ، و يُقِلُّ الرِّزقَ ، و يَمحَقُ التَّلدَ ، ۴ و يُخمِلُ الذِّكرَ . ۵
۱۶۱۰۶.عنه عليه السلامـ فِي الاِستِسقاءِ ـ: ألا و إنَّ الأَرضَ الَّتي تُقِلُّكُم وَ السَّماءَ الَّتي تُظِلُّكُم مُطيعَتانِ لِرَبِّكُم ، و ما أصبَحَتا تَجودانِ لَكُم بِبَرَكَتِهِما تَوَجُّعا لَكُم ، و لا زُلفَةً ۶ إلَيكُم ، و لا لِخَيرٍ تَرجُوانِهِ مِنكُم ؛ و لكِن اُمِرَتا بِمَنافِعِكُم فَأَطاعَتا ، و اُقيمَتا عَلى حُدودِ مَصالِحِكُم فَقامَتا .
إنَّ اللّهَ يَبتَلي عِبادَهُ عِندَ الأَعمالِ السَّيِّئَةِ بِنَقصِ الثَّمَراتِ ، و حَبسِ البَرَكاتِ ، و إغلاقِ خَزائِنِ الخَيراتِ ؛ لِيَتوبَ تائِبٌ ، و يُقلِعَ مُقلِعٌ ، و يَتَذَكَّرَ مُتَذَكِّرٌ ، و يَزدَجِرَ مُزدَجِرٌ . و قَد جَعَلَ اللّهُ سُبحانَهُ الاِستِغفارَ سَبَبا لِدُرورِ الرِّزقِ ، و رَحمَةِ الخَلقِ ، فَقالَ سُبحانَهُ : «اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا * يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا * وَ يُمْدِدْكُم بِأَمْوالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَل لَّكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَل لَّكُمْ أَنْهارًا » . ۷ فَرَحِمَ اللّهُ امرَأً اِستَقبَلَ تَوبَتَهُ ، وَ استَقالَ خَطيئَتَهُ ، و بادَرَ مَنِيَّتَهُ . ۸
۱۶۱۰۳.امام على عليه السلام :رهاورد گناهان ، از ميان رفتنِ [نعمت ها ]است .
۱۶۱۰۴.امام على عليه السلام :هر گاه گناهان جلوه گر شوند ، بركت ها رخت برمى بندند .
۱۶۱۰۵.امام على عليه السلامـ در دعاى خويش ـ: بار خدايا! از تو آمرزش مى جويم براى هر گناهى كه به گمراهى فرا خوانَد ، از هدايت باز دارد ، روزى را كاهش دهد ، سود و ثمر را نابود سازد ، و ياد [و نامِ آدمى ]را محو كند .
۱۶۱۰۶.امام على عليه السلامـ در طلبِ باران ـ: بدانيد زمينى كه شما را بر پشت خود حمل مى كند و آسمانى كه بر سرتان سايه گسترده است ، فرمانبردار پروردگارتان هستند و اگر بركت ها ، خود را بر شما ارزانى مى دارند ، بدان سبب نيست كه بر شما دل مى سوزانند يا مى خواهند به شما تقرّب جويند يا از شما اميد خيرى دارند ؛ بلكه خداوند آن دو را فرمان داده كه به شما سود رسانند و آن دو هم اطاعت كرده اند . خداوند زمين و آسمان را براى حفظ مصالح شما بر پاى داشته و آن دو نيز بر پاى ايستاده اند .
همانا خداى ، بندگانش را كه اعمال ناشايست مرتكب شوند ، به كاستن ميوه هاشان و نگه داشتن بركت ها از ايشان و فرو بستن گنجينه هاى خير به روى آنان ، مى آزمايد ؛ تا توبه كننده توبه كند ، گناهكار از گناه باز ايستد ، پند گيرنده پند گيرد ، و آن كه اراده گناه كرده منزجر شود . خداوند ، آمرزش خواستن را سبب فراوانىِ روزى و رحمت بر آفريدگان قرار داده ، كه فرمايد : «از پروردگارتان آمرزش بخواهيد ، كه او همواره آمرزگار است * تا آسمان را بر شما بارنده فرستد * و شما را به مال ها و پسران يارى كند و به شما بوستان ها دهد و برايتان جوى ها پديد آورد» . پس خداوند رحمت كند كسى را كه به توبه روى آورد و از خطاهاى خود بخشش طلبد و بر مرگ خود پيشى گيرد [= تداركِ امر آخرت كند] .
1.غرر الحكم : ۴۹۱۳ .
2.غرر الحكم : ۴۰۳۰ .
3.الغَيّ : الضلال ، و الانهماك في الباطل (النهاية : ۳ / ۳۹۷) .
4.التَّلد ـ بالفتح و الضمّ و التحريك ـ : ما ولد عندك من مالِكَ أو نتج (القاموس المحيط : ۱ / ۲۷۹) .
5.البلد الأمين : ۳۹ ، بحار الأنوار : ۸۷ / ۳۲۷ / ۵ .
6.الزُّلفة : القُربة ، و الدرجة ، و المنزلة (لسان العرب : ۹ / ۱۳۸) .
7.نوح : ۱۰ ـ ۱۲ .
8.نهج البلاغة : الخطبة ۱۴۳ .