۱۶۳۶۴.عنه عليه السلام :إنّما البَصيرُ مَن سَمِعَ فَتَفَكَّرَ ، و نَظَرَ فأبصَرَ ، و انتَفَعَ بالعِبَرِ ، ثُمّ سَلَكَ جَدَدا واضِحا يَتَجنَّبُ فيهِ الصَّرعَةَ في المَهاوي . ۱
۱۶۳۶۵.عنه عليه السلام :رَحِمَ اللّهُ امرأً تَفَكَّرَ فاعتَبَرَ ، و اعتَبَرَ فأبصَرَ (أقصَرَ) ، فكأنَّ ما هُو كائنٌ مِن الدنيا عَن قَليلٍ لم يَكُن ، و كأنَّ ما هُو كائنٌ مِن الآخِرَةِ عمّا قَليلٍ لم يَزَلْ . ۲
۱۶۳۶۶.عنه عليه السلام :مَن تَفَكَّرَ أبصَرَ . ۳
۱۶۳۶۷.عنه عليه السلام :فَأفِقْ أيّها السامِعُ من سَكرَتِكَ ، و استَيقِظْ مِن غَفلَتِكَ ، و اختَصِر مِن عَجلَتِكَ ، و أنعِمِ الفِكرَ فيما جاءَكَ على لِسانِ النبيِّ الاُمِّيِّ صلى الله عليه و آله مِمّا لا بُدَّ مِنهُ و لا مَحيصَ عنهُ . ۴
۱۶۳۶۸.عنه عليه السلام ـ في صفةِ المؤمنِ ـ :مَشغولٌ وَقتُهُ ، شَكورٌ صَبورٌ ، مَغمورٌ بفِكرَتِهِ . ۵
۱۶۳۶۹.عنه عليه السلام :فاتَّقُوا اللّهَ عِبادَ اللّهِ تَقيَّةَ ذي لُبٍّ شَغَلَ التَّفكُّرُ قَلبَهُ ، و أنصَبَ الخَوفُ بَدَنَهُ . ۶
۱۶۳۶۴.امام على عليه السلام :بصير كسى است كه بشنود و بينديشد، ببيند و بينا شود و از عبرتها بهره گيرد. سپس راه آشكار و روشن را در پيش گيرد و از افتادن در پرتگاههاى آن، بپرهيزد.
۱۶۳۶۵.امام على عليه السلام :خداوند رحمت كناد كسى را كه بينديشد و پند گيرد و پند گيرد و بينا شود . گويى آنچه از دنيا باقى است بزودى از بين مى رود و آنچه از آخرت است همواره خواهد بود.
۱۶۳۶۶.امام على عليه السلام :هر كه بينديشد، بينا شود.
۱۶۳۶۷.امام على عليه السلام :پس، اى شنونده! از مستىِ خويش به هوش آى و از خواب غفلتت بيدار شو و از شتابت بكاه و در آنچه از زبان پيامبر امّى، صلى الله عليه و آله ، براى تو آورده شده و از آن گزير و گريزى نيست، نيك بينديش.
۱۶۳۶۸.امام على عليه السلامـ در وصف مؤمن ـفرمود : وقتش [به كار و عبادت] پُر است و سپاسگزار و شكيباست و غرق در انديشه خويش مى باشد.
۱۶۳۶۹.امام على عليه السلام :اى بندگان خدا! از خدا بترسيد، همچون ترسيدن خردمندى كه انديشيدن دل او را به خود مشغول ساخته و ترس [از خدا ]پيكرش را رنجور و نزار كرده است.
