۱۶۴۲۹.عنه عليه السلام :يُسألُ المَيِّتُ في قَبرِهِ عن خَمسٍ عن صَلاتِهِ ، و زَكاتِهِ ، و حَجِّهِ ، و صيامِهِ ، و وَلايَتِهِ إيّانا أهلَ البَيتِ ، فتَقولُ الوَلايةُ مِن جانِبِ القَبرِ للأربَعِ : ما دَخَلَ فِيكُنَّ مِن نَقصٍ فَعلَيَّ تَمامُهُ . ^۱

۱۶۴۳۰.الإمامُ الرِّضا عليه السلامـ بعدَ موتِ ابنِ أبي حَمزةَ^۲ـ: إنّه اُقعِدَ في قَبرِهِ فسُئلَ عنِ الأئمّةِ عليهم السلام فَأخبَرَ بأسمائهِم ، حتَّى انتَهى إلَيَّ فَسُئلَ فَوَقَفَ ، فَضُرِبَ على رَأسِهِ ضَربَةً امتَلَأ قَبرُهُ نارا . ^۳

۱۶۴۳۱.بحار الأنوار عن يونسَ :دخلتُ علَى الرِّضا عليه السلام ، فقالَ لي : ماتَ عليُّ بنُ أبي حَمزةَ ؟ قلتُ : نَعَم ، قالَ : قد دَخَلَ النارَ . قالَ : فَفَزِعتُ مِن ذلكَ ، قالَ: أما إنّهُ سُئلَ عنِ الإمامِ بعدَ موسى أبي فقالَ : لا أعرِفُ إماما بعدَهُ ، فقِيلَ : لا ؟ فضُرِبَ في قَبرِهِ ضَربَةً اشتَعَلَ قَبرُهُ نارا . ^۴

۱۶۴۲۹.امام صادق عليه السلام :در قبر از مرده پنج سؤال مى كنند: از نماز، زكات، حجّ، روزه و ولايتش نسبت به ما خاندان. پس، ولايت از گوشه قبر به آن چهار چيز مى گويد: هر يك از شما كم و كاستى داشتيد، كامل كردن آن با من.

۱۶۴۳۰.امام رضا عليه السلامـ پس از در گذشت ابن ابى حمزه^۵ـفرمود : او در قبرش نشانده شد و درباره امامان عليهم السلام از وى پرسش گرديد و او نام همه آنها را گفت، تا آن كه به من رسيد. درباره من از وى پرسش شد و او پاسخى نداد. پس، چنان ضربه اى بر سرش كوفتند كه گورش آكنده از آتش شد.

۱۶۴۳۱.بحار الأنوارـ به نقل از يونس ـ: خدمت امام رضا عليه السلام رسيدم، به من فرمود : على بن ابى حمزه مرد؟ عرض كردم: آرى. حضرت فرمود: به آتش رفت. من از اين سخن [ حضرت ]وحشت كردم. امام فرمود: از او درباره امام بعد از پدرم موسى سؤال شد و او گفت: بعد از او امامى نمى شناسم. به او گفته شد: نمى شناسى؟ پس، در گورش چنان ضربه اى به او زده شد كه گور از آتش شعله ور گشت.

۱۶۴۲۷.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :كأن قد أوفِيتَ أجَلَكَ ، و قَبَضَ المَلَكُ رُوحَكَ ، و صِرتَ إلى مَنزِلٍ وَحيدا ، فَرُدَّ إلَيكَ فيهِ رُوحُكَ ، و اقتَحَمَ علَيكَ فيهِ مَلَكاكَ مُنكَرٌ و نَكيرٌ لِمُساءلَتِكَ ، و شَديدِ امتِحانِكَ.
ألاَ و إنَّ أوَّلَ ما يَسألانِكَ عن ربِّكَ الذي كُنتَ تَعبُدُهُ ، و عن نَبيِّكَ الذي اُرسِلَ إلَيكَ ، و عن دِينِكَ الذي كُنتَ تَدِينُ بهِ ، و عن كتابِكَ الذي كُنتَ تَتلُوهُ ، و عن إمامِكَ الذي كنتَ تَتَولاّهُ .
ثُمّ عن عُمُرِكَ فيما أفنَيتَهُ ، و مالِكَ مِن أينَ اكتَسَبتَهُ و فيما أتلَفتَهُ ، فَخُذْ حِذرَكَ و انظُرْ لِنَفسِكَ ، و أعِدَّ للجَوابِ قَبلَ الامتِحانِ و المُساءلَةِ و الاختِبارِ . ^۱

۱۶۴۲۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إذا ماتَ المؤمنُ شَيَّعَهُ سَبعونَ ألفَ ملَكٍ إلى قَبرِهِ ، فإذا اُدخِلَ قَبرَهُ أتاهُ مُنكرٌ و نَكيرٌ فَيُقعِدانِهِ و يَقولانِ لَهُ : مَن رَبُّكَ ؟ و ما دِينُكَ ؟ و مَن نَبيُّكَ ؟ فيقولُ : ربّي اللّهُ ، و محمّدٌ نَبيِّي ، و الإسلامُ دِيني ، فَيَفسَحانِ لَهُ في قَبرِهِ مَدَّ بَصَرِهِ، و يَأتيانِهِ بالطَّعامِ مِن الجَنَّةِ و يُدخِلانِ علَيهِ الرَّوحَ و الرَّيحانَ . ^۲

۱۶۴۲۷.امام زين العابدين عليه السلام :زودا كه عمرت به سر آيد و فرشته جانت را بگيرد و يكّه و تنها به سوى منزلى رهسپار شوى سپس در آن مكان جانت به تو بازگردانده شود و دو فرشته ات، منكر و نكير، براى پرسش از تو و امتحانى سخت، وارد قبرت شوند.
بدان! نخستين پرسشى كه آن دو از تو مى كنند درباره پروردگار توست، كه او را مى پرستيدى و درباره پيامبر تو، كه برايت فرستاده شده و درباره دينت، كه به آن باور داشتى و درباره كتابت، كه تلاوتش مى كردى و درباره امامت، كه ولايت او را داشتى. سپس از عمرت، كه آن را چگونه صرف كردى و دارايى ات، كه از كجا به دست آوردى و در چه راه خرج كردى. پس، بهوش باش و براى خودت فكرى كن و پيش از شروع امتحان و پرسش و آزمون، خويشتن را براى جواب گويى آماده ساز.

۱۶۴۲۸.امام صادق عليه السلام :هر گاه مؤمن بميرد، هفتاد هزار فرشته او را تا گورش تشييع كنند و چون در گور نهاده شود، منكر و نكير نزدش آيند و او را بنشانند و پرسند: پروردگارت كيست؟ دينت چيست؟ پيامبرت كيست؟ و او پاسخ دهد: پروردگارم اللّه است و پيامبرم محمّد و دينم اسلام . پس، آن دو فرشته قبر او را تا جايى كه چشمش كار مى كند برايش فراخ گردانند و از بهشت برايش غذا آورند و او را خوش و خرّم گردانند.