۱۶۵۶۶.عنه عليه السلامـ لمّا سَألَهُ جميلُ بنُ درّاجٍ عن رجُلٍ افتَرى على قَومٍ جَماعَةً ـ: إن أتَوا بهِ مُجتَمِعينَ ضُرِبَ حَدّا واحِدا ، و إن أتَوا بهِ مُتَفرِّقينَ ضُرِبَ لِكُلِّ واحِدٍ مِنهُم حَدّا . ۱
۱۶۵۶۷.عنه عليه السلامـ لمّا سَألَهُ عبدُ اللّهِ بنُ سِنانٍ عن رَجُلَينِ افتَرى كُلُّ واحِدٍ مِنهُما على صاحِبِهِ ـ: يُدرَاُ عَنهُما الحَدُّ و يُعَزَّرانِ . ۲
۱۶۵۶۸.عنه عليه السلام :إذا قالَ الرجُلُ للرجُلِ : أنتَ خَبيثٌ و أنتَ خِنزيرٌ ! فليسَ فيهِ حَدٌّ ، و لكنْ فيهِ مَوعِظةٌ و بَعضُ العُقوبَةِ . ۳
۱۶۵۶۹.دعائم الإسلام عنه [أي الإمامِ الصّادقِ] عليه السلام أنّهُ قالَ لِبَعضِ أصحابِهِ :ما فَعَلَ غَريمُكَ ؟ ؛ فقالَ : ذلكَ ابنُ الفاعِلَةِ ! فَنَظَرَ إلَيهِ أبو عبدِ اللّهِ عليه السلام نَظَرا شَديدا ، فقالَ : جُعِلتُ فداكَ ، إنّهُ مَجوسيٌّ نَكَحَ اُختَهُ ! قالَ : أ وَ ليسَ ذلكَ في دِينِهِمُ النِّكاحَ ؟ ! ۴
۱۶۵۷۰.الإمامُ الرِّضا عليه السلام :حَرَّمَ اللّهُ قَذفَ المُحصَناتِ ، لِما فيهِ مِن إفسادِ الأنسابِ و نَفيِ الولدِ و إبطالِ المَواريثِ و تَركِ التَّربيَةِ و ذَهابِ المَعارِفِ ، و ما فيهِ مِن المَساوِئِ و العِلَلِ التي تُؤَدِّي إلى فَسادِ الخَلقِ . ۵
۱۶۵۶۶.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به سؤال جميل بن درّاج از مردى كه به عدّه اى به طور دسته جمعى تهمت زند ـفرمود : اگر آن عدّه با هم او را پيش قاضى برند، يك بار حدّ مى خورد و اگر به طور پراكنده ببرند، به تعداد هر نفرى از آنها يك حدّ [تمام ]مى خورد.
۱۶۵۶۷.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به عبد اللّه بن سنان از حكم دو مردى كه به يكديگر تهمت مى زنند ـفرمود : بر آنان حدّ جارى نمى شود، اما تعزير مى شوند.
۱۶۵۶۸.امام صادق عليه السلام :اگر كسى به ديگرى بگويد: تو پليدى، تو خوكى، حدّ ندارد اما بايد او را نصيحت كرد و اندك كيفرى داد.
۱۶۵۶۹.دعائم الإسلام :امام صادق عليه السلام خطاب به يكى از اصحاب خود فرمود : با بدهكارت چه كردى؟ عرض كرد: آن ولد الزنا! حضرت نگاه تندى به او كرد. عرض كرد: فدايت شوم، او مجوسى اى است كه با خواهر خود ازدواج كرده است. حضرت فرمود: مگر نه اين است كه اين عمل در آيين آنها ازدواج محسوب مى شود؟!
۱۶۵۷۰.امام رضا عليه السلام :خداوند بهتان زدن به زنان شوهردار را حرام فرموده؛ زيرا كه اين كار مايه از ميان رفتن نسبها و انكار فرزند و از بين رفتن ميراثها و فرو گذاشتن تعليم و تربيت و نابود شدن آشناييها و ديگر بديها و معايبى است، كه به تباهى مردم مى انجامد.