۱۶۵۷۵.عنه عليه السلامـ في صفةِ القرآنِ ـ: جَعَلَهُ اللّهُ ريّا لِعَطَشِ العُلَماءِ ، و رَبيعا لِقُلوبِ الفُقَهاءِ ، و مَحاجَّ لِطُرُقِ الصُّلَحاءِ، و دَواءً ليسَ بَعدَهُ داءٌ ، و نورا ليسَ مَعهُ ظُلمَةٌ . ^۱

۱۶۵۷۶.عنه عليه السلام :اعلَمُوا أنَّ هذا القرآنَ هُو الناصِحُ الذي لا يَغُشُّ ، و الهادي الذي لا يُضِلُّ،و المُحَدِّثُ الذي لا يَكذِبُ ، و ما جالَسَ هذا القرآنَ أحَدٌ إلاّ قامَ عَنهُ بزيادَةٍ أو نُقصانٍ ، زيادَةٍ في هُدىً ، أو نُقصانٍ مِن عَمىً . ^۲

۱۶۵۷۷.عنه عليه السلام :إنّ اللّهَ سبحانَهُ لم يَعِظْ أحَدا بِمِثلِ هذا القرآنِ ، فإنَّهُ حَبلُ اللّهِ المَتينُ و سَبَبُهُ الأمينُ ، و فيهِ رَبيعُ القَلبِ، و يَنابيعُ العِلمِ ، و ما للقَلبِ جَلاءٌ غَيرُهُ . ^۳

۱۶۵۷۸.عنه عليه السلام :فالقرآنُ آمِرٌ زاجِرٌ، و صامِتٌ ناطِقٌ ، حُجَّةُ اللّهِ على خَلقِهِ ، أخَذَ علَيهِ ميثاقَهُم ، و ارتَهَنَ علَيهِم أنفُسَهُم . ^۴

۱۶۵۷۵.امام على عليه السلامـ در وصف قرآن كريم ـفرمود : خداوند، قرآن را مايه فرونشاندن عطش دانشمندان و بهار دلهاى فهميدگان و شاهراه درستكاران قرار داد و دارويى كه با وجود آن ديگر دردى باقى نمى ماند و نورى كه با آن ظلمتى همراه نيست.

۱۶۵۷۶.امام على عليه السلام :بدانيد كه اين قرآن مشاورى است كه خيانت نمى ورزد و راهنمايى است كه گمراه نمى كند و گوينده اى است كه دروغ نمى گويد. هيچ كس با اين قرآن ننشست، مگر اين كه با افزايشى يا كاهشى از نزد آن برخاست: افزايش در هدايت يا كاهش در كورى و گمراهى.

۱۶۵۷۷.امام على عليه السلام :خداوند سبحان، هيچ كس را به چيزى مانند اين قرآن اندرز نداده است؛ زيرا قرآن ريسمان محكم خدا و دستاويز مطمئن اوست. در اين قرآن بهار دل است و چشمه هاى دانش و براى صيقل دادن دل، چيزى جز آن وجود ندارد.

۱۶۵۷۸.امام على عليه السلام :قرآن فرمان دهنده اى است باز دارنده و خاموشى است گويا. حجّت خدا بر خلق اوست، از آنان نسبت به [عمل به ]قرآن پيمان گرفت و جانشان را گروگان آن كرد.