۱۶۶۳۲.عنه صلى الله عليه و آله :لا تَغُرَّنَّكُم هذهِ المَصاحِفُ المُعَلَّقَةُ ، إنَّ اللّهَ تعالى لا يُعَذِّبُ قَلبا وَعَى القرآنَ . ۱
۱۶۶۳۳.عنه صلى الله عليه و آله :إنّ الذي ليسَ في جَوفِهِ شيءٌ من القرآنِ كالبَيتِ الخَرِبِ . ۲
۱۶۶۳۴.عنه صلى الله عليه و آلهـ لعليٍّ عليه السلام ـ: اُعَلِّمُكَ دُعاءً لا تَنسَى القرآنَ ، قُلْ : اللّهُمَّ ارحَمْني بتَركِ مَعاصِيكَ أبدا ما أبقَيتَني ، وَ ارحَمْني مِن تَكَلُّفِ ما لا يَعنِيني ، و ارزُقْني حُسنَ النَّظَرِ فيما يُرضِيكَ ، و ألزِمْ قَلبي حِفظَ كتابِكَ كما عَلَّمتَني ، و ارزُقْني أن أتلُوَهُ علَى النَّحوِ الذي يُرضيكَ عَنِّي . اللّهُمّ نَوِّرْ بكتابِكَ بَصَري ، و اشرَحْ بهِ صَدري ، و أطلِقْ بهِ لِساني ، و استَعمِلْ بهِ بَدَني ، و قَوِّني بهِ على ذلكَ ، و أعِنِّي علَيهِ ، إنّهُ لا يُعينُ علَيهِ إلاّ أنتَ ، لا إله إلاّ أنتَ . ۳
۱۶۶۳۵.عنه صلى الله عليه و آلهـ مِن دعائهِ ـ: اللّهُمّ ارحَمْني بتَركِ مَعاصِيكَ أبَدا ما أبقَيتَني ، و ارزُقْني حُسنَ النَّظرِ فيما يُرضِيكَ عَنّي ، و ألزِمْ قَلبي حِفظَ كتابِكَ كما عَلَّمتَني، و اجعَلْني أتلُوهُ علَى النَّحوِ الذي يُرضِيكَ عَنّي . اللّهُمّ نَوِّرْ بكتابِكَ بَصَرِي ، و اشرَحْ بهِ صَدري، و فَرِّحْ بهِ قَلبي ، و أطلِقْ بهِ لِساني ، و استَعمِلْ بهِ بَدَني ، و قَوِّني على ذلكَ ، فإنّهُ لا حَولَ و لا قُوّةَ إلاّ بكَ . ۴
۱۶۶۳۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اين مصحفهاى آويزان، شما را گول نزند. خداوند متعال قلبى را كه جايگاه قرآن باشد، عذاب نمى كند.
۱۶۶۳۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه در اندرونش چيزى از قرآن نيست، همانند خانه اى ويران است.
۱۶۶۳۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به على عليه السلام ـفرمود : دعايى به تو مى آموزم كه قرآن را فراموش نكنى. بگو: بار خدايا! به من رحمت آر كه تا زنده هستم، هيچ گاه نافرمانى تو نكنم و به من رحمت آر كه در چيزهاى بيهوده، به زحمت نيفتم و نيك انديشى در آنچه تو را خشنود مى كند، روزيم فرما و حفظ كردن كتابت را آن گونه كه به من آموختى با قلبم ملازم و همراه گردان و تلاوت آن را به گونه اى كه تو را از من خشنود گرداند، روزيم فرما. بار خدايا! به وسيله كتابت ديده [بصيرت] مرا روشن گردان و سينه ام را فراخ ساز و زبانم را باز و گويا كن و پيكرم را در راه آن به كار گير و در اين باره با قرآن نيرويم بخش و بر آن كمكم فرما، كه در اين زمينه جز تو كسى كمك نكند. معبودى جز تو نيست.
۱۶۶۳۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در دعاى خود ـگفت : بار خدايا! به من رحمت آر كه تا زنده هستم، هيچگاه نافرمانى تو نكنم و نيك انديشى در هر آنچه تو را خشنود مى سازد، روزيم فرما و حفظ كردن كتابت را بدان گونه كه به من آموختى، با دلم ملازم و همراه گردان و چنان كن كه قرآن را آن گونه كه تو را از من خشنود مى گرداند، تلاوت كنم. بار خدايا! ديده [بصيرت ]مرا به كتابت روشن نما و به وسيله آن سينه ام را فراخ گردان و دلم را با آن شاد ساز و زبانم را به آن باز و گويا كن، بدنم را در راه آن به كار گير و در اين زمينه نيرويم بخش؛ زيرا كه هيچ حركت و قدرتى جز به وسيله تو نيست.
