۱۶۷۰۱.عنه صلى الله عليه و آله :اقرؤوا القرآنَ و ابكُوا ، فإن لم تَبكُوا فَتَباكَوا ، ليس مِنّا مَن لم يَتَغَنَّ بالقرآنِ . ^۱

۱۶۷۰۲.عنه صلى الله عليه و آله :ما مِن عَينٍ فاضَت مِن قِراءةِ القرآنِ إلاّ قَرَّتْ يَومَ القِيامَةِ . ^۲

۱۶۷۰۳.عيون أخبار الرِّضا عن رجاءِ بنِ أبي الضحّاكِـ في ذكرِ سيرة الإمام الرِّضا عليه السلام و قد صَحبَه إلى خراسان ـ: يُكثِرُ باللَّيلِ في فِراشِهِ مِن تِلاوَةِ القرآنِ ، فإذا مَرَّ بآيَةٍ فيها ذِكرُ جَنّةٍ أو نارٍ بَكى و سَألَ اللّهَ الجَنّةَ و تَعَوَّذَ بهِ مِن النارِ . ^۳

(انظر) القرآن : باب 3251 حديث 16670.

6 ـ العمل :

۱۶۷۰۴.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :ليسَ القرآنُ بالتِّلاوَةِ و لا العِلمُ بالرِّوايَةِ ، و لكنِ القرآنُ بالهِدايَةِ و العِلمُ بالدِّرايَةِ . ^۴

۱۶۷۰۵.عنه صلى الله عليه و آله :أنتَ تَقرَأُ القرآنَ ما نَهاكَ ، فإذا لم يَنهَكَ فَلَستَ تَقرَؤهُ . ^۵

۱۶۷۰۶.عنه صلى الله عليه و آله :اقرَأِ القرآنَ ما نَهاكَ ، فإن (فإذا) لم يَنهَكَ فلَستَ تَقرَؤهُ . ^۶

۱۶۷۰۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :قرآن را بخوانيد و گريه كنيد و اگر گريه تان نمى آيد، خود را به گريه بزنيد. از ما نيست كسى كه قرآن را با آواز دلنواز نخواند.

۱۶۷۰۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ ديده اى نيست كه از خواندن قرآن اشكش سرازير شود، جز اين كه روز قيامت روشن شود.

۱۶۷۰۳.عيون أخبار الرضاـ به نقل از رجاء بن ابى ضحاك در بيان سيره امام رضا عليه السلام در سفر به خراسان ـ: شبها در بسترش بسيار قرآن مى خواند و هرگاه به آيه اى كه در آن از بهشت يا آتش ياد شده بود مى رسيد، مى گريست و بهشت را از خدا مسئلت مى كرد و از آتش به او پناه مى برد.

۱۶۷۰۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :قرآن نه به تلاوت كردن است و نه به دانستن روايتِ [قرائت ]آن، بلكه قرآن به هدايت [پذيرى از آن] است و فهميدن آن.

۱۶۷۰۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :تو تا زمانى قرآن مى خوانى كه تو را [از گناهان] باز دارد. پس اگر تو را باز نداشت، [گويى ]قرآن نخوانده اى.

۱۶۷۰۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :تا زمانى كه قرآن تو را [از گناهان ]باز مى دارد، قرآن بخوان؛ زيرا اگر تو را باز نداشت [در حقيقت ]آن را نخوانده اى.

۱۶۶۹۷.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :آياتُ القرآنِ خَزائنُ العِلمِ ، فكُلَّما فَتَحتَ خِزانَةً فيَنبغي لكَ أن تَنظُرُ فيها . ^۱

۱۶۶۹۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لمّا سُئلَ عن قِراءةِ القرآنِ في ليلَةٍ ـ: لا يُعجِبُني أن تَقرَأهُ في أقَلَّ مِن شَهرٍ . ^۲

(انظر) العبادة : باب 2453.

5 ـ الخُشوعُ :

الكتاب :

أَ لَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُم لِذِكْرِ اللّهِ وَ ما نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَ لاَ يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِن قَبْلُ فَطالَ عَلَيْهِمُ الأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَ كَثِيرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ» . ^۳

الحديث :

۱۶۶۹۹.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إنّي لَأعجَبُ كيفَ لا أشيبُ إذا قَرَأتُ القرآنَ ! ^۴

۱۶۷۰۰.عنه صلى الله عليه و آله :اقرَؤوا القرآنَ بالحُزنِ ؛ فإنّهُ نَزَلَ بالحُزنِ . ^۵

۱۶۶۹۷.امام زين العابدين عليه السلام :آيه هاى قرآن گنجينه هاى دانش هستند. پس، هر گاه گنجينه اى گشوده شد، شايسته است كه در آن نظر افكنى.

۱۶۶۹۸.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به سؤال از ختم كردن قرآن در يك شب ـفرمود : خوش ندارم كه آن را در كمتر از يك ماه بخوانى.

5 ـ خشوع

قرآن:

«آيا براى كسانى كه ايمان آورده اند زمان آن نرسيده است كه دلهايشان براى ياد خدا و آنچه از حق نازل شده است خاشع شود و چونان كسانى نباشند كه پيش از اين به آنها كتاب [آسمانى ]داده شد و روزگار درازى بر آنها گذشت و پس دلهايشان سخت شد و بسيارى از آنان فاسقانند؟».

حديث :

۱۶۶۹۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :من در شگفتم كه وقتى قرآن مى خوانم، چگونه مويم سفيد نمى شود.

۱۶۷۰۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :قرآن را با آواز حزين بخوانيد؛ زيرا كه آن با صوت حزين نازل شده است.