۱۶۸۰۶.عنه عليه السلام :فو اللّهِ لو حَنَنتُم حَنينَ الوُلَّهِ العِجالِ ، و دَعَوتُم بهَدِيلِ الحَمامِ ، و جَأرتُم جُؤارَ مُتَبتِّلي الرُّهبانِ ، و خَرَجتُم إلَى اللّهِ مِن الأموالِ و الأولادِ ، التِماسَ القُربَةِ إلَيهِ في ارتِفاعِ دَرَجةٍ عِندَهُ ، أو غُفرانِ سَيِّئَةٍ أحصَتها كُتُبُهُ ، و حَفِظَتها رُسُلُهُ ، لَكانَ قليلاً فيما أرجُو لَكُم مِن ثَوابِهِ ، و أخافُ علَيكُم مِن عِقابِهِ . ۱
۱۶۸۰۷.عنه عليه السلام :اعلَمْ أنَّ ما قَرَّبَكَ مِن اللّهِ يُباعِدُكَ مِن النارِ ، و ما باعَدَكَ مِن اللّهِ يُقَرِّبُكَ مِن النارِ . ۲
۱۶۸۰۸.عنه عليه السلام :المُتَقرِّبُ بأداءِ الفَرائضِ و النَّوافِلِ مُتَضاعَفُ الأرباحِ . ۳
۱۶۸۰۹.عنه عليه السلام :التَّقرُّبُ إلَى اللّهِ تعالى بمَسألَتِهِ ، و إلَى الناسِ بِتَركِها . ۴
۱۶۸۱۰.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :كانَ فيما ناجى بهِ اللّهُ موسى عليه السلام على الطُّورِ أن : يا موسى ، أبلِغْ قَومَكَ أنّهُ ما يَتَقَرَّبُ إلَيَّ المُتَقرِّبونَ بمِثلِ البُكاءِ مِن خَشيَتي ، و ما تَعَبَّدَ لي المُتَعبِّدونَ بمِثلِ الوَرَعِ مِن مَحارِمي ، و لا تَزَيَّنَ لي المُتَزيِّنونَ بمِثلِ الزُّهدِ في الدنيا عمّا بِهِمُ الغِنى عَنهُ .
فقالَ موسى عليه السلام : يا أكرَمَ الأكرَمينَ ، فماذا أثَبتَهُم على ذلكَ ؟ فقالَ : يا موسى ، أمّا المُتَقرِّبُونَ إليَّ بالبُكاءِ مِن خَشيَتي فَهُم في الرَّفيقِ الأعلى لا يَشرَكُهُم فيهِ أحَدٌ . ۵
۱۶۸۰۶.امام على عليه السلام :به خدا سوگند، اگر همانند شتران بچه مرده بناليد و همچون كبوتران جفت از دست داده بانگ برآوريد و همچون راهبان تارك دنيا زارى كنيد و در راه خدا از اموال و فرزندان خويش ببريد تا درجه اى نزد خدا فزونى گيريد و مقرّب شويد، يا خطايى را كه در نامه هاى او ثبت است و فرشتگان او آن را نگه داشته اند بخشوده شود، هر آينه اين همه در مقابل ثوابى كه از خدا براى شما اميد دارم و كيفر او كه از آن بر شما مى ترسم، اندك است.
۱۶۸۰۷.امام على عليه السلام :بدان كه هر آنچه تو را به خدا نزديك مى كند، از آتش دورت مى سازد و هر آنچه تو را از خدا دور مى گرداند، به آتش نزديكت مى كند.
۱۶۸۰۸.امام على عليه السلام :كسى كه با گزاردن واجبات و مستحبات خود را [به خدا] نزديك كند، دو چندان سود برد.
۱۶۸۰۹.امام على عليه السلام :نزديك شدن به خداوند سبحان با درخواست و مسئلت كردن از او [ممكن] است و نزديك شدن به مردم، با ترك درخواست از آنان.
۱۶۸۱۰.امام باقر عليه السلام :از نجواهاى خداوند متعال با موسى عليه السلام در كوه طور اين بود كه: اى موسى! به قوم خود برسان كه تقرّب جويان، با چيزى مانند گريستن از ترس من، به من نزديك نشدند و متعبدان به چيزى مانند پرهيز از حرامهاى من مرا عبادت نكردند و زينت گران ، به چيزى مانند بى اعتنايى به چيزهايى از دنيا كه بدان نياز ندارند، خويشتن را نياراستند.
موسى عرض كرد: اى گراميترين گراميان! چه چيز آنان را در اين راه، استوار گرداند؟ فرمود: اى موسى! امّا آنان كه با گريستن از ترس من جوياى تقرّب به من هستند، در ملأ اعلايند و هيچ كس در اين [مرتبه] با آنان شريك نيست.