۱۶۸۳۶.عنه عليه السلامـ في وصيَّتِهِ لابنِهِ الحسنِ عليهما السلام ـ: و إذا وَجَدتَ مِن أهلِ الفاقَةِ مَن يَحمِلُ لكَ زادَكَ إلى يَومِ القِيامَةِ فَيُوافِيكَ بهِ غَدا حيثُ تَحتاجُ إلَيهِ فاغتَنِمْهُ و حَمِّلْهُ إيّاهُ ، و أكثِرْ مِن تَزويدِهِ وَ أنتَ قادِرٌ علَيهِ فلَعلَّكَ تَطلُبُهُ فلا تَجِدُهُ ، و اغتَنِمْ مَنِ استَقرَضَكَ في حالِ غِناكَ ، لِيَجعَلَ قَضاءَهُ لكَ في يَومِ عُسرَتِكَ . ^۱

۱۶۸۳۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَكتوبٌ على بابِ الجَنّةِ : الصَّدقَةُ بعَشرَةٍ ، و القَرضُ بثَمانيَةَ عَشرَ . ^۲

۱۶۸۳۸.عنه عليه السلام :القَرضُ الواحِدُ بثَمانيَةَ عَشرَ ، و إنْ ماتَ احتُسِبَ بها مِن الزكاةِ . ^۳

۱۶۸۳۹.عنه عليه السلام :على بابِ الجَنّةِ مَكتوبٌ : القَرضُ بثَمانيةَ عَشرَ ، و الصَّدَقةُ بعَشرَةٍ ، و ذلكَ أنّ القَرضَ لا يكونُ إلاّ في يدِ المُحتاجِ ، و الصَّدَقةُ ربّما وَقَعَت في يَدِ غَيرِ مُحتاجٍ . ^۴

۱۶۸۴۰.عنه عليه السلام :مَكتوبٌ على بابِ الجَنَّةِ : الصَّدَقةُ بعَشرَةٍ و القَرضُ بثَمانِيَةَ عَشرَ ، و إنّما صارَ القَرضُ أفضَلَ مِن الصَّدَقةِ لأنَّ المُستَقرِضَ لا يَستَقرِضُ إلاّ مِن حاجَةٍ ، و قد يَطلُبُ الصَّدَقةَ مَن لا يَحتاجُ إلَيها . ^۵

۱۶۸۳۶.امام على عليه السلامـ در سفارش به فرزند بزرگوارش حسن عليه السلام ـفرمود : اگر تهيدستى ديدى كه توشه تو را تا روز قيامت برايت به دوش كشد و فردا هنگامى كه به آن توشه نياز دارى آن را تحويل تو دهد، وجود او را غنيمت دان و توشه خويش را بر دوش او نِه و تا جايى كه مى توانى اين بار توشه را زياد كن؛ زيرا ممكن است كه دگر باره او را بجويى و نيابى. اگر توانگر بودى و كسى از تو وامى خواست، وجود او را غنيمت دان تا در روز تنگدستى آن را به تو باز پس دهد.

۱۶۸۳۷.امام صادق عليه السلام :بر درِ بهشت نوشته شده است: [ثواب ]صدقه، ده برابر است و [ثواب] وام، هيجده برابر.

۱۶۸۳۸.امام صادق عليه السلام :[ثواب] وام، يك به هيجده است و اگر [وام گيرنده ]بميرد، آن قرض از زكات محسوب مى شود.

۱۶۸۳۹.امام صادق عليه السلام :بر در بهشت نوشته است: [ثواب ]وام، هيجده برابر است و صدقه، ده برابر. علّتش اين است كه وام جز به دست نيازمند، نمى رسد اما صدقه، ممكن است به دست غير محتاج بيفتد.

۱۶۸۴۰.امام صادق عليه السلام :بر در بهشت نوشته است: [ثواب ]صدقه، ده برابر است و وام، هيجده برابر و علّت اين كه وام برتر از صدقه آمده، اين است كه وام خواه جز از روى نياز تقاضاى وام نمى كند، اما صدقه را گاه كسى كه نيازى به آن ندارد، مطالبه مى كند.

۱۶۸۳۱.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أقرَضَ مَلهوفا فَأحسَنَ طَلِبَتَهُ استَأنَفَ العَمَلَ و أعطاهُ اللّهُ بِكُلِّ دِرهَمٍ ألفَ قِنطارٍ مِن الجَنَّةِ . ^۱

۱۶۸۳۲.عنه صلى الله عليه و آله :مَنِ احتاجَ إلَيهِ أخوهُ المُسلمُ في قَرضٍ و هُو يَقدِرُ علَيهِ فلم يَفعَلْ حَرَّمَ اللّهُ علَيهِ ريحَ الجَنّةِ . ^۲

۱۶۸۳۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن أقرَضَ اللّهَ جَزاهُ . ^۳

۱۶۸۳۴.عنه عليه السلام :مَن تَوَكَّلَ علَيهِ كَفاهُ ، و مَن سَألَهُ أعطاهُ ، و مَن أقرَضَهُ قَضاهُ ، و مَن شَكَرَهُ جَزاهُ . ^۴

۱۶۸۳۵.عنه عليه السلام :قد قالَ اللّهُ سبحانَهُ: «إن تَنْصُرُوا اللّهَ يَنصُرْكُم و يُثَبِّتْ أقْدامَكُم»^۵ و قالَ تعالى : «مَن ذا الذي يُقرِضُ اللّهَ قَرْضا حَسَنا فَيُضاعِفَهُ لَهُ وَ لَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ» فلم يَستَنصِرْكُم مِن ذُلٍّ ، و لم يَستَقرِضْكُم مِن قُلٍّ ، اِستَنصَرَكُم و لَهُ جُنودُ السَّماواتِ و الأَرضِ و هُو العَزيزُ الحَكيمُ ^۶ ......... و إنّما أرادَ أن «يَبْلُوَكُم أيُّكُم أحْسَنُ عَمَلاً»^۷ . ^۸

۱۶۸۳۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس به اندوهگينى [كه مالش را از دست داده] وام دهد و در پس گرفتن آن مراعات كند، عمل را از نو شروع كرده است (گناهانش پاك شده) و خداوند به ازاى هر درهم، هزار قنطار (صد رطل) از [درهم ]بهشت به او عطا كند.

۱۶۸۳۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه برادر مسلمانش در وامى به او نياز پيدا كند و او بتواند وام بدهد و چنين نكند، خداوند بوى بهشت را بر او حرام گرداند.

۱۶۸۳۳.امام على عليه السلام :هر كه به خدا وام دهد، خداوند به او پاداش دهد.

۱۶۸۳۴.امام على عليه السلام :هر كه به خدا توكل كند، خداوند كفايتش كند و هر كه از خدا بخواهد، خداوند به او عطا كند و هر كه به خدا وام دهد، خداوند آن را باز پس دهد و هر كه خدا را سپاس گويد، خداوند به او پاداش دهد.

۱۶۸۳۵.امام على عليه السلام :خداوند سبحان فرموده است: «اگر خدا را يارى دهيد، شما را يارى دهد و گامهايتان را استوار گرداند» و فرموده است: «كيست آن كس، كه به خدا وامى نيكو دهد تا براى وى دو چندانش گرداند و او را پاداش خوش باشد؟» اما او از روى ناتوانى و خوارى از شما يارى نخواسته و به سبب تنگدستى از شما وام خواهى نكرده است. از شما يارى خواسته است در حالى كه لشكرهاى آسمانها و زمين از آنِ اوست و او مقتدرِ حكيم است ......... در حقيقت خواسته است «شما را بيازمايد كه كدام يك نيكوتر عمل مى كنيد».