۱۷۱۰۵.الإمامُ الرِّضا عليه السلامـ أيضا ـ: يَعني أعمى عنِ الحَقائِقِ المَوجودَةِ . ^۱

(انظر) القلب : باب 3335 ، 3337.

3344

حِجابُ القَلبِ

الكتاب :

كَلاَّ بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِمْ ما كانُوا يَكْسِبُونَ * كَلاَّ إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ» . ^۲

الحديث :

۱۷۱۰۶.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إنَّ المؤمنَ إذا أذنَبَ كانَت نُكتَةٌ سَوداءُ في قَلبِهِ ، فإن تابَ و نَزَعَ و استَغفَرَ صُقِلَ قَلبُهُ، فإن زاد زَادَت ، فذلكَ الرانُ الذي ذَكَرَهُ اللّهُ في كتابِهِ «كَلاَّ بَلْ رانَ على قُلوبِهِم ما كانُوا يَكسِبُونَ» . ^۳

۱۷۱۰۷.عنه صلى الله عليه و آله :إذا أذنَبَ العَبدُ نُكِتَت في قَلبِهِ نُكتَةٌ سَوداءُ ، فإذا تابَ صُقِلَ مِنها ، فإن عادَ زادَت حتّى تَعظُمَ في قَلبِهِ . ^۴

۱۷۱۰۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :قد قادَتكُم أزِمَّةُ الحَينِ ، و استَغلَقَت على قُلوبِكُم أقفالُ الرَّينِ . ^۵

۱۷۱۰۵.امام رضا عليه السلامـ درباره همين آيه ـفرمود : يعنى از ديدن حقايق هستى، كور و عاجز است.

3344

پرده دل

قرآن:

«چنين نيست، بلكه آنچه كرده اند بر دلهايشان زنگار نهاده است زهى پندار، كه آنان در آن روز از پروردگارشان سخت محجوبند».

حديث :

۱۷۱۰۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مؤمن هر گاه گناه كند، نقطه اى سياه در دلش پديد آيد. اگر توبه كرد و دست از گناه كشيد و آمرزش خواست، دلش از آن لكه سياه پاك شود، اما اگر بر گناهش افزود، آن نقطه زياد شود. اين همان زنگارى است كه خداوند متعال در كتاب خود از آن ياد كرده و فرموده است: «نه چنين است، بلكه آنچه مرتكب مى شدند، زنگار بر دلهايشان بسته است».

۱۷۱۰۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه بنده گناه كند، نقطه اى سياه در دلش پديدار مى شود. اگر توبه كرد، دلش از آن نقطه صاف مى شود و اگر گناه را تكرار كرد، آن لكّه افزوده مى شود تا آن كه در دل او به لكّه اى بزرگ تبديل مى گردد.

۱۷۱۰۸.امام على عليه السلام :مهارهاى هلاكت، شما را به پيش كشيده و قفلهاى چرك و زنگار، بر دلهاى شما بسته شده است.

وَ مَنْ كانَ فِي هذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِي الآخِرَةِ أَعْمَى وَ أَضَلُّ سَبِيلاً» . ^۱

الحديث :

۱۷۱۰۱.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :شَرُّ العَمى عَمَى القَلبِ . ^۲

۱۷۱۰۲.عنه صلى الله عليه و آله :أعمَى العَمى [ عَمَى] الضَّلالَةِ بعدَ الهُدى ......... و شَرُّ العَمى عَمَى القَلبِ . ^۳

۱۷۱۰۳.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إنّما الأعمى أعمَى القَلبِ «فإنَّها لا تَعمَى الأَبصارُ و لكنْ تَعمَى القُلوبُ الّتي في الصُّدورِ» . ^۴

۱۷۱۰۴.عنه عليه السلامـ في قولِهِ تعالى :«و مَن كانَ في هذهِ أعْمى فَهُو في الآخِرَةِ أعْمى»ـ: مَن لم يَدُلَّهُ خَلقُ السماواتِ و الأرضِ و اختِلافُ الليلِ و النهارِ ، و دَوَرانُ الفَلَكِ بالشمسِ و القَمرِ ، و الآياتُ العَجيباتُ على أنَّ وَراءَ ذلكَ أمرا هُو أعظَمُ مِنها فهُو في الآخِرَةِ أعمى ، قالَ : فهُو عمّا لم يُعايِنْ أعمى و أضَلُّ سبيلاً . ^۵

«و هر كه در اين دنيا كور [دل] باشد، در آخرت كور [دل] و گمراهتر است».

حديث :

۱۷۱۰۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بدترين كورى، كورىِ دل است.

۱۷۱۰۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كورترين كورى، كورىِ گمراهىِ بعد از هدايت است و بدترين كورى، كورى دل است.

۱۷۱۰۳.امام باقر عليه السلام :كور حقيقى كسى است كه دلش كور باشد؛ «زيرا در حقيقت چشمها كور نيست، بلكه دلهايى كه در سينه هاست كور است».

۱۷۱۰۴.امام باقر عليه السلامـ درباره آيه «هر كه در اين دنيا كور باشد، در آخرت نيز كور است» ـفرمود : كسى كه آفرينش آسمانها و زمين و گردش شب و روز و چرخش خورشيد و ماه در فلك (مدار) و ديگر آيات شگفت آور، او را به اين نكته رهنمون نشود كه فرا سوى اينها امرى بزرگتر و با عظمت تر وجود دارد، چنين كسى در آخرت [نيز ]كور است. فرمود: او از ديدن آنچه نا ديدنى است كور است و گمراهتر.