۱۶۴۱۵.عنه صلى الله عليه و آله :ما رَأيتُ مَنظَرا إلاّ و القَبرُ أفظَعُ مِنهُ . ^۱

۱۶۴۱۶.عنه صلى الله عليه و آله :إذا حُمِلَ عَدُوُّ اللّهِ إلى قَبرِهِ نادَى مَن تَبِعَهُ : يا إخوَتاه ، احذَرُوا مِثلَ ما وَقَعتُ فيهِ ! إنّي لَأشكُو إلَيكُم دُنيا غَرَّتني ، حتّى إذا اطمَأنَنتُ إلَيها صَرَعَتني ، و أشكُو إلَيكُم أخِلاّءَ الهَوى سَرُّوني، حتّى إذا ساعَدتُهُم تَبَرَّؤوا مِنِّي و خَذَلوني! ^۲

۱۶۴۱۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :يا ذَوي الحِيَلِ و الآراءِ و الفِقهِ و الأنباءِ ، اذكُرُوا مَصارِعَ الآباءِ ، فكأنَّكُم بالنُّفوسِ قد سُلِبَت، و بالأبدانِ قد عرِيَت، و بالمَواريثِ قد قُسِّمَت ، فتَصيرُ يا ذا الدَّلالِ و الهَيبَةِ و الجَمالِ ، إلى مَنزِلَةٍ شَعثاءَ ، و مَحَلَّةٍ غَبراءَ ، فَتُنَوَّمُ على خَدِّكَ في لَحدِكَ ، في مَنزِلٍ قَلَّ زُوّارُهُ و مَلَّ عُمّالُهُ ، حتّى تُشَقَّ عنِ القُبورِ ، و تُبعَثَ إلَى النُّشورِ . ^۳

۱۶۴۱۸.عنه عليه السلام :جاوِرِ القُبورَ تَعتَبِرْ . ^۴

۱۶۴۱۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :منظره اى نديدم مگر اينكه قبر از آن ترسناك تر است .

۱۶۴۱۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :چون دشمنِ خدا به سوى گورش حمل شود، به تشييع كنندگان خود ندا دهد: اى برادران! از آنچه من دچارش شدم، بپرهيزيد. از دنيايى به شما شِكوه مى كنم كه مرا فريفت و چون به آن اطمينان كردم، مرا از پاى در آورد. از دوستان هوسران به شما شِكوه مى كنم كه مرا شاد ساختند ، تا اينكه به آنان كمك كردم، از من بيزارى جستند و تنها و بى ياورم گذاشتند.

۱۶۴۱۷.امام على عليه السلام :اى صاحبان چاره ها و انديشه ها و فهم و خبرها! مرگ پدران را به ياد آوريد. زودا كه جانها گرفته شود و پيكرها برهنه گردد و ميراثها بخش شود و تو اى عشوه گرِ شكوهمندِ زيباروى، به سر منزلى ژوليده و جايگاهى غبار گرفته روانه شوى و در لحد خويش بر گونه ات خوابانده شوى؛ در منزلى كه ديدار كنندگانش اندكند و كارگرانش خسته و دلتنگ، تا آن گاه كه از گورها به در آيى و به هامون محشر فرستاده شوى.

۱۶۴۱۸.امام على عليه السلام :با گورها مأنوس باش و عبرت گير.

3209

القَبرُ

الكتاب :

و لاَ تُصَلِّ عَلَى أَحَدٍ مِنهُم ماتَ أَبَدا وَ لاَ تَقُمْ عَلَى قَبْرِهِ إِنَّهُم كَفَرُوا بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ ماتُوا وَ هُم فَاسِقُونَ» . ^۱

الحديث :

۱۶۴۱۲.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إنّ القَبرَ أوَّلُ مَنازِلِ الآخِرَةِ ، فإن نَجا مِنهُ فما بَعدَهُ أيسَرُ مِنهُ ، و إنْ لم يَنجُ مِنهُ فما بَعدَهُ لَيسَ أقلَّ مِنهُ . ^۲

۱۶۴۱۳.عنه صلى الله عليه و آله :أوّلُ عَدلِ الآخِرَةِ القُبورُ ، لا يُعرَفُ شَريفٌ مِن وَضيعٍ . ^۳

۱۶۴۱۴.عنه صلى الله عليه و آله :لم يَأتِ علَى القَبرِ يَومٌ إلاّ تَكَلَّمَ فيهِ ، فيقولُ : أنا بَيتُ الغُربَةِ ، و أنا بَيتُ الوَحدَةِ و أنا بَيتُ التُّرابِ و أنا بَيتُ الدُّودِ ، فإذا دُفِنَ العَبدُ المؤمنُ قالَ لَهُ القَبرُ : مَرحَبا و أهلاً ......... و إذا دُفِنَ العَبدُ الفاجِرُ أو الكافِرُ فقالَ لَهُ القَبرُ : لا مَرحَبا و لا أهلاً ! ^۴

3209

قبر

قرآن:

«و هرگز بر هيچ مرده اى از آنان نماز مگزار و بر سر قبرش نايست؛ چرا كه آنان به خدا و پيامبر او كافر شدند و در حال فسق مردند».

حديث :

۱۶۴۱۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :قبرْ نخستين منزل آخرت است. اگر كسى از آن به سلامت رَسْت، منازل بعد آن آسانتر است و اگر به سلامت نرَسْت، دشوارى منازل بعدى كمتر از آن نيست.

۱۶۴۱۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سرآغاز عدالتِ آخرت، قبرهاست كه شرافتمند از غير شرافتمند نمى شناسد.

۱۶۴۱۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ روزى بر قبر نيايد، مگر اين كه در آن روز زبان به سخن گشايد و گويد: منم غربت سرا ، منم خانه تنهايى، منم خاكدان، منم خانه كرمها. پس، چون بنده مؤمن به خاك سپرده شود، قبر به او گويد: خوش آمدى ......... و چون بنده بد كردار يا كافر دفن شود، قبر به او گويد: خوش نامدى.