۱۶۶۱۵.عنه صلى الله عليه و آله :خَيرُكُم مَن تَعَلَّمَ القرآنَ و عَلَّمَهُ . ^۱

۱۶۶۱۶.عنه صلى الله عليه و آله :خَيرُكُم مَن قَرَأ القرآنَ و أقرَأهُ . ^۲

۱۶۶۱۷.عنه صلى الله عليه و آله :يقالُ لِصاحِبِ القرآنِ : اِقرَأ وَ ارقَ و رَتِّلْ كما كنتَ تُرَتِّلُ في دارِ الدنيا ، فإنّ مَنزِلَتَكَ عندَ آخِرِ آيَةٍ كُنتَ تَقرَؤها . ^۳

۱۶۶۱۸.عنه صلى الله عليه و آله :يقالُ لصاحِبِ القرآنِ إذا دَخَلَ الجَنّةَ : اِقرَأْ وَ اصعَدْ ، فَيَقرَأُ و يَصعَدُ بكُلِّ آيَةٍ دَرَجةً حتّى يَقرَأَ آخِرَ شيءٍ مَعهُ مِنهُ . ^۴

۱۶۶۱۹.عنه صلى الله عليه و آله :علَيكُم بتَعَلُّمِ القرآنِ و كَثرَةِ تِلاوَتِهِ . ^۵

۱۶۶۲۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :تَعَلَّمُوا القرآنَ فإنّهُ أحسَنُ الحَديثِ ، و تَفَقَّهوا فيهِ فإنّهُ رَبيعُ القُلوبِ ، و استَشفُوا بنورِهِ فإنّهُ شِفاءُ الصُّدورِ، و أحسِنوا تِلاوَتَهُ فإنّهُ أنفَعُ القَصصِ . ^۶

۱۶۶۲۱.عنه عليه السلامـ لمّا سَمِعَ ضَجَّةَ أصحابِهِ في المَسجدِ و هُم يَقرَؤونَ القرآنَ ـ: طوبى لهؤلاءِ، كانوا أحَبَّ الناسِ إلى رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله . ^۷

۱۶۶۱۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بهترين شما، كسى است كه قرآن را فرا گيرد و [به ديگران ]آموزش دهد.

۱۶۶۱۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بهترين شما، كسى است كه قرآن را بخواند و خواندن آن را به ديگران ياد دهد.

۱۶۶۱۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :به كسى كه قرآن مى داند، گفته مى شود: بخوان و بالا رو و با ترتيل بخوان، همچنان كه در دنيا با ترتيل مى خواندى؛ زيرا منزلت و جايگاه تو در آخرين آيه اى است كه مى خوانده اى.

۱۶۶۱۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه قرآن مى داند، چون وارد بهشت شود به او مى گويند: «بخوان و بالا رو» و او مى خواند و با هر آيه اى يك درجه [در بهشت ]صعود مى كند، تا آن كه آخرين آيه اى را كه از قرآن مى داند مى خواند.

۱۶۶۱۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بر شما باد آموختن قرآن و بسيار خواندن آن.

۱۶۶۲۰.امام على عليه السلام :قرآن را بياموزيد، كه آن نيكوترين سخن است. در آن انديشه كنيد، كه آن بهار دلهاست. از نورش شفا جوييد، كه آن شفابخش سينه هاست و نيكو [و با دقّت ]بخوانيدش؛ زيرا كه آن سودمندترين داستان (تاريخ) است.

۱۶۶۲۱.امام على عليه السلامـ هنگام شنيدن صداى ياران خود در مسجد كه به خواندن قرآن بلند بود ـفرمود : خوشا به حالشان، اينان محبوبترين مردم نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله بودند.

(انظر) الإمامة الخاصّة : باب 182.

3243

تَعَلُّمُ القُرآنِ

۱۶۶۱۲.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :القرآنُ مَأدُبَةُ اللّهِ، فَتَعَلَّموا مَأدُبَتَهُ ما استَطَعتُم . ^۱

۱۶۶۱۳.عنه صلى الله عليه و آله :إن أرَدتُم عَيشَ السُّعَداءِ و مَوتَ الشُّهَداءِ و النَّجاةَ يَومَ الحَسرَةِ و الظِّلَّ يَومَ الحَرورِ و الهُدى يَومَ الضَّلالَةِ فَادرُسُوا القرآنَ ؛ فإنّهُ كلامُ الرَّحمنِ و حِرزٌ مِن الشَّيطانِ و رُجحانٌ في الميزانِ . ^۲

۱۶۶۱۴.عنه صلى الله عليه و آله :يا مُعاذُ، إن أرَدتَ عَيشَ السُّعَداءِ و مِيتَةَ الشُّهَداءِ و النَّجاةَ يَومَ الحَشرِ و الأمنَ يَومَ الخَوفِ و النُّورَ يَومَ الظُّلُماتِ و الظِّلَّ يَومَ الحَرورِ و الرِّيَّ يَومَ العَطَشِ و الوَزنَ يَومَ الخِفَّةِ و الهُدى يَومَ الضَّلالَةِ فَادرُسِ القرآنَ ؛ فإنّهُ ذِكرُ الرَّحمنِ و حِرزٌ مِن الشَّيطانِ و رُجحانٌ في الميزانِ . ^۳

3243

آموختن قرآن

۱۶۶۱۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :قرآن سفره ضيافت خداست. پس تا مى توانيد از ضيافت او فراگيريد.

۱۶۶۱۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اگر زندگى نيكبختان و مُردن شهيدان و نجات در روز حسرت و داشتن سايه در روز سوزان و هدايت در روز گمراهى را مى خواهيد، قرآن را ياد بگيريد؛ زيرا كه قرآن، سخن خداوند مهربان و مايه حفظ از شيطان و سنگينى ترازو[ى اعمال] است.

۱۶۶۱۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى معاذ! اگر زندگى سعادتمندان را مى خواهى و مُردن شهيدان را و نجات در روز محشر را و امنيت در روز ترس را و روشنايى در روز تاريكيها را و سايه در روز سوزان را و سيرابى در روز تشنگى را و سنگينى در روز سبكى [ترازوى اعمال] را و هدايت در روز گمراهى را، پس قرآن را نيك بياموز؛ زيرا كه آن ياد خداوند رحمان است و نگهدارنده از شيطان و مايه سنگينى ترازوى اعمال .