39
ميزان الحكمه ج 09

۱۵۷۴۳.الغارات :خطبَ عليّ عليه السلام بالنَّهرَوانِ فقالَ : أيّها الناسُ ، أمّا بعدُ أنا فَقَأتُ عَينَ الفِتنَةِ و لم يَكُن أحَدٌ لِيَجتَرئَ علَيها غَيري .........
فقامَ إليهِ رجُلٌ آخَرُ فقالَ : يا أميرَ المؤمنينَ ، حَدِّثْنا عنِ الفِتَنِ . قالَ : إنَّ الفِتَنَ إذا أقبَلَت شَبَّهَت ، و إذا أدبَرَت نَبَّهَت ، يُشَبِّهنَ مُقبِلاتٍ و يُعرَفنَ مُدبِراتٍ ، إنَّ الفِتَنَ تَحومُ كالرِّياحِ يُصِبنَ بَلَدا و يُخطِئنَ اُخرى ، ألا إنّ أخوَفَ الفِتَنِ عِندي علَيكُم فِتنَةُ بَني اُميَّةَ . ۱

(انظر) البلاء : باب 421.
الاُمّة : باب 135 ـ 136.

3111

مَن تَنجَلي عَنهُمُ الفِتَنُ

۱۵۷۴۴.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :طُوبى لِلمُخلِصينَ ، اُولئكَ مَصابيحُ الهُدى تَنجَلي عَنهُم كلُّ فِتنَةٍ ظَلماءَ . ۲

۱۵۷۴۵.عنه صلى الله عليه و آله :سَتَكُونُ فِتَنٌ يُصبِحُ الرجُلُ فيها مؤمِنا و يُمسِي كافِرا ، إلاّ مَن أحياهُ اللّهُ تعالى بالعِلمِ . ۳

۱۵۷۴۳.الغارات :امام على عليه السلام در خطبه اى كه در نهروان ايراد كرد فرمود : اى مردم! پس از حمد و ثناى الهى، اين من بودم كه چشم فتنه را در آوردم و جز من كسى جرأت اين كار را نداشت .........
مردى ديگر برخاست و عرض كرد : اى امير مؤمنان! از فتنه ها برايمان بگو. حضرت فرمود : همانا فتنه ها هرگاه روى آورند، شبهه انگيزند و چون از ميان بروند، آگاه و هشيار كنند. وقتى مى آيند، حق و باطل را مشتبه مى سازند و وقتى مى روند، شناخته مى شوند. فتنه ها همچون گردبادها حركت مى كنند و [در سر راه خود] به شهرى برمى خورند و از شهرى نمى گذرند. بدانيد كه، به نظر من، وحشتناكترين فتنه اى كه بر شما مى گذرد، فتنه بنى اميّه است.

3111

كسانى كه از فتنه ها به سلامت مى رهند

۱۵۷۴۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خوشا به حال مخلصان، آنان چراغهاى هدايتند و هر فتنه تارى از آنها برطرف مى شود.

۱۵۷۴۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بزودى فتنه هايى پديد خواهد آمد كه بر اثر آنها انسان شب خود را با ايمان به صبح مى رساند و روزش را در حالى به شب مى رساند كه كافر است، مگر كسى كه خداوند متعال او را به دانش زنده كرده باشد.

1.الغارات: ۱/۶ و ص۹ و ص۱۰، و راجع نهج البلاغة: الخطبة ۹۳.

2.الترغيب و الترهيب : ۱/۵۴/۵.

3.كنز العمّال : ۳۰۸۸۳.


ميزان الحكمه ج 09
38

«فَقالُوا عَلَى اللّهِ تَوَكَّلْنا رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ» . ۱

الحديث :

۱۵۷۴۰.الإمامُ الباقرُ و الإمامُ الصّادقُ عليهما السلامـ في قولِهِ تعالى :«رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتنَةً لِلقَومِ الظالِمِينَ»ـ: لا تُسَلِّطْهُم علَينا فَتَفتِنَهُم بنا . ۲

۱۵۷۴۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :ما كانَ مِن ولدِ آدمَ مؤمنٌ إلاّ فَقيرا ، و لا كافِرٌ إلاّ غَنيّا حتّى جاءَ إبراهيمُ عليه السلام فقالَ : «رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتنَةً لِلَّذينَ كَفَرُوا» فَصَيَّرَ اللّهُ في هؤلاءِ أموالاً و حاجَةً ، و في هؤلاءِ أموالاً و حاجَةً ۳ . ۴

3110

أخوَفُ الفِتَنِ

۱۵۷۴۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :الوَلَهُ بالدنيا أعظَمُ فِتنَةٍ . ۵

«پس گفتند : بر خدا توكل كرديم. پروردگارا! ما را براى قوم ستمگر [وسيله] آزمايش قرار مده».

حديث :

۱۵۷۴۰.امام باقر و امام صادق عليهما السلامـ درباره آيه «پروردگارا! ما را براى قوم ستمگر [وسيله ]آزمايش قرار مده» ـفرمودند : يعنى براى آزمودن ستمگران، آنان را بر ما مسلّط مگردان.

۱۵۷۴۱.امام صادق عليه السلام :از فرزندان آدم هيچ مؤمنى نبود، مگر اين كه تهيدست بود و هيچ كافرى نبود مگر اين كه توانگر بود، تا آن كه ابراهيم عليه السلام آمد و عرض كرد : «پروردگارا! ما را وسيله آزمايش براى كسانى كه كافر شده اند قرار مده». پس، خداوند در ميان مؤمنان، توانگر و نيازمند قرارداد و در ميان كافران نيز توانگر و تهيدست. ۶

3110

ترسناكترين فتنه ها

۱۵۷۴۲.امام على عليه السلام :شيفتگى به دنيا، بزرگترين فتنه است.

1.يونس : ۸۵.

2.بحار الأنوار : ۵/۲۱۶/۲.

3.الكافي : ۲/۲۶۲/۱۰.

4.الفتنة ما يُمتَحن به ، و المراد بجعلهم فتنة للّذين كفروا تسليط الكفّار عليهم ليمتحنهم فيخرجوا ما في وسعهم من الفساد فيؤذوهم بأنواع الأذى أن آمنوا باللّه ......... . (الميزان في تفسير القرآن : ۱۹/۲۳۳). قوله تعالى : «رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتنَةً للقَومِ الظالِمِينَ» و ذلك أنَّ الذي يُغري الأقوياء الظالمين علَى الضُّعفاء المظلومين هو ما يشاهدون فيهم من الضَّعف ، فيفتتنون به فيظلمونهم ، فالضعيف بما له من الضعف فتنة للقويِّ الظالم ، كما أنَّ الأموال و الأولاد بما عندها من جاذبة الحبِّ فتنة للإنسان ......... . (الميزان في تفسير القرآن : ۱۰/۱۱۴).

5.غرر الحكم : ۱۲۱۰.

6.فتنه، عبارت است از وسيله آزمايش و امتحان و مراد از قرار دادن مؤمنان به عنوان وسيله اى براى آزمايش كفّار مسلّط كردن كافران بر ايشان است، تا بدين وسيله خداوند آنان را در بوته آزمايش گذارد تا هر تباهى و فسادى كه در خود دارند بيرون بريزند. آنان مؤمنان را به خاطر اين كه ايمان آورده بودند با انواع آزارها مى آزردند ......... آيه «پروردگارا! ما را وسيله آزمايش براى مردم ستمگر قرار مده» آنچه قدرتمندان ستمگر را بر مردمان ناتوان و مظلوم گستاخ و دلير مى كرد، ناتوانى و ضعفى بود كه در ايشان مشاهده مى كردند. لذا با سوء استفاده از اين نقطه ضعف، آنان را مورد ستم قرار مى دادند. بنا بر اين، شخص ناتوان به خاطر ضعف و ناتوانيش مايه فتنه و فريب قدرتمند ستمگر است؛ چنان كه اموال و فرزندان، به سبب جاذبه محبّتى كه دارند، مايه فتنه و آزمايش انسانند ......... .

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 09
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمید رضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 528370
صفحه از 612
پرینت  ارسال به