۱۷۱۹۰.عيسى عليه السلام :اجعَلُوا قُلوبَكُم بُيوتا للتَّقوى ، و لا تَجعَلُوا قُلوبَكُم مَأْوىً لِلشَّهَواتِ . ^۱

۱۷۱۹۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنّ للقُلوبِ شَواهِدَ تَجري الأنفُسُ عن مَدرَجَةِ أهلِ التَّفريطِ . ^۲

۱۷۱۹۲.عنه عليه السلام :بَيانُ الرجُلِ يُنبِئُ عن قُوَّةِ جَنانِهِ . ^۳

۱۷۱۹۳.عنه عليه السلام :القَلبُ بالتَّعلُّلِ رَهينٌ . ^۴

۱۷۱۹۴.عنه عليه السلام :إنّ لِلقُلوبِ خَواطِرَ سَوءٍ ، و العُقولُ تُزجَرُ مِنها . ^۵

۱۷۱۹۵.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :تَخَلَّصْ إلى إجمامِ القَلبِ بِقِلَّةِ الخَطَأِ . ^۶

۱۷۱۹۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :النَّظَرُ في العَواقِبِ تَلقيحُ القُلوبِ . ^۷

۱۷۱۹۷.عنه عليه السلام :إزالَةُ الجِبالِ أهوَنُ مِن إزالَةِ قَلبٍ عَن مَوضِعِهِ . ^۸

۱۷۱۹۰.عيسى عليه السلام :دلهاى خود را خانه تقوا كنيد و دلهايتان را، مأواى شهوات نسازيد.

۱۷۱۹۱.امام على عليه السلام :همانا براى دلها گواهانى است كه نفْس را از راه اهل تفريط دور مى گردانند.

۱۷۱۹۲.امام على عليه السلام :گفتار مرد، از قوّت دل او خبر مى دهد.

۱۷۱۹۳.امام على عليه السلام :دل، گروگان دليل و برهان است.

۱۷۱۹۴.امام على عليه السلام :همانا دلها را خطورات بَد و ناپسندى است كه خردها از آنها باز مى دارند.

۱۷۱۹۵.امام باقر عليه السلام :با كم كردن خطا، به آسايش دل دست ياب.

۱۷۱۹۶.امام صادق عليه السلام :عاقبت انديشى، بارور ساختن دلهاست.

۱۷۱۹۷.امام صادق عليه السلام :از جاى كندن كوهها، آسانتر است تا از جا بركندن دلها.

۱۷۱۸۷.تفسير العياشي :الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ أيضا ـ : هُو أن يَشتَهيَ الشَّيءَ بسَمعِهِ و ببَصَرِهِ و لِسانِهِ و يَدِهِ ، أمّا إن هُو غَشِيَ شيئا مِمّا يَشتَهي فإنّهُ لا يَأتِيهِ إلاّ و قَلبُهُ مُنكِرٌ لا يَقبَلُ الذي يَأتي ؛ يَعرِفُ أنَّ الحَقَّ ليسَ فيهِ . و في خَبرِ هِشامٍ عنه عليه السلام : يَحُولُ بينَهُ و بينَ أن يَعلَمَ أنّ الباطِلَ حَقٌّ . ^۱

۱۷۱۸۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ أيضا ـ: هو أن يَشتَهيَ الشَّيءَ بسَمعِهِ و بَصَرِهِ و لِسانِهِ و يَدِهِ ، و أمّا إنّهُ لا يَغشَى شيئا مِنها و إن كانَ يشتَهيهِ فإنّهُ لا يَأتِيهِ إلاّ و قَلبُهُ مُنكِرٌ لا يَقبَلُ الذي يَأتي ؛ يَعرِفُ أنَّ الحَقَّ ليسَ فيهِ . ^۲

(انظر) الباطل : باب 367. الخالق : باب 1108.

3360

النَّوادِرُ

۱۷۱۸۹.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :جُبِلَتِ القُلوبُ على حُبِّ مَن أحسَنَ إلَيها و بُغضِ مَن أساءَ إلَيها . ^۳

۱۷۱۸۷.تفسير العياشى : امام صادق عليه السلام ـ درباره همين آيه ـ فرمود : آن چنين است كه انسان با گوش و چشم و زبان و دستش هوس چيزى مى كند، اما وقتى آن چيز به طرف او مى آيد دلش آن را انكار نموده ، پس مى زند و مى فهمد كه آن چيز حق نيست.
در روايت هشام از آن حضرت آمده است:تفسير العياشى : امام صادق عليه السلام ـ درباره همين آيه ـ فرمود : آن چنين است كه انسان با گوش و چشم و زبان و دستش هوس چيزى مى كند، اما وقتى آن چيز به طرف او مى آيد دلش آن را انكار نموده ، پس مى زند و مى فهمد كه آن چيز حق نيست.
در روايت هشام از آن حضرت آمده است: خداوند ميان او و اين كه باطل را حق بداند، حايل مى شود.

۱۷۱۸۸.امام صادق عليه السلامـ نيز درباره همين آيه ـفرمود : آن بدين صورت است كه انسان با گوش و چشم و زبان و دست خود هوس چيزى كند، اما على رغم ميل خود، به سمت چيزى از آنها نمى رود و اگر آن چيز به او دست دهد ، دلش آن را انكار مى كند و از پذيرفتنش سر باز مى زند و مى فهمد كه آن چيز حق نيست.

3360

گوناگون

۱۷۱۸۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دلها بر دوست داشتن كسى كه به آنها نيكى كند و نفرت از كسى كه به آنها بدى كند، سرشته شده اند.