۱۷۳۰۳.عنه عليه السلام :العَمَلَ العَمَلَ ، ثُمّ النِّهايَةَ النِّهايَةَ، و الاستِقامَةَ الاستِقامَةَ ......... ألا و إنَّ القَدَرَ السابِقَ قد وَقَعَ ، و القَضاءَ الماضيَ قد تَوَرَّدَ ، و إنّي مُتَكَلِّمٌ بِعِدَّةِ اللّهِ و حُجَّتِهِ ، قالَ اللّهُ تعالى : «إنَّ الّذينَ قالوا رَبُّنا اللّهُ ثُمَّ استَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيهِمُ المَلائكةُ ......... »^۱ و قد قُلتُم : «رَبُّنا اللّهُ» فاستَقيمُوا على كتابِهِ ، و على مِنهاجِ أمرِهِ ، و على الطَّريقَةِ الصالِحَةِ مِن عِبادَتِهِ (طاعَتِهِ)، ثُمّ لا تَمرُقُوا مِنها ، و لا تَبتَدِعُوا فيها ، و لا تُخالِفُوا عَنها . ^۲

۱۷۳۰۴.عنه عليه السلام :أفضَلُ السَّعادَةِ استِقامَةُ الدِّينِ . ^۳

۱۷۳۰۵.عنه عليه السلام :كيفَ يَستَقِيمُ مَن لم يَستَقِمْ دِينُهُ ؟ ! ^۴

۱۷۳۰۶.الدرّ المنثور :لمّا نَزَلَت هذهِ الآيةُ : «فاسْتَقِمْ كَما اُمِرْتَ» ـ : قالَ [النَّبيُّ صلى الله عليه و آله ] : شَمِّرُوا ، شَمِّرُوا ! ! فما رُؤِيَ ضاحِكا . ^۵

۱۷۳۰۳.امام على عليه السلام :كار كنيد، كار كنيد؛ آن گاه به پايانشان رسانيد، به پايانشان رسانيد، و ايستادگى كنيد ، ايستادگى كنيد ......... بدانيد كه آنچه از پيش مقدّر شده بود به وقوع پيوست و قضاى محتوم الهى، اندك اندك پديدار گشت و من از وعده خدا و حجّت او سخن مى گويم. خداوند متعال فرموده است: «كسانى كه گفتند پروردگار ما اللّه است و آن گاه ايستادگى كردند، فرشتگان بر آنان فرود مى آيند ......... » و شما هم گفتيد: «پروردگار ما اللّه است» پس در [عمل به ]كتاب او و راه آشكار فرمان او و راه درست عبادت او، ايستادگى ورزيد و از آن بيرون نرويد و در آن بدعت مگذاريد و از آن تخلّف نكنيد.

۱۷۳۰۴.امام على عليه السلام :بالاترين خوشبختى، استقامت دين (پايدارى در دين) است.

۱۷۳۰۵.امام على عليه السلام :چگونه مستقيم و درست باشد كسى كه دين او مستقيم و درست نيست؟

۱۷۳۰۶.الدرّ المنثور :چون آيه «پس همان گونه كه دستور يافته اى ايستادگى كن» نازل شد، [ پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ]فرمود: آماده شويد! آماده شويد!! و از آن پس او خندان ديده نشد.

3373

الاِستِقامَةُ

الكتاب :

فَلِذلِكَ فَادْعُ وَ اسْتَقِمْ كَما اُمِرْتَ» . ^۱

فَاسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَكَ وَ لاَتَطْغَوْا إِنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ» . ^۲

الحديث :

۱۷۳۰۰.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آلهـ لَمّا سَألَهُ سُفينُ بنُ عبدِ اللّهِ الثَّقَفيُّ عن أمرٍ يَعتَصِمُ بهِ ـ: قُلْ «رَبِّيَ اللّهُ» ثُمّ استَقِمْ . ^۳

۱۷۳۰۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :قلتُ : يا رسولَ اللّهِ ، أوصِني . قالَ : قُلْ «رَبِّيَ اللّهُ» ثُمَّ استَقِمْ . قلتُ : رَبّيَ اللّهُ و ما تَوفِيقي إلاّ باللّهِ ، علَيهِ تَوكَّلتُ و إلَيهِ اُنيبُ . قالَ : لِيَهْنِكَ العِلمُ أبا الحَسَنِ، لقد شَرِبتَ العِلمَ شُربا و نَهلتَهُ نَهَلاً . ^۴

۱۷۳۰۲.عنه عليه السلام :اعلَمُوا أنَّ اللّهَ تباركَ و تعالى يُبغِضُ مِن عِبادِهِ المُتَلوِّنَ ، فلا تَزُولوا عنِ الحَقِّ ، و وَلايَةِ أهلِ الحَقِّ ؛ فإنَّ مَنِ استَبدَلَ بِنا هَلَكَ . ^۵

3373

ايستادگى

قرآن:

«بنا بر اين به دعوت پرداز و همان گونه كه دستور يافته اى، ايستادگى كن».

«پس، همان گونه كه دستور يافته اى ايستادگى كن و هر كه با تو توبه كرده [نيز چنين كند] و طغيان مكنيد كه او به آنچه انجام مى دهيد بيناست».

حديث :

۱۷۳۰۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در پاسخ سُفين بن عبد اللّه ثقفى كه پرسيد: به چه چيزى بايد چنگ در زد ـفرمود : بگو «پروردگار من خداست» و آن گاه [بر اين گفته ]ايستادگى كن.

۱۷۳۰۱.امام على عليه السلام :گفتم: اى رسول خدا! مرا سفارشى فرما. فرمود: بگو «پروردگار من خداست» و آن گاه [بر اين گفته ]ايستادگى كن. من گفتم: پروردگار من خداست و توفيق جز از خدا نخواهم، به او توكّل مى كنم و به سوى او باز مى گردم. رسول خدا فرمود: علم گوارايت باد، اى ابا الحسن! كه دانش را خوب نوشيدى و از آن نيكو سيراب گشتى.

۱۷۳۰۲.امام على عليه السلام :بدانيد كه خداوند تبارك و تعالى از بندگان بى ثبات و دمدمى مزاج خود نفرت دارد. پس ، از حق و دوستىِ با حق جويان دور نشويد؛ زيرا كسى كه ديگران را به جاى ما بگيرد [و ما را با ديگران عوض كند ]هلاك شود.