۱۸۳۴۷.عنه صلى الله عليه و آله :مَن هذا اللاّعِنُ بَعيرَهُ ؟ اِنزِلْ عَنهُ فَلا تَصحَبْنا بِمَلعونٍ ، لا تَدْعوا على أنفُسِكُم ، و لا تَدْعوا على أولادِكُم ، و لا تَدْعوا على أموالِكُم . ^۱

۱۸۳۴۸.عنه صلى الله عليه و آلهـ لمّا لَعَنَتِ امرَأةٌ ناقَةً لَها ـ: خُذوا مَتاعَكُم عَنها ، فأرسِلوها فإنّها مَلعونَةٌ . ^۲

۱۸۳۴۹.عنه صلى الله عليه و آله :إذا خَرَجَتِ اللَّعنَةُ مِن فِي صاحِبِها نَظَرَت ؛ فإنْ وَجَدَت مَسلَكا في الذي وُجِّهَت إلَيهِ ، و إلاّ عادَت إلى الَذي خَرَجَت مِنهُ . ^۳

۱۸۳۵۰.عنه صلى الله عليه و آلهـ لَمّا قالَ لَهُ جُرموزُ الهُجَيميُّ : أوصِني ـ: اُوصِيكَ أن لا تكونَ لَعّانا . ^۴

۱۸۳۵۱.عنه صلى الله عليه و آله :لا تَلعَنوا بلَعنَةِ اللّهِ ، و لا بغَضَبِ اللّهِ ، و لا بالنّارِ . ^۵

۱۸۳۵۲.المحجّة البيضاء :رُويَ أنّ نُعَيمانَ الأنصاريَّ كانَ يُؤتى بهِ رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله في كُلِّ قَليلٍ فيَحُدَّهُ في مَعصيَةٍ يَرتَكِبُها ، إلى أن اُتِيَ بهِ يَوما فحَدَّهُ ، فلَعَنَهُ رجُلٌ و قالَ : ما أكثَرَ ما يُؤتى بهِ رسولَ اللّهِ ! فقالَ عليه السلام : لا تَلعَنْهُ ؛ فإنّهُ يُحِبُّ اللّهَ و رسولَهُ . ^۶

۱۸۳۴۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اين كه بود كه شترش را لعنت كرد؟از آن پياده شو و حيوان لعنت شده را با ما نياور. نه خود را نفرين كنيد، نه فرزندانتان را و نه اموالتان را.

۱۸۳۴۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به زنى كه ناقه خود را لعنت كرد ـفرمود : بارتان را از پشت آن ناقه برداريد و رهايش كنيد برود؛ زيرا كه او لعنت شده است.

۱۸۳۴۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه لعنت از دهان لعنتگر خارج شود، نگاه مى كند، اگر راهى به سوى آن چيزى كه متوجّه آن شده است يافت، به طرفش مى رود و گر نه به طرف كسى كه از دهانش [لعنت ]خارج شده است برمى گردد.

۱۸۳۵۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به جرموز هجيمى كه عرض كرد: مرا سفارشى فرما ـفرمود : به تو سفارش مى كنم كه لعنتگر نباشى.

۱۸۳۵۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :نه به لعنت خدا [كسى را ]نفرين كنيد، نه به غضب خدا و نه به آتش.

۱۸۳۵۲.المحجّة البيضاء :روايت شده است كه نُعَيمان انصارى را زود به زود نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله مى آوردند و آن حضرت او را به خاطر گناهى كه مرتكب شده بود مجازات مى كرد تا آن كه روزى او را آوردند و پيامبر حدّش زد. مردى او را لعنت كرد و گفت: چقدر او را نزد رسول خدا مى آورند؟! رسول خدا فرمود: لعنتش مكن؛ زيرا او خدا و رسولش را دوست دارد.

3517

اللَّعنُ

۱۸۳۳۹.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :لَعنُ المؤمنِ كقَتلِهِ . ^۱

۱۸۳۴۰.عنه صلى الله عليه و آله :إنّي لَم اُبعَثْ لَعّانا ، و إنّما بُعِثتُ رَحمَةً . ^۲

۱۸۳۴۱.عنه صلى الله عليه و آله :لا يَنبَغي للمؤمنِ أن يكونَ لَعّانا . ^۳

۱۸۳۴۲.عنه صلى الله عليه و آله :لا يكونُ المؤمنُ لَعّانا . ^۴

۱۸۳۴۳.عنه صلى الله عليه و آله :لا يَنبَغي لصِدِّيقٍ أن يكونَ لَعّانا . ^۵

۱۸۳۴۴.عنه صلى الله عليه و آله :لا يكونُ اللَّعّانونَ شُفَعاءَ و لا شُهَداءَ يَومَ القِيامَةِ . ^۶

۱۸۳۴۵.عنه صلى الله عليه و آله :إنِ استَطَعتَ ألاّ تَلعَنَ شَيئا فافعَلْ . ^۷

۱۸۳۴۶.عنه صلى الله عليه و آلهـ لِرجُلٍ لَعَنَ ناقَتَهُ و هُو يَسيرُ مَعَها ـ: أخِّرْها عَنّا ؛ فَقدِ استُجيبَ لَكَ ! ^۸

3517

لعنت

۱۸۳۳۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :لعنت كردن مؤمن، مانند كشتن اوست.

۱۸۳۴۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :من لعنتگر مبعوث نشدم، بلكه براى رحمت مبعوث شده ام.

۱۸۳۴۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :براى مؤمن شايسته نيست كه لعنتگر باشد.

۱۸۳۴۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مؤمن لعنتگر نيست.

۱۸۳۴۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :براى صدّيق شايسته نيست كه لعنتگر باشد.

۱۸۳۴۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :لعنتگران در روز قيامت نه شفاعت كننده اند نه گواهى دهنده.

۱۸۳۴۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اگر مى توانى چيزى را لعنت نكنى، نكن.

۱۸۳۴۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به مردى كه بر ماده شترش سوار بود و او را لعنت كرد ـفرمود : او را از ما دور كن؛ زيرا نفرينت مستجاب شد!