۱۸۳۶۷.سنن أبي داوود:لَعَنَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله الرَّجْلَةَ مِن النِّساءِ . ۱
۱۸۳۶۸.سنن ابن ماجة:لَعَنَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله مَن فَرَّقَ بَينَ الوالِدَةِ و وَلَدِها . ۲
۱۸۳۶۹.سنن أبي داوود :لَعَنَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله مَن قَطَعَ السِّدْرَ . ۳
۱۸۳۷۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لَعَنَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله عَشرَةً: آكِلَ الرِّبا ، و مُوكِلَهُ ، و شاهِدَيهِ ، و كاتِبَهُ ، و الواشِمَةَ، و المُستَوشِمَةَ لِلحُسنِ ، و مانِعَ الصَّدقَةِ ، و المُحَلِّلَ ، و المُحَلَّلَ لَهُ، و كانَ يَنهى عَنِ النَّوحِ و لَم يَقُلْ: لَعَنَ . ۴
۱۸۳۷۱.عنه عليه السلام :لَعَنَ رسولُ اللّهِ المُحَلِّلَ و المُحَلَّلَ لَهُ . ۵
۱۸۳۷۲.عنه عليه السلام :لَعَنَ اللّهُ الآمِرينَ بالمَعروفِ التّارِكينَ لَهُ ، و النّاهِينَ عَنِ المُنكَرِ العامِلينَ بِهِ . ۶
۱۸۳۷۳.الإمامُ الباقرُ عليه السلام عن رسول اللّهِ صلى الله عليه و آله :لَعَنَ اللّهُ المُحَلِّلَ و المُحَلَّلَ لَهُ ، و مَن يُوالي غَيرَ مَوالِيهِ ، و مَنِ ادَّعى نَسَبا لا يُعرَفُ ، و المُتَشبِّهينَ مِن الرِّجالِ بالنِّساءِ ، و المُتَشبِّهاتِ مِن النِّساءِ بالرِّجالِ ، و مَن أحدَثَ حَدَثا في الإسلامِ أو آوى مُحْدِثا ، و مَن قَتَلَ غَيرَ قاتِلِهِ أو ضَرَبَ غَيرَ ضاربِهِ ، و مَن لَعَنَ أبَوَيهِ .
فقالَ رجُلٌ : يا رسولَ اللّهِ ، أ يوجَدُ رجُلٌ يَلعَنُ أبَوَيهِ ؟! فقالَ : نَعَم ، يَلعَنُ آباءَ الرِّجالِ و اُمَّهاتِهِم ، فيَلعَنونَ أبَوَيهِ . ۷
۱۸۳۶۷.سنن أبى داوود :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، زنان مردنما (مرد صفت) را لعنت كرد.
۱۸۳۶۸.سنن ابن ماجه :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، كسى را كه ميان مادر و فرزندش جدايى افكند، لعنت نمود.
۱۸۳۶۹.سنن أبى داوود :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، كسى را كه درخت سدر را قطع كند، لعنت كرد.
۱۸۳۷۰.امام على عليه السلام :رسول خدا صلى الله عليه و آله ده نفر را لعنت فرمود: ربا خوار، ربا دهنده، گواهان بر [دادن و ستاندن ]ربا، ثبت كننده آن، زن خالكوب، و زنى كه براى آرايش خود به خالكوب مراجعه كند، كسى كه از دادن زكات خوددارى ورزد و محلّل ۸ و كسى كه محلّل گيرد. رسول خدا از نوحه گرى نهى مى فرمود، ولى تعبير لعنت را درباره آن به كار نبرد.
۱۸۳۷۱.امام على عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، مُحلّل و محلّل گيرنده را لعنت كرد.
۱۸۳۷۲.امام على عليه السلام :لعنت خدا بر كسانى كه به خوبى ها فرا مى خوانند و خود به آنها عمل نمى كنند و بر كسانى كه از زشتى ها باز مى دارند و خود آنها را به كار مى بندند.
۱۸۳۷۳.امام باقر عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : لعنت خدا بر مُحلّل و كسى كه محلّل مى گيرد و بر كسى كه خود را به غير مولايش نسبت دهد و بر كسى كه براى خود نسب نا معلومى مدّعى شود و بر مردان زن نما و زنان مردنما و بر كسى كه در اسلام حادثه اى [قتل نفس ]يا بدعت پديد آورد يا حادثه آفرينى [قاتل يا بدعت گذار] را پناه دهد و بر كسى كه غير قاتل خود را بكشد يا كسى را بزند كه او را نزده است و بر كسى كه پدر و مادر خود را لعنت كند.
عرض شد: اى رسول خدا! آيا كسى پيدا مى شود كه والدين خود را لعنت كند؟ فرمود: آرى، پدر و مادر مردم را لعنت مى كند و آنها متقابلاً والدين او را لعنت مى كنند.
