۱۸۴۳۹.عنه عليه السلام :ما خَلقَ اللّهُ سبحانَهُ أمرا عَبَثا فيَلهوَ ، ما تَرَكَ اللّهُ سبحانَهُ أمرا سُدىً فيَلغوَ . ^۱

۱۸۴۴۰.عنه عليه السلام :اُهجُرِ اللَّهوَ؛ فإنّكَ لَم تُخلَقْ عَبَثا فتَلهوَ ، و لَم تُترَكْ سُدىً فتَلغوَ . ^۲

۱۸۴۴۱.عنه عليه السلام :أ أقنَعُ مِن نَفسي بأن يُقالَ : هذا أميرُ المؤمنينَ ، و لا اُشارِكَهُم في مَكارِهِ الدَّهرِ ، أو أكونَ اُسوَةً لَهُم في جُشوبَةِ (خُشونَةِ) العَيشِ؟! فما خُلِقتُ ليَشغَلَني أكلُ الطَّيِّباتِ ، كالبَهيمَةِ المَربوطَةِ هَمُّها عَلَفُها ، أوِ المُرسَلَةِ شُغلُها تَقَمُّمُها، تَكتَرِشُ مِن أعلافِها ، و تَلهو عَمّا يُرادُ بها ، أو اُترَكَ سُدىً ، أو اُهمَلَ عابِثا . ^۳

۱۸۴۴۲.عنه عليه السلام :اللّهوُ قُوتُ الحَماقَةِ . ^۴

۱۸۴۴۳.عنه عليه السلام :اللّهوُ مِن ثِمارِ الجَهلِ . ^۵

۱۸۴۴۴.عنه عليه السلام :أفضَلُ العَقلِ مُجانَبَةُ اللّهوِ . ^۶

۱۸۴۴۵.عنه عليه السلام :أعرِضوا عَن كُلِّ عَمَلٍ بِكُم غِنىً عَنهُ . ^۷

۱۸۴۳۹.امام على عليه السلام :خداوند سبحان، هيچ چيزى را عبث نيافريد تا به سرگرمى پرداخته باشد و خداوند سبحان، هيچ كارى را به حال خود رها نكرد، تا به بيهودگى گذرانده باشد.

۱۸۴۴۰.امام على عليه السلام :از سرگرمى (كارهاى غفلت زا) دورى كن؛ زيرا كه تو بيهوده آفريده نشده اى تا به سرگرمى بپردازى و مهمل رها نشده اى تا بيهودگى كنى.

۱۸۴۴۱.امام على عليه السلام :آيا به اين دل خوش باشم كه گفته شود: اين امير مؤمنان است، اما در سختى هاى روزگار شريك و همدرد آنان، يا در سختى زندگى سرمشق ايشان نباشم؟! من آفريده نشده ام كه خوردن غذاهاى لذيذ و رنگارنگ مرا به خود مشغول سازد، همانند حيوانِ به آخور بسته اى كه همه همّ و غمش علوفه اوست، يا همچون حيوان رهايى كه در ميان زباله ها مى چرد و شكمش را از علف پر مى كند و از آنچه در انتظار اوست، غافل است يا سر خود رها شوم يا بيهوده بگذرانم.

۱۸۴۴۲.امام على عليه السلام :سرگرمى (غفلت)، خوراك حماقت است.

۱۸۴۴۳.امام على عليه السلام :سرگرمى (غفلت)، از ميوه هاى نادانى است.

۱۸۴۴۴.امام على عليه السلام :بالاترين خردمندى، دورى كردن از لهو است.

۱۸۴۴۵.امام على عليه السلام :از هر كارى كه به آن نيازى نداريد، دورى كنيد.

3526

اللَّهوُ

الكتاب :

اِعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زِينَةٌ وَ تَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ» . ^۱

وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ يَتَّخِذَهَا هُزُوا أُوْلئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ» . ^۲

وَ إِذَا رَأَوا تِجَارَةً أَوْ لَهْوا انْفَضُّوا إِلَيْهَا وَ تَرَكُوكَ قائما قُلْ مَا عِنْدَ اللّهِ خَيْرٌ مِنَ اللَّهْوِ وَ مِنَ التِّجَارَةِ وَ اللّهُ خَيْرُ الرَّازِقِينَ» . ^۳

الحديث :

۱۸۴۳۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :عِبادَ اللّهِ ، أينَ الّذينَ عُمِّروا فنَعِموا ، و عُلِّموا ففَهِموا ، و اُنظِروا فلَهَوا ؟ ! ^۴

۱۸۴۳۸.عنه عليه السلام :أيُّها النّاسُ ، اتَّقوا اللّهَ ؛ فما خُلِقَ امرؤٌ عَبَثا فيَلهوَ ، و لا تُرِكَ سُدىً فيَلغوَ ! ^۵

3526

سرگرمى و غفلت

قرآن:

«بدانيد كه زندگى دنيا، در حقيقت، بازى و سرگرمى و زيور و فخر فروشى ميان شماست».

«و از مردم كسى است كه سخن بيهوده را مى خرد، تا مردم را به نادانى از راه خدا گمراه كند و قرآن را به مسخره مى گيرد. اينان عذابى خوار كننده دارند».

«و چون تجارتى يا سرگرميى ببينند، به سوى آن پراكنده مى شوند و تو را همچنان ايستاده رها مى كنند. بگو: آنچه نزد خداست، از سرگرمى و تجارت بهتر است و خدا بهترين روزى دهندگان است».

حديث:

۱۸۴۳۷.امام على عليه السلام :اى بندگان خدا! كجايند كسانى كه عمر دراز كردند و از نعمتها برخوردار شدند و [آنان كه ]آموزش ديدند و فهميده گشتند و [آنان كه ]مهلت داده شدند و سرگرم و غافل شدند؟

۱۸۴۳۸.امام على عليه السلام :اى مردم! از خدا بترسيد؛ زيرا هيچ كسى عبث آفريده نشده، تا به سرگرمى و غفلت [وقت ]گذراند و مهمل رها نشده تا بيهودگى كند.