۱۸۶۹۶.عنه عليه السلامـ لَمّا مَدَحَهُ قَومٌ في وَجهِهِ ـ: اللّهُمّ إنّكَ أعلَمُ بي مِن نَفسي ، و أنا أعلَمُ بنَفسي مِنهُم . اللّهُمّ اجعَلْنا خَيرا مِمّا يَظُنّونَ ، و اغفِرْ لَنا ما لا يَعلَمونَ . ۱
۱۸۶۹۷.عنه عليه السلامـ في صِفَةِ المُتَّقينَ ـ: إذا زُكِّيَ أحَدٌ مِنهُم خافَ مِمّا يُقالُ لَهُ ، فيقولُ : أنا أعلَمُ بنَفسي مِن غَيري ، و رَبّي أعلَمُ بي مِنّي بنَفسي ! اللّهُمّ لا تُؤاخِذْني بما يَقولونَ ، و اجعَلْني أفضَلَ مِمّا يَظُنّونَ ، و اغفِرْ لي ما لا يَعلمونَ . ۲
۱۸۶۹۸.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :المؤمنُ يَصمُتُ لِيَسلَمَ ، و يَنطِقُ لِيَغنَمَ ......... إن زُكِّيَ خافَ مِمّا يَقولونَ ، و يَستَغفِرُ اللّهَ لِما لا يَعلمونَ ، لا يَغِرُّهُ قَولُ مَن جَهِلَهُ ، و يَخافُ إحصاءَ ما عَمِلَهُ . ۳
۱۸۶۹۶.امام على عليه السلامـ هنگامى كه عده اى در حضور امام او را ستودند ـگفت : خدايا! تو مرا بهتر از خودم مى شناسى و من خود را بهتر از آنان مى شناسم. خدايا! ما را بهتر از آن چيزى قرار ده كه آنان گمان مى كنند و آنچه را هم كه درباره ما نمى دانند بر ما ببخشاى.
۱۸۶۹۷.امام على عليه السلامـ در وصف پرهيزگاران ـفرمود : هرگاه فردى از آنان به پاكى ستوده شود، از آنچه درباره اش مى گويند هراسان مى شود و مى گويد: من خود را بهتر از هر كس مى شناسم و پروردگارم مرا بهتر از خودم مى شناسد! بار خدايا! آنچه مى گويند بر من مگير و مرا برتر از آنچه مى پندارند قرار ده و آنچه را [از گناهان من] نمى دانند، بر من ببخشاى و بيامرز.
۱۸۶۹۸.امام زين العابدين عليه السلام :مؤمن خاموش مى ماند، تا سالم ماند و سخن مى گويد، تا سود برد ......... اگر به پاكى ستوده شود، از آنچه مى گويند هراسان مى شود و از آنچه كه نمى دانند، از خداوند آمرزش مى طلبد. سخن كسى كه او را نمى شناسد [و مى ستايدش ]فريبش نمى دهد و از برشمردن اعمالش [در آخرت] مى ترسد.
