۱۸۸۹۱.عنه صلى الله عليه و آله:إنّ اللّهَ يُبغِضُ العِفرِيَةَ النِّفرِيَةَ الّذي لَم يُرزَأ في جِسمِهِ و لا مالهِ . ۱
۱۸۸۹۲.داوودُ عليه السلامـ كانَ يقولُ ـ: اللّهُمّ لا مَرَضٌ يُضنِيني ، و لا صِحَّةٌ تُنسِيني ، و لكنْ بينَ ذلكَ . ۲
۱۸۸۹۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلامـ مِن دُعائهِ يَومَ الهَريرِ ـ: اللّهُمّ إنّي أعوذُ بكَ ......... مِن سُقمٍ يَشغَلُني ، و مِن صِحَّةٍ تُلهيني . ۳
۱۸۸۹۴.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :الجَسَدُ إذا لم يَمرَضْ أشِرَ ، و لا خَيرَ في جَسَدٍ يَأشَرُ . ۴
۱۸۸۹۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام:مَرَّ أعرابيُّ عَلى رسولِ اللّه صلى الله عليه و آله، فقالَ لهُ : أ تَعرِفُ اُمَّ مِلْدَمٍ ؟ قالَ : و ما اُمُّ مِلْدَمٍ ؟ قالَ: صُداعٌ يأخُذُ الرّأسَ و سُخونَةٌ في الجَسَدِ، فقالَ الأعرابيُّ : ما أصابَني هذا قَطُّ ، فلَمّا مَضى قالَ : مَن سَرَّهُ أن يَنظُرَ إلى رجُلٍ مِن أهلِ النّارِ فلْيَنظُرْ إلى هذا . ۵
(انظر) عنوان 289 «الصِّحّة».
البلاء : باب 411.
۱۸۸۹۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند از شخص پليد ديو صفتى كه به جان و مال او آسيبى نمى رسد، نفرت دارد.
۱۸۸۹۲.داوود عليه السلامـ بارها ـمى فرمود : بار خدايا! نه بيمارى اى كه مرا سنگين و بسترى گرداند و نه تندرستى اى كه مرا به فراموشى و غفلت [از ياد تو ]كشاند، بلكه حدّ ميان اين دو [نصيبم فرما].
۱۸۸۹۳.امام على عليه السلامـ در بخشى از دعاى آن حضرت در روز هرير (روز سخت جنگ صفّين) ـگفت : بار خدايا! من به تو پناه مى برم ......... از بيمارى اى كه مرا گرفتار سازد و از تندرستى اى كه مرا سرگرم و غافل گرداند.
۱۸۸۹۴.امام باقر عليه السلام :جسم اگر بيمار نشود، سرمست مى شود و در بدنى كه [به بيمارى دچار نشود و ]سرمست شود، خيرى نيست.
۱۸۸۹۵.امام صادق عليه السلام :باديه نشينى بر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله گذشت، حضرت به او فرمود : آيا امّ مِلدَم را مى شناسى؟ عرض كرد: امّ ملدم چيست؟ فرمود: دردى است كه در سر مى گيرد و بدن را تب دار مى كند. اعرابى گفت: هرگز به اين درد مبتلا نشده ام. وقتى آن مرد رفت، پيامبر فرمود: كسى كه دوست دارد مردى از اهل دوزخ را ببيند به اين مرد بنگرد.
