۱۷۹۵۰.عنه عليه السلام :سُوءُ المَنطِقِ يُزري بالبَهاءِ و المُروّةِ . ^۱

۱۷۹۵۱.عنه عليه السلام :سُوءُ المَنطِقِ يُزري بالقَدْرِ و يُفسِدُ الاُخُوَّةَ . ^۲

3458

الحَثُّ عَلى تَركِ ما لا يَعني مِن الكَلامِ

۱۷۹۵۲.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مِن فِقهِ الرجُلِ قِلَّةُ كَلامِهِ فيما لا يَعنيهِ . ^۳

۱۷۹۵۳.عنه صلى الله عليه و آله :مِن حُسنِ إسلامِ المَرءِ تَركُهُ الكلامَ فيما لا يَعنيهِ . ^۴

۱۷۹۵۴.عنه صلى الله عليه و آله :أكثَرُ النّاسِ ذُنوبا أكثَرُهُم كلاما فيما لا يَعنيهِ . ^۵

۱۷۹۵۵.عنه صلى الله عليه و آله :إنّ أكثَرَ النّاسِ ذُنوبا يَومَ القِيامَةِ أكثَرُهُم كلاما فيما لا يَعنيهِ . ^۶

۱۷۹۵۶.الإمامُ عليٌّ عليه السلامـ لمّا مَرَّ برجُلٍ يَتكَلَّمُ بِفُضولِ الكلامِ ـ: إنّك تُملِي على حافِظَيكَ كِتابا إلى رَبِّكَ ، فَتَكَلَّمْ بما يَعنيكَ و دَعْ ما لا يَعنيكَ . ^۷

۱۷۹۵۰.امام على عليه السلام :زشت گويى، شكوه و مروّت را لكّه دار مى كند.

۱۷۹۵۱.امام على عليه السلام :بد زبانى، قدر و منزلت را لكّه دار مى كند و برادرى را از بين مى برد.

3458

ترغيب به ترك بيهوده گويى

۱۷۹۵۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :نشانه فهميدگى مرد،اين است كه كمتر سخن بيهوده مى گويد.

۱۷۹۵۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از نشانه هاى نيكويىِ اسلامِ شخص، دم فرو بستن از بيهوده گويى است.

۱۷۹۵۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :پر گناهترين مردم، آنانند كه بيشتر بيهوده گويى مى كنند.

۱۷۹۵۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بيشترين گناه را در روز قيامت آن مردمى دارند، كه بيشتر سخنان بيهوده بگويند.

۱۷۹۵۶.امام على عليه السلامـ وقتى بر مردى گذشت كه زياده گويى مى كرد ـفرمود : بدان كه تو بر دو فرشته نگهبان اعمالت نوشته اى املا مى كنى و به سوى پروردگارت مى فرستى. پس، سخنانى بگو كه برايت سودمند باشد و از سخنان بيهوده دم فرو بند.

۱۷۹۴۱.عنه عليه السلام :رُبَّ كلامٍ كَلاّمٌ . ^۱

۱۷۹۴۲.عنه عليه السلام :رُبَّ كلامٍ أنفَذُ مِن سِهامٍ . ^۲

(انظر) الشِّعر : باب 2008.
الجهاد الأصغر : باب 583.
الأمر بالمعروف و النهي عن المنكر: باب 2655 ، 2656.

3457

التَّحذيرُ مِنَ الكَلامِ المُستَهجَن

۱۷۹۴۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إيّاكَ و ما يُستَهجَنُ مِن الكلامِ ؛ فإنّهُ يَحبِسُ علَيكَ اللِّئامَ و يُنَفِّرُ عنكَ الكِرامَ . ^۳

۱۷۹۴۴.عنه عليه السلام :إيّاكَ و مُستَهجَنَ الكلامِ ؛ فإنّهُ يُوغِرُ القَلبَ . ^۴

۱۷۹۴۵.عنه عليه السلام :لا تَقولَنَّ ما يَسُوؤكَ جَوابُهُ . ^۵

۱۷۹۴۶.عنه عليه السلام :مَن ساءَ كلامُهُ كَثُرُ مَلامُهُ . ^۶

۱۷۹۴۷.عنه عليه السلام :مَن ساءَ لَفظُهُ ساءَ حَظُّهُ . ^۷

۱۷۹۴۸.عنه عليه السلام :لا تُسِئِ اللَّفظَ و إن ضاقَ علَيكَ الجَوابُ . ^۸

۱۷۹۴۹.عنه عليه السلام :سُنَّةُ اللِّئامِ قُبحُ الكلامِ . ^۹

۱۷۹۴۱.امام على عليه السلام :بسا سخنى كه زخمى عميق وارد مى آورد.

۱۷۹۴۲.امام على عليه السلام :بسا سخنى كه از تير كارگرتر است.

3457

پرهيز از گفتار زشت

۱۷۹۴۳.امام على عليه السلام :زنهار، از به زبان آوردن سخنان زشت ؛ زيرا كه فرومايگان را گرد تو جمع مى كند و گران مايگان را از تو مى رماند.

۱۷۹۴۴.امام على عليه السلام :زنهار از سخن زشت ؛ كه دل را كينه ور مى سازد.

۱۷۹۴۵.امام على عليه السلام :هرگز سخنى را كه از جوابش ناراحت مى شوى، مگوى.

۱۷۹۴۶.امام على عليه السلام :هر كه گفتارش بد باشد، ملامت بسيار شنود.

۱۷۹۴۷.امام على عليه السلام :هر كه سخنش بد باشد، بهره بد بَرد.

۱۷۹۴۸.امام على عليه السلام :سخن بد مگوى، اگر چه از پاسخ درماندى.

۱۷۹۴۹.امام على عليه السلام :شيوه فرومايگان، زشت گويى است.