۱۸۲۵۶.عنه عليه السلام :المَرءُ مَخبوءٌ تَحتَ لِسانِهِ . ^۱

۱۸۲۵۷.عنه عليه السلام :قلتُ أربَعا أنزَلَ اللّهُ تَصديقي بها في كِتابِهِ : قلتُ : المَرءُ مَخبوءٌ تَحتَ لِسانِهِ فإذا تَكَلّمَ ظَهَرَ ، فأنزَلَ اللّهُ تعالى : «و لَتَعْرِفَنَّهُم في لَحْنِ القَوْلِ»^۲ ......... . ^۳

۱۸۲۵۸.عنه عليه السلام :ما أضمَرَ أحَدٌ شيئا إلاّ ظَهَرَ في فَلَتاتِ ^۴ لِسانِهِ و صَفَحاتِ وَجهِهِ . ^۵

۱۸۲۵۹.عنه عليه السلام :كلامُ الرّجُلِ مِيزانُ عَقلِهِ . ^۶

۱۸۲۶۰.عنه عليه السلام :اللِّسانُ تَرجُمانُ الجَنانِ . ^۷

۱۸۲۶۱.عنه عليه السلام :الألسُنُ تُتَرجِمُ عَمّا تُجِنُّهُ الضَّمائرُ . ^۸

۱۸۲۶۲.عنه عليه السلام :يُستَدَلُّ على عَقلِ كُلِّ امرئٍ بما يَجري على لِسانِهِ . ^۹

۱۸۲۶۳.عنه عليه السلام :لِسانُكَ تَرجُمانُ عَقلِكَ . ^۱۰

۱۸۲۶۴.عنه عليه السلام :إيّاكَ و الكلامَ فيما لا تَعرِفُ طَريقَتَهُ و لا تَعلَمُ حَقيقَتَهُ ؛ فإنّ قَولَكَ يَدُلُّ على عَقلِكَ ، و عِبارَتَكَ تُنْبئُ عَن مَعرِفَتِكَ . ^۱۱

۱۸۲۵۶.امام على عليه السلام :انسان در زير زبان خود، پنهان است.

۱۸۲۵۷.امام على عليه السلام :چهار سخن گفتم و خداوند در كتاب خود مرا در آنها تصديق كرد. گفتم: انسان در زير زبان خود پنهان است و چون سخن گويد آشكار شود. پس خداوند متعال اين آيه را نازل فرمود: «و هر آينه آنان را از لحن سخن مى شناسى ......... » .

۱۸۲۵۸.امام على عليه السلام :هيچ كس چيزى را در دل پنهان نداشت، جز اين كه در لغزش هاى زبان و خطوط چهره او آشكار شد.

۱۸۲۵۹.امام على عليه السلام :سخنِ مرد، سنجه خرد اوست.

۱۸۲۶۰.امام على عليه السلام :زبان، ترجمان دل است.

۱۸۲۶۱.امام على عليه السلام :زبان، آنچه را كه درون ها پوشيده مى دارند بازگو مى كند.

۱۸۲۶۲.امام على عليه السلام :از آنچه بر زبان انسان رانده مى شود مى توان به خرد او راه برد.

۱۸۲۶۳.امام على عليه السلام :زبان تو، ترجمان خرد توست.

۱۸۲۶۴.امام على عليه السلام :زنهار از سخن گفتن درباره آنچه كه راهش را نمى شناسى و حقيقتش را نمى دانى؛ زيرا سخن تو، نشانگر خرد توست و بيان تو از شناخت تو خبر مى دهد.

3500

اللِّسانُ

۱۸۲۴۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :ما الإنسانُ لَولا اللِّسانُ إلاّ صُورَةٌ مُمَثَّلَةٌ ، أو بَهيمَةٌ مُهمَلَةٌ . ^۱

۱۸۲۵۰.عنه عليه السلام :اللِّسانُ مِعيارٌ أطاشَهُ الجَهلُ و أرجَحَهُ العَقلُ . ^۲

۱۸۲۵۱.عنه عليه السلام :اللِّسانُ مِيزانُ الإنسانِ . ^۳

۱۸۲۵۲.عنه عليه السلام :ألا و إنّ اللِّسانَ بَضعَةٌ مِن الإنسانِ ، فلا يُسعِدُهُ القَولُ إذا امتَنعَ ، و لا يُمهِلُهُ النُّطقُ إذا اتَّسَعَ . ^۴

۱۸۲۵۳.عنه عليه السلام :ما مِن شَيءٍ أجلَبَ لِقَلبِ الإنسانِ مِن لِسانٍ ، و لا أخدَعَ للنَّفسِ مِن شَيطانٍ . ^۵

۱۸۲۵۴.عنه عليه السلام :الإنسانُ لُبُّهُ لِسانُهُ ، و عَقلُهُ دِينُهُ . ^۶

3501

المَرءُ مَخبوءٌ تَحتَ لِسانِهِ

۱۸۲۵۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :تَكَلّموا تُعرَفوا ؛ فإنّ المَرءَ مَخبوءٌ تَحتَ لِسانِهِ . ^۷

3500

زبان

۱۸۲۴۹.امام على عليه السلام :اگر زبان نباشد، انسان چيزى جز يك نقش مجسّم يا حيوان رها شده، نيست.

۱۸۲۵۰.امام على عليه السلام :زبان، ترازويى است كه كفّه آن را نادانى سبك و خردمندى سنگين مى گرداند.

۱۸۲۵۱.امام على عليه السلام :زبان، ترازوى انسان است.

۱۸۲۵۲.امام على عليه السلام :بدانيد كه زبان پاره اى از پيكر انسان است كه اگر [از تكلم ]خوددارى ورزد، گفتار به كمك او نمى آيد و هرگاه باز شود، نطق مهلتش نمى دهد.

۱۸۲۵۳.امام على عليه السلام :براى جلب دل انسان، چيزى مؤثّرتر از زبان نيست و براى نفْس، چيزى فريبنده تر از شيطان وجود ندارد.

۱۸۲۵۴.امام على عليه السلام :انسان، دلش زبان اوست و خردش دين او.

3501

آدمى مخفى است در زير زبان

۱۸۲۵۵.امام على عليه السلام :سخن گوييد، تا شناخته شويد؛ زيرا آدمى در زير زبان خود، پنهان است.