۱۷۳۹۰.عنه عليه السلام :فَرَضَ اللّهُ الإيمانَ تَطهيرا مِن الشِّركِ ، و الصلاةَ تَنزيها عنِ الكِبرِ . ۱
۱۷۳۹۱.الإمامُ الحسنُ عليه السلام :لا يَنبغي لِمَن عَرَفَ عَظَمَةَ اللّهِ أن يَتَعاظَمَ ، فإنّ رِفعَةَ الذينَ يَعلَمونَ عَظَمَةَ اللّهِ أن يَتَواضَعُوا ، و (عِزَّ) الذينَ يَعرِفُونَ ما جَلالُ اللّهِ أن يَتَذَلَّلُوا (لَهُ) . ۲
كلامُ المجلسيِّ في علاجِ الكِبرِ:
أمّا معالجة الكبر و اكتساب التواضع فهو علميّ و عمليّ ، أمّا العلميّ فهو أن يعرف نفسه و ربّه ، و يكفيه ذلك في إزالته ، فإنّه مهما عرف نفسه حقّ المعرفة علم أنّه أذلّ من كلّ ذليل ، و أقلّ من كلّ قليل بذاته ، و أنّه لا يليق به إلاّ التواضع و الذلّة و المهانة . و إذا عرف ربّه علم أنّه لا يليق العظمة و الكبرياء إلاّ باللّه ......... فهذا هو العلاج العلميّ القاطع لأصل الكبر .
و أمّا العلاج العمليّ فهو التواضع بالفعل للّه تعالى و لسائر الخلق ، بالمواظبة على أخلاق المتواضعين ، و ما وصل إليه من أحوال الصالحين ، و من أحوال رسول اللّه صلى الله عليه و آله ، حتّى أنّه كان يأكل علَى الأرض و يقول : إنّما أنا عَبدٌ آكُلُ كما يأكُلُ العَبدُ . ۳
۱۷۳۹۰.امام على عليه السلام :خداوند، ايمان را براى پاك كردن از [آلودگيهاى] شرك واجب فرمود و نماز را براى دور كردن از كِبر.
۱۷۳۹۱.امام حسن عليه السلام :سزاوار نيست كسى كه بزرگى خدا را مى شناسد، خود بزرگ بين باشد؛ زيرا بزرگى كسانى كه عظمت خدا را مى دانند، در اين است كه افتادگى كنند و عزّت كسانى كه جلال و شكوه خدا را مى شناسند، در اين است كه [در برابر او ]خوارى نمايند .
گفتار علامه مجلسى در درمان كِبر
درمان كِبر و به دست آوردن فروتنى، روش علمى و عملى دارد. راه علمى آن، اين است كه شخص خود و خدايش را بشناسد و همين عامل به تنهايى كافى است كه خصلت كبر را از وجود او بزدايد؛ زيرا هر گاه آدمى خود را چنان كه بايد بشناسد، پى مى برد كه ذاتا زبونتر از هر زبونى و كمتر از هر كمى است و جز فروتنى و زبونى و خاكسارى چيزى در خور او نيست و هر گاه پروردگارش را بشناسد، درمى يابد بزرگى و كبريا تنها سزاوار ذات پاك حق است ......... اين، راه علمىِ بر كننده ريشه كبر است.
اما راه عملىِ درمان كبر، اين است كه عملاً در برابر خدا و خلق او فروتن باشد و سعى كند خصلتهاى فروتنان و احوال و رفتار مردمان پاك و شايسته و احوال رسول خدا9 را، كه روى خاك مى نشست و مى فرمود: من هم بنده اى هستم كه مانند بندگان مى خورم و مى آشامم، در پيش گيرد.
