3387

مَن تَكَبَّرَ وَضَعَهُ اللّهُ

۱۷۴۱۱.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مَن يَستَكبِرْ يَضَعْهُ اللّهُ . ^۱

۱۷۴۱۲.عنه صلى الله عليه و آله :إنّ في السماءِ مَلَكَينِ مُوكَّلَينِ بالعِبادِ ، فَمَن تَجَبَّرَ وَضَعاهُ . ^۲

۱۷۴۱۳.عنه صلى الله عليه و آله :مَن تَواضَعَ للّهِِ دَرجَةً يَرفَعْهُ اللّهُ دَرجَةً حتّى يَجعَلَهُ اللّهُ في أعلى عِلِّيِّينَ ، و مَن تكبَّرَ علَى اللّهِ دَرجَةً يَضَعْهُ اللّهُ دَرجَةً حتّى يَجعَلَهُ في أسفلِ سافِلينَ . ^۳

۱۷۴۱۴.عنه صلى الله عليه و آله :مَن تَواضَعَ للّهِِ رَفَعَهُ اللّهُ ، و قالَ : انتَعِشْ نَعَشَكَ اللّهُ ، فهُو في أعيُنِ النّاسِ عَظيمٌ و في نفسِهِ صَغيرٌ ، و مَن تَكَبَّرَ قَصَمَهُ اللّهُ ، و قالَ : اِخسَأ ! فهُو في أعيُنِ النّاسِ صَغيرٌ و في نفسِهِ كبيرٌ . ^۴

۱۷۴۱۵.عنه صلى الله عليه و آله :ما مِن آدَميٍّ إلاّ في رَأسِهِ حَكَمَةٌ بِيَدِ مَلَكٍ ، فإذا تَواضَعَ قيلَ للمَلَكِ : ارفَعْ حَكَمَتَهُ ، و إذا تَكَبَّرَ قيلَ لِلمَلَكِ : ضَعْ حَكَمَتَهُ . ^۵

3387

هر كه تكبّر ورزد خدا او را پست گرداند

۱۷۴۱۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه استكبار ورزد، خداوند او را پست گرداند.

۱۷۴۱۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :همانا در آسمان دو فرشته اند كه بر بندگان گماشته شده اند، تا هر كس تكبّر و گردن فرازى كند او را پست گردانند.

۱۷۴۱۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه يك درجه براى خدا فروتنى كند، خداوند يك درجه او را بالا برد، تا آن جا كه وى را در اعلى علّيين جاى دهد و هر كس يك درجه بر خدا تكبّر ورزد ، خداوند او را يك درجه فرود آورد تا جايى كه وى را در اسفل سافلين جاى دهد.

۱۷۴۱۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه براى خدا فروتنى كند، خداوند او را بالا برد و فرمايد: سرفراز باش، خدا تو را سرفراز كناد. پس او در چشم مردم بزرگ باشد و در نظر خودش كوچك؛ و هر كه تكبّر ورزد، خداوند او را درهم شكند و فرمايد: دور شو (پَستت باد). پس، او در چشم مردم كوچك باشد و در نظر خودش بزرگ.

۱۷۴۱۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ آدمى نيست جز اين كه بر سر او دهنه اى است در دست فرشته اى و هر گاه فروتنى كند، به فرشته گفته شود: دهنه اش را بالا بكش و هر گاه كبر ورزد، به فرشته گفته شود: دهنه اش را پايين بكش.

3386

ثَمَرَةُ الكِبرِ

۱۷۴۰۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :الحِرصُ و الكِبرُ و الحَسَدُ دَواعٍ إلَى التَّقحُّمِ في الذُّنوبِ . ^۱

۱۷۴۰۲.عنه عليه السلام :ثَمَرةُ الكِبرِ المَسَبَّةُ . ^۲

۱۷۴۰۳.عنه عليه السلام :التَّكبُّرُ يَضَعُ الرَّفيعَ . ^۳

۱۷۴۰۴.عنه عليه السلام :التَّكبُّرُ يُظهِرُ الرَّذيلَةَ . ^۴

۱۷۴۰۵.عنه عليه السلام :لَيسَ لِمُتَكبِّرٍ صَديقٌ . ^۵

۱۷۴۰۶.عنه عليه السلام :الكِبرُ داعٍ إلَى التَّقَحُّمِ في الذُّنوبِ . ^۶

۱۷۴۰۷.عنه عليه السلام :بكَثرَةِ التَّكبُّرِ يكونُ التَّلَفُ . ^۷

۱۷۴۰۸.عنه عليه السلام :مَن لَبِسَ الكِبرَ و السَّرَفَ خَلعَ الفَضلَ و الشَّرَفَ . ^۸

۱۷۴۰۹.عنه عليه السلام :لا يَتَعَلَّمُ مَن يَتَكَبَّرُ . ^۹

۱۷۴۱۰.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :لا يَطمَعَنَّ ذو الكِبرِ في الثَّناءِ الحَسَنِ . ^۱۰

3386

پيامد تكبّر

۱۷۴۰۱.امام على عليه السلام :آزمندى و تكبّر و حسادت، انگيزه هاى فرو رفتن در گناهانند.

۱۷۴۰۲.امام على عليه السلام :نتيجه تكبّر، [شنيدنِ] دشنام و ناسزاست.

۱۷۴۰۳.امام على عليه السلام :تكبّر، آدم بلند مرتبه را پست مى گرداند.

۱۷۴۰۴.امام على عليه السلام :تكبّر، پستى و فرومايگى را آشكار مى سازد.

۱۷۴۰۵.امام على عليه السلام :شخص متكبّر، از دوست بى بهره است.

۱۷۴۰۶.امام على عليه السلام :تكبّر، انگيزه فرو رفتن در گناهان است.

۱۷۴۰۷.امام على عليه السلام :تكبّر زياد، موجب نابودى است.

۱۷۴۰۸.امام على عليه السلام :هر كه جامه كبر و زياده روى (نادانى) بپوشد خلعت برترى و شرف را از تن بَركَند.

۱۷۴۰۹.امام على عليه السلام :كسى كه تكبّر داشته باشد، عالم نمى شود.

۱۷۴۱۰.امام صادق عليه السلام :متكبّر، هرگز نبايد توقّع تعريف و تمجيد [ديگران را] داشته باشد.