3627
النَّوادِرُ
۱۸۹۱۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا تَكن مِمَّن يَرجو الآخِرَةَ بغَيرِ العَمَلِ ......... إن سَقُمَ ظَلَّ نادِما ، و إن صَحَّ أمِنَ لاهِيا ، يُعجَبُ بنَفسِهِ إذا عُوفِيَ ، و يَقنَطُ إذا ابتُلِيَ . ۱
۱۸۹۱۴.عنه عليه السلام :في مَن ذَمّهإن سَقُمَ فهُو نادِمٌ على تَركِ العَمَلِ ، و إن صَحَّ أمِنَ مُغتَرّا فأخّرَ العَمَلَ . ۲
۱۸۹۱۵.عنه عليه السلام:كَم دَنِفٍ نَجا، و صَحيحٍ هَوى ! ۳
۱۸۹۱۶.عنه عليه السلام:هَل يَنتَظِرُ أهلُ غَضاضَةِ الصِّحَّةِ إلاّ نَوازِلَ السَّقَمِ ؟ ! ۴
۱۸۹۱۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنّ المَشيَ لِلمَريضِ نُكْسٌ ، إنّ أبي عليه السلام كانَ إذا اعتَلَّ جُعِلَ في ثَوبٍ فحُمِلَ لِحاجَتِهِ، يعني الوُضوءَ، و ذاكَ أنّهُ كانَ يقولُ : إنَّ المَشيَ لِلمَريضِ نُكْسٌ . ۵
3627
گوناگون
۱۸۹۱۳.امام على عليه السلام :مانند كسى مباش كه بدون عمل به [ثوابِ ]آخرت اميد بسته است ......... اگر بيمار شود پشيمان مى گردد و اگر سالم باشد، آسوده خاطر و غافل مى گردد. چون عافيت يابد، خودپسند مى شود و چون گرفتارى به سراغش آيد، نوميد مى شود.
۱۸۹۱۴.امام على عليه السلام :در باره كسي كه او را مذمت كردهاگر بيمار شود، از اين كه عملى نكرده پشيمان مى شود و اگر تندرست باشد، آسوده خاطر و غافل مى گردد و عمل را به تأخير مى افكند.
۱۸۹۱۵.امام على عليه السلام :اى بسا بيمارى كه نجات يابد و تندرستى كه از پاى درآيد!
۱۸۹۱۶.امام على عليه السلام :آيا آنان كه از شادابىِ تندرستى برخوردارند، چيزى جز فرود آمدن بيمارى ها را انتظار مى كشند؟!
۱۸۹۱۷.امام صادق عليه السلام :راه رفتنِ بيمار [در دوران نقاهت ]باعث عود بيمارى مى شود. پدرم وقتى بيمار مى شد، او را روى پارچه اى مى گذاشتند و براى انجام كارش، يعنى گرفتن وضو، حمل مى كردند. و اين براى آن بود كه مى فرمود: راه رفتنِ بيمار باعث برگشت بيمارى مى شود.
