505
ميزان الحكمه ج 10

۱۸۹۲۰.عنه عليه السلام :ثَمرَةُ المِراءِ الشَّحناءُ . ۱

۱۸۹۲۱.عنه عليه السلام :مَن ضَنَّ بعِرضِهِ فَلْيَدَعِ المِراءَ . ۲

۱۸۹۲۲.عنه عليه السلام :المِراءُ بَذرُ الشَّرِّ . ۳

۱۸۹۲۳.عنه عليه السلام:مَن صَحَّ يَقينُهُ زَهِدَ في المِراءِ . ۴

۱۸۹۲۴.عنه عليه السلام :سِتّةٌ لا يُمارَونَ : الفَقيهُ ، و الرّئيسُ ، و الدَّنيُّ ، و البَذيُّ ، و المَرأةُ ، و الصَّبيُّ . ۵

۱۸۹۲۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إيّاكَ و المِراءَ ؛ فإنّهُ يُحبِطُ عَملَكَ . و إيّاكَ و الجِدالَ ؛ فإنّهُ يُوبِقُكَ . و إيّاكَ و كَثرَةَ الخُصوماتِ ؛ فإنّها تُبعِدُكَ مِن اللّهِ . ۶

۱۸۹۲۶.الإمامُ الهاديُّ عليه السلام :المِراءُ يُفسِدُ الصَّداقَةَ القَديمَةَ ، و يَحلُلُ العُقدَةَ الوَثيقَةَ ، و أقلُّ ما فيهِ أن تَكونَ فيهِ المُغالَبةُ ، و المُغالَبةُ اُسُّ أسبابِ القَطيعَةِ . ۷

۱۸۹۲۷.الإمامُ العسكريُّ عليه السلام :لا تُمارِ فيَذهَبَ بَهاؤكَ ، و لا تُمازِحْ فيُجتَرأَ علَيكَ . ۸

۱۸۹۲۰.امام على عليه السلام :نتيجه مجادله، دشمنى و كينه توزى است.

۱۸۹۲۱.امام على عليه السلام :هر كه آبروى خود را مى خواهد، بايد مجادله را رها كند.

۱۸۹۲۲.امام على عليه السلام :مجادله، بذرِ شرّ است.

۱۸۹۲۳.امام على عليه السلام :كسى كه يقينش درست باشد، به مجادله بى رغبت است.

۱۸۹۲۴.امام على عليه السلام :شش كس اند كه با آنها مجادله نشايد: فقيه، رئيس، فرومايه، بد زبان، زن و كودك.

۱۸۹۲۵.امام صادق عليه السلام :از مجادله كردن بپرهيز؛ كه اين كار عمل تو را بر باد مى دهد و از جرّ و بحث كردن بپرهيز؛ كه اين كار تو را هلاك مى گرداند و زياد ستيزه مكن؛ زيرا كه تو را از خدا دور مى كند.

۱۸۹۲۶.امام هادى عليه السلام :مجادله كردن، دوستى ديرين را از بين مى برد و پيوند استوار را از هم مى گسلد و كمترين چيزى كه در مجادله هست، چيره جويى است و چيره جويى، خود عامل اصلى قطع رابطه مى باشد.

۱۸۹۲۷.امام عسكرى عليه السلام :مجادله مكن كه احترامت از بين مى رود و شوخى مكن كه بر تو گستاخ مى شوند.

1.غرر الحكم : ۴۶۰۷.

2.نهج البلاغة : الحكمة ۳۶۲ .

3.غرر الحكم : ۳۹۳.

4.غرر الحكم : ۸۷۰۹.

5.غرر الحكم : ۵۶۳۴.

6.تحف العقول : ۳۰۹.

7.أعلام الدين : ۳۱۱.

8.تحف العقول : ۴۸۶.


ميزان الحكمه ج 10
504

3628

ذَمُّ المِراءِ و آثارُهُ

الكتاب :

(سَيَقُولُونَ ثَلاَثَةٌ رَابِعُهُمْ كَلْبُهُمْ وَ يَقُولُونَ خَمْسَةٌ سَادِسُهُمْ كَلْبُهُمْ رَجْمَا بِالْغَيْبِ وَ يَقُولُونَ سَبْعَةٌ وَ ثَامِنُهُمْ كَلْبُهُمْ قُلْ رَبِّي أَعْلَمُ بِعِدَّتِهِمْ مَا يَعْلَمُهُمْ إِلاّ قَلِيلٌ فَلاَ تُمَارِ فِيهِمْ إِلاَّ مِرَاءً ظَاهِرَا وَ لاَ تَسْتَفْتِ فِيهِمْ مِنْهُمْ أَحَدَا) . ۱

(يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذينَ لا يُؤْمِنُونَ بِهَا وَ الَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَ يَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلا إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلاَلٍ بَعِيدٍ) . ۲

الحديث :

۱۸۹۱۸.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :ذَروا المِراءَ فإنَّ المؤمنَ لا يُماري ، ذَروا المِراءَ فإنّ المُماري قد تَمَّت خَسارَتُهُ. ۳

۱۸۹۱۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام:إيّاكُم و المِراءَ و الخُصومَةَ؛ فإنّهُما يُمرِضانِ القُلوبَ علَى الإخوانِ ، و يَنبُتُ علَيهما النِّفاقُ . ۴

3628

نكوهش مجادله و آثار آن

قرآن:

«به زودى خواهند گفت: سه تن بودند و چهارمين آنها سگشان بود. و مى گويند: پنج تن بودند و ششمين آنها سگشان بود. تير در تاريكى مى اندازند. و [عده اى ]مى گويند: هفت تن بودند و هشتمين آنها سگشان بود. بگو: پروردگارم به شماره آنها آگاهتر است. جز اندكى [كسى شماره] آنها را نمى داند. پس درباره ايشان جز به صورت ظاهر جدال مكن و در مورد آنها از هيچ كس جويا مشو».

«كسانى كه به آن (آخرت) ايمان ندارند شتاب زده آن را مى خواهند و كسانى كه ايمان آورده اند از آن هراسناكند و مى دانند كه آن حق است. بدان كه آنان كه در مورد قيامت ترديد مى ورزند، قطعا در گمراهى دور و درازى هستند».

حديث:

۱۸۹۱۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مجادله را رها كنيد؛ زيرا مؤمن مجادله نمى كند؛ مجادله را رها كنيد؛ زيرا مجادله گر قطعا زيان مى بيند.

۱۸۹۱۹.امام على عليه السلام :از مجادله و ستيزه كردن بپرهيزيد؛ زيرا اين دو كار دل ها را نسبت به برادران بيمار مى كنند و نفاق مى رويانند.

1.الكهف : ۲۲.

2.الشورى : ۱۸.

3.بحار الأنوار : ۲/۱۳۸/۵۴.

4.الكافي : ۲/۳۰۰/۱.

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 10
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمید رضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 259189
صفحه از 572
پرینت  ارسال به