۱۹۳۷۶.عنه صلى الله عليه و آله :لا تَدفِنوا مَوتاكُم باللّيلِ إلاّ أن تَضطَرُّوا . ^۱

۱۹۳۷۷.عنه صلى الله عليه و آله :إنّ أرحَمَ ما يَكونُ اللّهُ بالعَبدِ إذا وُضِعَ في حُفرَتِهِ . ^۲

۱۹۳۷۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أمَرَنا رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله أن نَدفِنَ مَوتانا وَسطَ قَومٍ صالِحينَ ؛ فإنّ المَوتى يَتأذّونَ بجارِ السَّوءِ كما يَتأذّى بهِ الأحياءُ . ^۳

۱۹۳۷۹.الإمامُ الرِّضا عليه السلام :إنّما اُمِرَ بدَفنِ المَيّتِ لِئلاّ يَظهَرَ النّاسُ على فَسادِ جَسَدِهِ ، و قُبحِ مَنظَرِهِ ، و تَغَيُّرِ رائحَتِهِ،و لا يَتأذَّى الأحياءُ برِيحِهِ و ما يَدخُلُ علَيهِ من الآفَةِ و الفَسادِ ، و ليكونَ مَستورا عنِ الأولياءِ و الأعداءِ ، فلا يَشمَتُ عَدُوُّهُ و لا يَحزَنُ صَديقُهُ . ^۴

(انظر) وسائل الشيعة : 2 / 819 باب 1 .

3690

أشَدُّ مِنَ المَوتِ

۱۹۳۸۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أشَدُّ مِن المَوتِ طَلَبُ الحاجَةِ مِن غيرِ أهلِها . ^۵

۱۹۳۷۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مردگان خود را شب دفن نكنيد، مگر اينكه ناچار باشيد.

۱۹۳۷۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بيشترين مهربانى خدا به بنده آن وقتى است كه در گورش نهاده شود.

۱۹۳۷۸.امام على عليه السلام :رسول خدا صلى الله عليه و آله به ما دستور داد مردگانمان را ميان مردمانى صالح به خاك بسپاريم؛ زيرا مردگان نيز همچون زندگان از همسايه بد رنج مى برند.

۱۹۳۷۹.امام رضا عليه السلام :علّت اينكه دستور داده شده است مرده را به خاك بسپارند، اين است كه مردم متلاشى شدن پيكر او و منظره زشت و تغيير بويش را مشاهده نكنند و زندگان از بوى او و آفت و فسادى كه به پيكرش مى رسد آزار نبينند و براى اينكه از چشم دوستان و دشمنان پنهان بماند و دشمنش شاد و دوستش اندوهگين نشود.

3690

سخت تر از مرگ

۱۹۳۸۰.امام على عليه السلام :سخت تر از مرگ، نياز خواهى از نااهل است.

3689

الدَّفنُ

۱۹۳۷۱.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :اِدفِنوا مَوتاكُم وَسطَ قَومٍ صالِحينَ ؛ فإنّ المَيّتَ يَتأذّى بجارِ السَّوءِ كما يَتأذَّى الحَيُّ بجارِ السَّوءِ . ^۱

۱۹۳۷۲.عنه صلى الله عليه و آله :إنّ المؤمنَ إذا ماتَ تَجَمَّلَتِ المَقابِرُ لِمَوتِهِ ، فلَيس مِنها بُقعَةٌ إلاّ و هِيَ تَتَمنّى أن يُدفَنَ فيها ، و إنّ الكافِرَ إذا ماتَ أظلَمَتِ المَقابِرُ لِمَوتِهِ ، و لَيس مِنها بُقعَةٌ إلاّ و هِيَ تَستَجيرُ باللّهِ أن لا يُدفَنَ فيها . ^۲

۱۹۳۷۳.عنه صلى الله عليه و آله :إذا ماتَ المَيِّتُ في الغَداةِ فلا يَقيلَنَّ إلاّ في قَبرِهِ ، و إذا ماتَ بالعَشيِّ فلا يَبيتَنَّ إلاّ في قَبرِهِ . ^۳

۱۹۳۷۴.عنه صلى الله عليه و آله :إذا ماتَ أحَدُكُم فلا تَحبِسوهُ و أسرِعوا بِهِ إلى قَبرِهِ ، و لْيُقرَأْ عندَ رأسِهِ بفاتِحَةِ البَقَرةِ ، و عندَ رِجلَيهِ بخاتِمَةِ البَقَرةِ . ^۴

۱۹۳۷۵.عنه صلى الله عليه و آله :إذا ماتَ المَيِّتُ أوّلَ النَّهارِ فلا يَقيلُ إلاّ في قَبرِهِ . ^۵

3689

خاكسپارى

۱۹۳۷۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مردگان خود را در ميان مردمان نيك به خاك بسپاريد؛ زيرا مرده نيز همچون زنده از همسايه بد رنج مى برد.

۱۹۳۷۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :چون مؤمن بميرد، گورها از مرگ او زيبا و روشن مى شوند و هيچ قطعه اى از خاك گورستان نيست، مگر اينكه آرزو مى كند او در آنجا دفن شود و هرگاه كافر بميرد گورها از مرگ او تاريك مى شوند و هيچ قطعه اى از خاك گورستان نيست، مگر اينكه از تدفين او در خود به خدا پناه مى برد.

۱۹۳۷۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه كسى پيش از ظهر بميرد، نيمروز را جز در گورش نبايد بخوابد و هرگاه كسى بعد از ظهر بميرد، شب را جز در گورش نبايد به سر برد.

۱۹۳۷۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه كسى از شما مرد او را نگه نداريد و زود به خاكش بسپاريد و بالاى سرش، آغازِ سوره بقره خوانده شود و پايين پايش پايانِ سوره بقره.

۱۹۳۷۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه كسى در آغاز روز بميرد، نيمروز را جز در گورش نبايد بگذراند.