۱۹۴۵۲.الإمامُ الباقرُ أو الإمامُ الصّادقُ عليهما السلامـ أيضا ـ: الرّجُلُ يَكسِبُ مالاً فيُحرَمُ أن يَعمَلَ فيه خَيرا ، فيَموتُ فَيَرِثُهُ غيرُهُ فيَعمَلُ فيهِ عَملاً صالِحا، فيَرَى الرّجُلُ ما كَسَبَ حَسَناتٍ في مِيزانِ غَيرِهِ . ^۱

(انظر) الحسرة : باب 859 .

3701

مَن كَسَبَ مالاً مِن غَيرِ حِلِّهِ

۱۹۴۵۳.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مَن كَسَبَ مالاً مِن غيرِ حِلِّهِ أفقَرَهُ اللّهُ . ^۲

۱۹۴۵۴.عنه صلى الله عليه و آله :قالَ اللّهُ عَزَّ و جلَّ : مَن لَم يُبالِ مِن أيِّ بابٍ اكتَسَبَ الدِّينارَ و الدِّرهَمَ لَم اُبالِ يَومَ القِيامَةِ مِن أيِّ أبوابِ النّارِ أدخَلتُهُ . ^۳

۱۹۴۵۲.امام باقر يا امام صادق عليهما السلامـ درباره همين آيه پيشين ـفرمودند : آدمى مالى را به دست مى آورد، امّا از اينكه با آن كار خيرى انجام دهد محروم مى شود و مى ميرد و آن مال را براى ديگرى به ارث مى گذارد و او با آن كار نيكى انجام مى دهد. پس، او آنچه را به دست آورده بود، به صورت كارهاى نيكى در ترازوى ديگرى مى بيند.

3701

كسى كه مالى را از غير حلال به دست آورد

۱۹۴۵۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس مالى را از غير حلال كسب كند، خداوند او را فقير گرداند .

۱۹۴۵۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عزّ و جلّ فرمود : هر كس پروايى نداشته باشد كه از چه راهى درهم و دينار كسب مى كند، روز قيامت باكى ندارم كه از كدام درهاى دوزخ واردش كنم.

3700

مَن يرى مالَهُ في ميزانِ غَيرِهِ

۱۹۴۴۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنّ أعظَمَ الحَسَراتِ يَومَ القِيامَةِ حَسرَةُ رجُلٍ كَسَبَ مالاً في غيرِ طاعَةِ اللّهِ ، فوَرِثَهُ رجُلٌ فأنفَقَهُ في طاعَةِ اللّهِ سبحانَهُ ، فدَخَلَ بهِ الجَنّةَ و دَخَلَ الأوّلُ بهِ النّارَ . ^۱

۱۹۴۵۰.عنه عليه السلام :يا ابنَ آدمَ ، كُنْ وَصِيَّ نَفسِكَ في مالِكَ ، و اعمَلْ فيهِ ما تُؤثِرُ أن يُعمَلَ فيهِ مِن بَعدِكَ . ^۲

۱۹۴۵۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ في قولهِ تعالى :«كذلكَ يُريهِمُ اللّهُ أعْمالَهُمْ حَسَراتٍ عَلَيهِم»^۳ـ: هُو الرّجُلُ يَدَعُ المالَ لا يُنفِقُهُ في طاعَةِ اللّهِ بُخلاً ، ثُمّ يَموتُ فيَدَعُهُ لمَن يَعمَلُ بهِ في طاعَةِ اللّهِ أو في مَعصيَتِهِ ، فإن عَمِلَ بهِ في طاعَةِ اللّهِ رآهُ في ميزانِ غيرِهِ فزادَهُ حَسرَةً و قد كانَ المالُ لَهُ ، أو عَمِلَ بهِ في مَعصيَةِ اللّهِ (فهو) قَوّاهُ بذلكَ المالِ حتّى عُمِلَ بهِ في مَعاصي اللّهِ . ^۴

3700

كسى كه مال خود را در ترازوى ديگرى مى بيند

۱۹۴۴۹.امام على عليه السلام :بزرگترين حسرت ها در روز قيامت، حسرت مردى است كه مالى را از راه ناروا به دست آورَد و آن را براى مردى به ارث گذارَد و او آن را در راه طاعت خداى سبحان خرج كند و به سبب آن به بهشت رود و آن اوّلى به واسطه آن به دوزخ رود.

۱۹۴۵۰.امام على عليه السلام :اى فرزند آدم! تو خود وصىّ خويش در اموالت باش و با آن همان كن كه ترجيح مى دهى بعد از تو با آن چنان شود.

۱۹۴۵۱.امام صادق عليه السلامـ درباره آيه «اين چنين خدا كارهايشان را كه براى آنان مايه حسرت هاست ، به ايشان مى نماياند» ـفرمود : او مردى است كه مال خود را از روى بخل در راه طاعت خدا خرج نمى كند و مى ميرد و آن را براى كسى باقى مى گذارد كه يا آن را در راه طاعت خدا به كار مى برد يا در راه معصيت او. اگر در راه طاعت او به كار برد [صاحب اصلى مال ]مالى را كه از آن او بوده است، در ترازوى ديگرى مى بيند و بر حسرتش افزوده مى شود و اگر در راه معصيت خدا به كار بَرَد، او بوده كه با [به ارث گذاشتن ]آن مال وى را تقويت كرده است تا آن را در راه نافرمانى خدا به كار برد [و اين هم بر حسرت او مى افزايد].