۱۹۶۰۸.عنه عليه السلامـ لَمّا سُئلَ عن قولهِ تعالى :«يا أيُّها الرُّسُلُ كُلوا مِن الطَّيِّباتِ»ـ: الرِّزقُ الحَلالُ . ^۱

۱۹۶۰۹.عنه عليه السلام :إنّ اللّهَ عَزَّ و جلَّ لَم يَبعَثْ رُسُلَهُ حيثُ بَعَثَها و مَعَها ذَهَبٌ و لا فِضّةٌ ، و لكنْ بَعَثَها بالكَلامِ . ^۲

۱۹۶۱۰.عنه عليه السلام :ما كلّمَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله العِبادَ بكُنهِ عَقلِهِ قَطُّ ، قالَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : إنّا مَعاشِرَ الأنبياءِ اُمِرنا أن نُكلِّمِ النّاسَ على قدرِ عُقولِهِم . ^۳

۱۹۶۱۱.عنه عليه السلام :ما بَعَثَ اللّهُ عَزَّ و جلَّ نَبيّا إلاّ حَسَنَ الصَّوتِ . ^۴

۱۹۶۱۲.عنه عليه السلام :إنّ أشَدَّ النّاسِ بَلاءً الأنبياءُ صلَواتُ اللّهِ علَيهِم أجمَعينَ ، ثُمَّ الَّذينَ يَلُونَهُم ، ثُمَّ الأمثَلُ فالأمثَلُ . ^۵

۱۹۶۱۳.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :ما بَعَثَ اللّهُ عَزَّ و جلَّ نَبيّا و لا وَصِيّا إلاّ سَخِيّا . ^۶

۱۹۶۱۴.الطبقات الكبرى عن قَتادَة :ما بَعَثَ اللّهُ نَبيّا قَطُّ إلاّ بَعَثَهُ حَسَنَ الوَجهِ ، حَسَنَ الصَّوتِ . ^۷

۱۹۶۰۸.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به سؤال از آيه «هان اى رسولان! از [خوراكى هاى ]پاكيزه بخوريد» ـفرمود : مقصود روزى حلال است.

۱۹۶۰۹.امام صادق عليه السلام :خداوند عزّ و جلّ، آن گاه كه رسولان خود را فرستاد، آنان را با زر و سيم نفرستاد، بلكه با [سرمايه ]كلام فرستاد.

۱۹۶۱۰.امام صادق عليه السلام :رسول خدا صلى الله عليه و آله هيچ گاه به اندازه ژرفاى خرد خود با بندگان سخن نگفت. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : ما، جماعت پيامبران، دستور داريم كه با مردم به فراخور فهم و خردهايشان سخن بگوييم.

۱۹۶۱۱.امام صادق عليه السلام :خداوند عزّ و جلّ هيچ پيامبرى برنينگيخت مگر اينكه صوتى خوش داشت.

۱۹۶۱۲.امام صادق عليه السلام :پر رنج و بلاترين مردم، پيامبران ـ صلوات اللّه عليهم اجمعين ـ هستند، سپس كسانى كه بعد از آنها مى باشند و آن گاه كسانى كه در مرتبه بعد و بعدتر قرار دارند.

۱۹۶۱۳.امام كاظم عليه السلام :خداوند عزّ و جلّ هيچ نبىّ يا وصيّى نفرستاد مگر اينكه سخاوتمند بود.

۱۹۶۰۵.عنه عليه السلام :رُؤيا الأنبياءِ وَحيٌ . ^۱

۱۹۶۰۶.الإمامُ الباقرُ عليه السلامـ لِرجُلٍ يَقولُ: اللّهُمّ إنّي أسألُكَ مِن رِزقِكَ الحَلالِ ـ: سألتَ قُوتَ النَّبيّينَ ! قُل : اللّهُمّ إنّي أسألُكَ رِزقا واسِعا طَيِّبا مِن رِزقِكَ . ^۲

۱۹۶۰۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لرجُلٍ يقولُ : اللّهُمّ إنّي أسألُكَ رِزقا طَيِّبا ـ: هَيهاتَ هَيهاتَ ! هذا قُوتُ الأنبياءِ ، و لكنْ سَلْ ربَّكَ رِزقا لا يُعَذِّبُكَ علَيهِ يَومَ القِيامَةِ ، هَيهاتَ إنّ اللّهَ يقولُ: «يا أيُّها الرُّسُلُ كُلوا مِن الطَّيِّباتِ و اعمَلوا صالِحا»^۳ . ^۴

۱۹۶۰۵.امام على عليه السلام :رؤياى پيامبران، وحى است.

۱۹۶۰۶.امام باقر عليه السلامـ خطاب به مردى كه مى گفت : بار خدايا! از تو روزى حلال مسألت دارم ـفرمود : خوراك پيامبران را مسألت كردى! بگو : بار خدايا! من رزقى بسيار و پاك از رزق تو را مسألت دارم.

۱۹۶۰۷.امام صادق عليه السلامـ به مردى كه مى گفت : بار خدايا! از تو روزى پاكيزه اى را مسألت دارم ـفرمود : هيهات، هيهات! اين خوراك پيامبران است. [چنين مگو ]بلكه از پروردگارت رزقى بخواه كه روز قيامت تو را براى آن عذاب نكند. هيهات، خداوند مى فرمايد : «هان اى رسولان! از [خوراكى هاى ]پاكيزه بخوريد و كار شايسته كنيد».