287
ميزان الحكمه ج 11

لبثه عليه السلام في قومه :

لبث عليه السلام في قومه ألف سنة إلاّ خمسين عاما يدعوهم إلَى اللّه سبحانه ، فلم يجيبوه إلاّ بالهزء و السخرية و رميه بالجنون و أنّه يقصد به أن يتفضّل عليهم ، حتّى استنصر ربّه (سورة العنكبوت) فأوحى إليه ربّه أنّه لن يؤمن من قومه إلاّ من قد آمن و عزّاه فيهم (سورة هود) ، فدعا عليهم بالتبار و الهلاك و أن يُطهِّر اللّه الأرض منهم عن آخرهم (سورة نوح) ، فأوحَى اللّه إليه أن اصنع الفُلك بأعيننا و وحينا (سورة هود) .

صنعه عليه السلام الفلك :

أمره اللّه تعالى أن يصنع الفلك بتأييده سبحانه و تسديده فأخذ في صنعها ، و كان القوم يمرّون عليه طائفة بعد طائفة فيسخرون منه و هو يصنعها على بسيط الأرض من غير ماء ، و يقول عليه السلام : «إنْ تَسْخَروا مِنّا فإنّا نَسْخَرُ مِنكُم كَما تَسْخَرونَ * فَسَوْفَ تَعْلَمونَ مَن يَأتِيهِ عَذابٌ يُخْزيهِ و يَحِلُّ عَلَيهِ عَذابٌ مُقيمٌ»۱ (سورة هود) ، و قد نصب اللّه لنزول العذاب عَلَما و هو أن يفور الماء من التنّور (سورتا هود و المؤمنون) .

مدّت دعوت نوح عليه السلام :

نوح عليه السلام نُهصد و پنجاه سال مردم خود را به خداى سبحان دعوت كرد. امّا پاسخ آنها به او جز ريشخند و تمسخر و اتهام او به جنون و برترى طلبى چيز ديگرى نبود، تا آنكه از پروردگارش كمك طلبيد (سوره عنكبوت) و خدا به او وحى فرمود كه از قوم تو جز همان هايى كه ايمان آورده اند كسى ديگر ايمان نخواهد آورد و او را درباره آنان دلدارى داد (سوره هود). پس، نوح مردم را نفرين كرد كه خداوند نابود و هلاكشان سازد و زمين را از وجود آخرين نفرشان پاك گرداند (سوره نوح). خداوند به او وحى كرد كه با نظارت و وحى ما كشتى را بساز (سوره هود).

ساختن كشتى:

خداى متعال به نوح عليه السلام وحى كرد كه با كمك و يارى او كشتى را بسازد و نوح شروع به ساختن كشتى كرد. مردم دسته دسته از كنار نوح مى گذشتند و او را كه مشغول ساختن كشتى روى زمين بدون آب بود، مسخره مى كردند ، ولى آن حضرت مى فرمود : «اگر ما را مسخره مى كنيد ما نيز همان گونه كه شما مسخره مان مى كنيد، مسخره تان خواهيم كرد و خواهيد دانست كه چه كسى عذابى خفّت آور خواهد ديد و عذابى پايدار گريبان گيرش خواهد شد». خداوند براى نزول عذاب نشانه اى قرار داد و آن ، جوشيدنِ آب از تنور بود (سوره هود و مؤمنون).

1.هود : ۳۸ و ۳۹ .


ميزان الحكمه ج 11
286

دينه و شريعته عليه السلام :

كان عليه السلام يدعوهم إلى توحيد اللّه سبحانه و رفض الشركاء (كما يظهر من جميع قصصه القرآنية) و الإسلام للّه (كما يظهر من سورتَي نوح و يونس و سورة آل عمران آية 19) و الأمر بالمعروف و النهي عن المنكر (كما يظهر من سورة هود آية 27) و الصلاة (كما يظهر من آية 103 من سورة النساء و آية 8 من سورة الشورى) و المساواة و العدالة و أن لا يقربوا الفواحش و المنكرات و صدق الحديث و الوفاء بالعهد (سورة الأنعام آية 151 ، 152) و هو عليه السلام أوّل من حُكي عنه في القرآن التسمية باسم اللّه في الاُمور الهامّة (سورة هود آية 41 ) .

اجتهاده عليه السلام في دعوته :

و كان عليه السلام يدعو قومه إلَى الإيمان باللّه و آياته ، و يبذل في ذلك غاية وسعه ؛ فيندبهم إلَى الحقّ ليلاً و نهارا و إعلانا و إسرارا ، فلا يجيبونه إلاّ بالعناد و الاستكبار ، و كلّما زاد في دعائهم زادوا في عتوّهم و كفرهم ، و لم يؤمن به غير أهله و عدّة قليلة من غيرهم ؛ حتّى أيس من إيمانهم و شكا ذلك إلى ربّه و طلب منه النصر (سورة نوح و القمر و المؤمنون) .

دين و شريعت نوح عليه السلام :

نوح عليه السلام مردم را به اين امور دعوت مى كرد : يگانه دانستن خداى سبحان و دور افكندن شريك براى خدا (چنان كه از كليه داستان هاى نوح در قرآن پيداست). تسليم در برابر خدا (چنان كه از سوره نوح و يونس و آيه 19 آل عمران پيداست). امر به معروف و نهى از منكر (چنان كه از آيه 103 سوره نساء و آيه 8 سوره شورى معلوم است). برابرى و عدالت و نزديك نشدن به كارهاى زشت و ناپسند. راستگويى و وفاى به عهد (سوره انعام آيه 151 و 152). نوح، نخستين كسى است كه خدا در قرآن از او حكايت مى كند كه امور مهم را به نام خدا آغاز كرده است (سوره هود، آيه 41).

سخت كوشى نوح عليه السلام در دعوتش:

نوح عليه السلام قوم خود را به ايمان آوردن به خدا و آيات او فرا مى خواند و در اين راه تمام توان خود را به كار مى گرفت و شب و روز و آشكار و نهان آنان را به حق دعوت مى كرد. امّا پاسخ مردم به او جز عناد و گردنكشى چيزى نبود. هرچه او بيشتر مردم را دعوت مى كرد، مردم به كفر و سركشى خود مى افزودند و جز خانواده اش و تعداد اندكى از غير خانواده اش كسى ديگر به او ايمان نياورد، تا جايى كه بالاخره از ايمان آوردن مردم خود نوميد شد و به پروردگارش شكايت برد و از او كمك و يارى خواست (سوره نوح، قمر، مؤمنون).

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 11
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمید رضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 128593
صفحه از 572
پرینت  ارسال به