لبثه عليه السلام في قومه :
لبث عليه السلام في قومه ألف سنة إلاّ خمسين عاما يدعوهم إلَى اللّه سبحانه ، فلم يجيبوه إلاّ بالهزء و السخرية و رميه بالجنون و أنّه يقصد به أن يتفضّل عليهم ، حتّى استنصر ربّه (سورة العنكبوت) فأوحى إليه ربّه أنّه لن يؤمن من قومه إلاّ من قد آمن و عزّاه فيهم (سورة هود) ، فدعا عليهم بالتبار و الهلاك و أن يُطهِّر اللّه الأرض منهم عن آخرهم (سورة نوح) ، فأوحَى اللّه إليه أن اصنع الفُلك بأعيننا و وحينا (سورة هود) .
صنعه عليه السلام الفلك :
أمره اللّه تعالى أن يصنع الفلك بتأييده سبحانه و تسديده فأخذ في صنعها ، و كان القوم يمرّون عليه طائفة بعد طائفة فيسخرون منه و هو يصنعها على بسيط الأرض من غير ماء ، و يقول عليه السلام : «إنْ تَسْخَروا مِنّا فإنّا نَسْخَرُ مِنكُم كَما تَسْخَرونَ * فَسَوْفَ تَعْلَمونَ مَن يَأتِيهِ عَذابٌ يُخْزيهِ و يَحِلُّ عَلَيهِ عَذابٌ مُقيمٌ»۱ (سورة هود) ، و قد نصب اللّه لنزول العذاب عَلَما و هو أن يفور الماء من التنّور (سورتا هود و المؤمنون) .
مدّت دعوت نوح عليه السلام :
نوح عليه السلام نُهصد و پنجاه سال مردم خود را به خداى سبحان دعوت كرد. امّا پاسخ آنها به او جز ريشخند و تمسخر و اتهام او به جنون و برترى طلبى چيز ديگرى نبود، تا آنكه از پروردگارش كمك طلبيد (سوره عنكبوت) و خدا به او وحى فرمود كه از قوم تو جز همان هايى كه ايمان آورده اند كسى ديگر ايمان نخواهد آورد و او را درباره آنان دلدارى داد (سوره هود). پس، نوح مردم را نفرين كرد كه خداوند نابود و هلاكشان سازد و زمين را از وجود آخرين نفرشان پاك گرداند (سوره نوح). خداوند به او وحى كرد كه با نظارت و وحى ما كشتى را بساز (سوره هود).
ساختن كشتى:
خداى متعال به نوح عليه السلام وحى كرد كه با كمك و يارى او كشتى را بسازد و نوح شروع به ساختن كشتى كرد. مردم دسته دسته از كنار نوح مى گذشتند و او را كه مشغول ساختن كشتى روى زمين بدون آب بود، مسخره مى كردند ، ولى آن حضرت مى فرمود : «اگر ما را مسخره مى كنيد ما نيز همان گونه كه شما مسخره مان مى كنيد، مسخره تان خواهيم كرد و خواهيد دانست كه چه كسى عذابى خفّت آور خواهد ديد و عذابى پايدار گريبان گيرش خواهد شد». خداوند براى نزول عذاب نشانه اى قرار داد و آن ، جوشيدنِ آب از تنور بود (سوره هود و مؤمنون).