قضاء الأمر و نزوله و من معه عليه السلام إلَى الأرض:
فلمّا عمّ الطوفان و أغرق الناس (كما يظهر من سورة الصافّات آية 77) أمر اللّه الأرض أن تبلع ماءها و السماء أن تقلع و غِيضَ الماء و استوت السفينة على جبل الجُوديّ و قيل : بُعدا للقوم الظالمين ، و اُوحي إلى نوح عليه السلام أن اهبط إلَى الأرض بسلام منّا و بركات عليك و على اُمم ممّن معك فلا يأخذهم بعد هذا طوفان عام ، و منهم اُمم سيمتّعهم اللّه بأمتعة الحياة ثمّ يمسّهم عذاب أليم ، فخرج هو و من معه و نزلوا الأرض يعبدون اللّه بالتوحيد و الإسلام ، و توارثت ذرّيّته عليه السلام الأرض و جعل اللّه ذرّيته هم الباقين (سورتا هود و الصافّات) .
به انجام رسيدن فرمان خدا و پياده شدن نوح عليه السلام و همراهانش از كشتى:
چون طوفان همه گير شد و مردم را غرق كرد (چنان كه از سوره صافّات، آيه 77 پيداست) خداوند به زمين فرمان داد آب خود را فرو برد و به آسمان فرمود از بارش باز ايستد و آب فرو نشست و كشتى روى كوه جودى قرار گرفت و گفته شد : مرگ بر ستمكاران! و به نوح عليه السلام وحى شد كه: با سلامت و بركاتى كه از طرف ما بر تو و امّتهايى از همراهيان تو نازل خواهد شد، به زمين فرود آى كه بعد از اين ديگر طوفانى عمومى آنان را فرا نخواهد گرفت و از نسل آنها امّت هايى به وجود مى آيند كه خدا آنان را از متاع هاى زندگى بهره مند خواهد كرد و آن گاه عذابى دردآور به ايشان خواهد رسيد. پس، نوح و همراهانش از كشتى بيرون آمدند و روى زمين پياده شدند و به توحيد خدا و تسليم در برابر او پرداختند و دودمان او وارث زمين شدند و خداوند نسل وى را ماندگار قرار داد (سوره هود و صافّات).
