۱۹۷۴۲.بحار الأنوار عن ابن الأثيرِ في الكامل :لَمّا انقَطَعَ إلياسُ عن بَني إسرائيلَ بَعَثَ اللّهُ اليَسَعَ ، فكانَ فيهِم ما شاءَ اللّهُ ثُمَّ قَبَضَهُ اللّهُ ......... إلى أن بَعَثَ اللّهُ إشمويلَ ، و مَلَكَهُم طالوتُ وَ رَدَّ علَيهِمُ التّابوتَ ، و كانَت مُدَّةُ ما بَينَ وَفاةِ يُوشعَ إلى أن رَجَعَتِ النُّبُوّةُ إلى إشمويلَ أربعمِائةِ سَنَةٍ و سِتِّينَ سَنةً .
و كانَ مِن خَبَرِ إشمويلَ أنّ بَني إسرائيلَ لَمّا طالَ علَيهِمُ البَلاءُ و طَمِعَ فيهمُ الأعداءُ ......... فدَعَوا اللّهَ أن يَبعَثَ لَهُم نَبيّا يُقاتِلونَ مَعَهُ ، و كانَ سِبطُ النُّبُوّةِ هَلَكوا فلَم يَبقَ مِنهُم غيرُ امرأةٍ حُبلى ......... فوَلَدَت غُلاما سَمَّتهُ إشمويلَ ، و مَعناهُ : سَمِعَ اللّهُ دُعائي . ^۱

۱۹۷۴۲.بحار الأنوارـ به نقل از ابن اثير در الكامل ـ: پس از آنكه الياس از ميان بنى اسرائيل رفت، خداوند يَسَع را فرستاد و او تا زمانى كه خدا خواست در ميان آنان به سر برد و سپس از دنيا رفت ......... تا آن كه خداوند اِشمويل را فرستاد و طالوت را پادشاه آنان كرد و صندوق را به ايشان بازگرداند. از وفات يوشع تا رسيدن نبوّت به اشمويل 460 سال فاصله شد.
از جمله داستان هاى اشمويل اين است كه چون روزگار سختى و بلا بر بنى اسرائيل به درازا كشيد و دشمنان به [نابودى] آنان طمع بستند ......... از خداوند خواستند برايشان پيامبرى بفرستد تا در كنار او بجنگند. خاندان نبوّت همگى از بين رفته بودند و از آنها تنها يك زن حامله باقى مانده بود ......... آن زن پسرى به دنيا آورد و نامش را اِشمويل گذاشت كه به معناى «خدا دعايم را شنيد» است.