۱۹۱۹۲.عنه عليه السلام :ما أقرَبَ الحَيَّ مِن المَيِّتِ لِلَحاقِهِ بهِ ، ما أبعَدَ المَيِّتَ مِن الحَيِّ لانقِطاعِهِ عَنهُ ! ^۱

3665

تَفسيرُ المَوتِ

۱۹۱۹۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلامـ و قد سُئلَ عن تفسيرِ المَوتِ ـ: علَى الخَبيرِ سَقَطتُم ، هُو أحَدُ ثلاثةِ اُمورٍ يَرِدُ علَيهِ : إمّا بِشارةٌ بنَعيمِ الأبَدِ ، و إمّا بِشارةٌ بعَذابِ الأبدِ ، و إمّا تَحزينٌ و تَهويلٌ و أمرٌ(ه) مُبهَمٌ ، لا يَدري مِن أيِّ الفِرَقِ هُو ......... . ^۲

۱۹۱۹۴.الإمامُ الحسنُ عليه السلامـ أيضا ـ: أعظَمُ سُرورٍ يَرِدُ علَى المؤمنينَ إذ نُقِلوا عن دارِ النَّكَدِ إلى نَعيمِ الأبَدِ ، و أعظَمُ ثُبورٍ يَرِدُ علَى الكافِرينَ إذ نُقِلوا عَن جَنّتِهِم إلى نارٍ لا تَبيدُ و لا تَنفَدُ . ^۳

۱۹۱۹۵.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :لَمّا اشتَدَّ الأمرُ بالحُسينِ بنِ عليِّ بنِ أبي طالبٍ عليهما السلام نَظَرَ إلَيهِ مَن كانَ مَعهُ فإذا هُو بخِلافِهِم ؛ لأنّهُم كُلّما اشتَدَّ الأمرُ تَغيَّرَت ألوانُهُم و ارتَعدَت فَرائصُهُم و وجَبَت قُلوبُهُم ؛ و كانَ الحُسينُ عليه السلام و بعضُ مَن مَعهُ مِن خَصائصهِ تُشرِقُ ألوانُهُم و تَهدَأُ جَوارِحُهُم و تَسكُنُ نُفوسُهُم . فقالَ بَعضُهم لبَعضٍ : اُنظُروا ، لا يُبالي بالمَوتِ ! فقالَ لَهُمُ الحُسينُ عليه السلام : صَبرا بَني الكِرامِ! فما المَوتُ إلاّ قَنطَرَةٌ تَعبُرُ بِكُم عَنِ البُؤسِ و الضَّرّاءِ إلَى الجِنانِ الواسِعَةِ و النَّعيمِ الدّائمَةِ ، فأيُّكُم يَكرَهُ أن يَنتَقِلَ مِن سِجنٍ إلى قَصرٍ ؟ ! ^۴

۱۹۱۹۲.امام على عليه السلام :چه نزديك است زنده به مرده، چون به او مى پيوندد. چه دور است مرده از زنده زيرا كه از او جدا و بريده است!

3665

تفسير مرگ

۱۹۱۹۳.امام على عليه السلامـ در پاسخ به سؤال از تفسير مرگ ـفرمود : نزد شخص آگاهى آمديد. مرگ يكى از سه امر است كه بر انسان وارد مى شود: يا بشارتى است به نعمت جاويدان، يا خبرى است از عذاب هميشگى و يا مايه اندوه و هراس و كارش در بوته ابهام است؛ نمى داند كه در زمره كدام دسته مى باشد .........

۱۹۱۹۴.امام حسن عليه السلامـ نيز در پاسخ به همين پرسش ـفرمود : بزرگترين شادى اى است كه به مؤمنان مى رسد؛ زيرا از سراى رنج و بدبختى به نعمت جاويدان منتقل مى شوند و بزرگترين هلاكتى است كه بر كافران در مى رسد؛ زيرا از بهشتشان [در دنياى پُر ناز و نعمت] به سوى آتشى برده مى شوند كه از ميان نمى رود و به پايان نمى رسد.

۱۹۱۹۵.امام زين العابدين عليه السلام :چون كار بر حسين بن على بن ابى طالب عليهما السلام سخت شد، همراهيان حضرت به او نگريستند و ديدند حالتش برخلاف آنهاست؛ چه آنكه آنها هرگاه كار بالا مى گرفت رنگشان بر مى گشت و بدن هايشان مى لرزيد و دل هايشان به تپش مى افتاد، امّا حسين عليه السلام و برخى از همراهان خاصّ او رنگهايشان برافروخته مى شد و اندام هايشان آرام و جان هايشان آرامش مى يافت. پس، آنان به يكديگر مى گفتند : نگاه كنيد، از مرگ پروايى ندارد! حسين عليه السلام به ايشان فرمود : صبور باشيد، اى بزرگ زادگان! زيرا مرگ جز پلى كه شما را از رنج و بدبختى به سوى بهشت هاى پر گستره و نعمت جاويدان عبور مى دهد، نيست. كدام يك از شما خوش ندارد كه از زندانى به قصرى برده شود؟!

۱۹۱۸۳.عنه عليه السلام :مَن رأى المَوتَ بعَينِ يَقينهِ رآهُ قَريبا . ^۱

۱۹۱۸۴.عنه عليه السلام :الأمرُ قَريبٌ و الاصطِحابُ قَليلٌ . ^۲

۱۹۱۸۵.عنه عليه السلام :الرَّحيلُ وَشِيكٌ . ^۳

۱۹۱۸۶.عنه عليه السلام :لا غائبَ أقرَبُ مِن المَوتِ . ^۴

۱۹۱۸۷.عنه عليه السلام :غائبُ المَوتِ أحَقُّ مُنتَظَرٍ ، و أقرَبُ قادِمٍ . ^۵

۱۹۱۸۸.عنه عليه السلام :إنّ غايةً تَنقُصُها اللّحظَةُ و تَهدِمُها السّاعَةُ لَجَديرَةٌ بقِصَرِ المُدَّةِ ، و إنّ غائبا يَحدوهُ الجَديدانِ لَحَرِيٌّ بِسُرعَةِ الأوبَةِ . ^۶

۱۹۱۸۹.عنه عليه السلام :أوقاتُ الدُّنيا و إن طالَت قَصيرَةٌ، و المُتعَةُ بها و إن كَثُرَت يَسيرَةٌ . ^۷

۱۹۱۹۰.عنه عليه السلام :كلُّ مُتَوقَّعٍ آتٍ ، كُلُّ آتٍ فكأنْ قَد كانَ . ^۸

۱۹۱۹۱.عنه عليه السلام :ما أقرَبَ الحَياةَ مِن المَوتِ ! ^۹

۱۹۱۸۳.امام على عليه السلام :هر كه مرگ را با ديده يقين خويش بنگرد، آن را نزديك مى بيند.

۱۹۱۸۴.امام على عليه السلام :مرگ نزديك است و همصحبتى [با دنيا ]اندك.

۱۹۱۸۵.امام على عليه السلام :زمانِ كوچيدن نزديك است.

۱۹۱۸۶.امام على عليه السلام :هيچ غايبى نزديكتر از مرگ نيست.

۱۹۱۸۷.امام على عليه السلام :مرگ نآمده، سزاوارترين مسافرى است كه چشم به راه آمدنش مى باشى و نزديكترين در آينده است.

۱۹۱۸۸.امام على عليه السلام :اين عمر كه لحظه ها كوتاهش مى گرداند و سپرى شدن ساعات نابودش مى كند. سزاست كه كوتاه باشد و غايبى (مرگ) كه شب و روز آن را پيش مى راند، شايسته است كه زود بازگردد.

۱۹۱۸۹.امام على عليه السلام :اوقات دنيا، هرچند دراز باشد، كوتاه است و بهره بردن از آن هر چند بسيار باشد، اندك است.

۱۹۱۹۰.امام على عليه السلام :هر آنچه چشم به راهش باشند، آمدنى است و هر آنچه آمدنى است، گويى كه از ابتدا بوده است.

۱۹۱۹۱.امام على عليه السلام :چه نزديك است زندگى به مرگ!