(انظر) بحار الأنوار : 6 / 139 باب 5 .
3670
مَوتُ الأبرارِ و مَوتُ الفُجّارِ
۱۹۲۲۶.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مُستَريحٌ و مُستَراحٌ مِنهُ ، العَبدُ المؤمنُ يَستَريحُ مِن نَصَبِ الدُّنيا و أذاها إلى رحمَةِ اللّهِ تعالى ، و العَبدُ الفاجِرُ يَستَريحُ مِنهُ العِبادُ و البِلادُ و الشَّجَرُ و الدَّوابُّ . ۱
۱۹۲۲۷.عنه صلى الله عليه و آله :النّاسُ اثنانِ : واحِدٌ أراحَ ، و آخَرُ استَراحَ ؛ فأمّا الّذي استَراحَ فالمؤمنُ إذا ماتَ استَراحَ من الدُّنيا و بَلائها ، و أمّا الّذي أراحَ فالكافِرُ إذا ماتَ أراحَ الشَّجَرَ و الدَّوابَّ و كثيرا مِن النّاسِ . ۲
۱۹۲۲۸.عنه صلى الله عليه و آلهـ عند ما قيلَ لَهُ : ماتَ فلانٌ فاستَراحَ ـ: إنّما استَراحَ مَن غُفِرَ لَهُ . ۳
۱۹۲۲۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَوتُ الأبرارِ راحَةٌ لأنفُسِهِم ، و مَوتُ الفُجّارِ راحَةٌ للعالَمِ . ۴
3670
مرگ نيكان و مرگ بدكاران
۱۹۲۲۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :[آدميزاده با مرگش] يا آسوده مى شود يا از دستش آسوده مى شوند: بنده مؤمن از رنج و مشقّت دنيا در جوار رحمت خداى متعال مى آسايد و بنده بدكار [با مرگش ]بندگان و شهرها و درختان و جنبندگان از دستش آسوده مى شوند.
۱۹۲۲۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مردم دو دسته اند : يكى آسوده مى گرداند و ديگرى آسوده مى شود : آنكه آسوده مى شود، مؤمن است كه هر گاه بميرد از دنيا و رنج و بلاى آن راحت مى شود و آنكه آسوده مى گرداند، كافر است كه هرگاه بميرد درختان و جنبندگان و بسيارى از مردم را [از شرّ خود ]آسوده مى سازد.
۱۹۲۲۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ آنگاه كه به ايشان عرض شد : فلانى مُرد و راحت شد ـفرمود: كسى راحت مى شود كه آمرزيده شده باشد.
۱۹۲۲۹.امام على عليه السلام :مرگ نيكان، مايه راحت جان آنهاست و مرگ بدكاران، مايه آسودن جهان.