۱۹۲۴۹.عنه عليه السلام :مَن أكثَرَ مِن ذِكرِ المَوتِ قَلَّت في الدُّنيا رَغبَتُهُ . ^۱

۱۹۲۵۰.عنه عليه السلام :مَن أكثَرَ مِن ذِكرِ المَوتِ رَضِيَ مِن الدُّنيا بالكَفافِ . ^۲

۱۹۲۵۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :أكثِروا ذِكرَ المَوتِ ؛ فإنّهُ ما أكثَرَ ذِكرَ المَوتِ إنسانٌ إلاّ زَهِدَ في الدُّنيا . ^۳

(انظر) القلب : باب 3355 .

3673

الاستِعدادُ لِلمَوتِ

۱۹۲۵۲.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آلهـ لطارِقِ بنِ عبدِ اللّهِ المُحارِبيِّ ـ: يا طارِقُ، استَعِدَّ للمَوتِ قَبلَ نُزولِ المَوتِ. ^۴

۱۹۲۵۳.كنز العمّال :قال رسول اللّه صلى الله عليه و آله : إنّ النُّورَ إذا دَخَلَ الصَّدرَ انفَسَحَ . قيلَ : هَل لذلكَ مِن عَلَمٍ يُعرَفُ بهِ ؟ قالَ : نَعَم ، التّجافي عن دارِ الغُرورِ ، و الإنابَةُ إلى دارِ الخُلودِ ، و الاستِعدادُ للمَوتِ قَبلَ نُزولِهِ . ^۵

۱۹۲۵۴.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مَنِ ارتَقَبَ المَوتَ سارَعَ في الخَيراتِ . ^۶

۱۹۲۴۹.امام على عليه السلام :كسى كه مرگ را بسيار ياد كند، رغبتش به دنيا كم مى شود.

۱۹۲۵۰.امام على عليه السلام :كسى كه مرگ را فراوان ياد كند، از دنيا به قدر كفاف خرسند شود.

۱۹۲۵۱.امام صادق عليه السلام :مرگ را فراوان ياد كنيد؛ زيرا هيچ انسانى مرگ را بسيار ياد نمى كند، مگر اينكه به دنيا بى رغبت مى شود.

3673

آماده شدن براى مرگ

۱۹۲۵۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به طارق بن عبد اللّه محاربى ـفرمود : اى طارق! پيش از فرا رسيدن مرگ خود را براى آن آماده كن.

۱۹۲۵۳.كنز العمّال :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : هرگاه روشنايى به سينه در آيد، سينه فراخ گردد. عرض شد : آيا براى شناسايى اين امر نشانه اى هست؟ فرمود : آرى، دورى گزيدن از سراى فريب و روى آوردن به سراى جاودانى و آماده شدن براى مرگ پيش از فرا رسيدن آن.

۱۹۲۵۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه چشم به راه مرگ باشد، در كارهاى نيك بكوشد.

۱۹۲۴۵.الترغيب و الترهيب عن أنسٍ :إنّ رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله مَرَّ بمَجلِسٍ و هُم يَضحَكونَ فقالَ : أكثِروا ذِكرَ هادِمِ اللَّذّاتِ ، أحسَبُهُ قالَ : فإنّهُ ما ذَكَرَهُ أحَدٌ في ضِيقٍ مِن العَيشِ إلاّ وسَّعَهُ ، و لا في سَعَةٍ إلاّ ضَيّقَهُ علَيهِ . ^۱

۱۹۲۴۶.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أكثِروا ذِكرَ المَوتِ ، و يَومَ خُروجِكُم مِن القُبورِ ، و قيامِكُم بَينَ يَدَيِ اللّهِ عَزَّ و جلَّ ؛ تَهونُ علَيكُمُ المَصائبُ . ^۲

۱۹۲۴۷.عنه عليه السلام :أكثِروا ذِكرَ المَوتِ عندَ ما تُنازِعُكُم إلَيهِ أنفسُكُم مِن الشَّهَواتِ ، و كفى بالمَوتِ واعِظا. و كانَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله كثيرا ما يُوصي أصحابَهُ بذِكرِ المَوتِ فيقولُ : أكثِروا ذِكرَ المَوتِ ، فإنّهُ هادِمُ اللَّذّاتِ، حائلٌ بَينَكُم و بينَ الشَّهَواتِ . ^۳

۱۹۲۴۸.عنه عليه السلامـ لابنهِ الحسنِ عليه السلام ـ: يا بُنيَّ ، أكثِرْ مِن ذِكرِ المَوتِ ، و ذِكرِ ما تَهجُمُ علَيهِ و تُفضي بعدَ المَوتِ إلَيهِ ، حتّى يأتيَكَ ^۴ و قد أخَذتَ مِنهُ حِذرَكَ و شَدَدتَ لَه أزرَكَ ، و لا يَأتيَكَ بَغتَةً فيَبهَرَكَ . ^۵

۱۹۲۴۵.الترغيب و الترهيبـ به نقل از انس ـ: رسول خدا صلى الله عليه و آله بر جمعى كه در حال خنده بودند، گذشت. پس فرمود : برهم زننده خوشى ها را فراوان ياد كنيد. گمان مى كنم فرمود : هيچ كس در تنگناى زندگى مرگ را ياد نكرد، مگر اينكه زندگى را بر او فراخ كرد و نيز در فراخى زندگى آن را يادآور نشد، مگر اينكه زندگى را بر او تنگ ساخت.

۱۹۲۴۶.امام على عليه السلام :مرگ و روز بيرون آمدنتان از گورها و ايستادنتان در پيشگاه خداوند عزّ و جلّ را فراوان ياد كنيد، تا مصيبت ها بر شما آسان شود.

۱۹۲۴۷.امام على عليه السلام :در هنگامى كه نفْس هايتان شما را به سوى خواهش ها و شهوات مى كشانند، مرگ را فراوان ياد كنيد كه مرگ بهترين واعظ است. رسول خدا صلى الله عليه و آله اصحاب خود را به يادآورى مرگ بسيار سفارش مى كرد و مى فرمود : مرگ را فراوان ياد كنيد؛ زيرا كه آن برهم زننده خوشى ها و پرده ميان شما و خواهش ها است.

۱۹۲۴۸.امام على عليه السلامـ به فرزند بزرگوارش حضرت حسن عليه السلام ـنوشت : فرزندم! بسيار به ياد مرگ و به ياد آنچه در آن مى افتى و پس از مرگ به سوى آن كشانده مى شوى باش، تا آن گاه كه بر تو درآيد با تمام توان در برابرش آماده و براى آن كمر بسته باشى، نه آنكه ناگهان بر تو در آيد و چشمانت را خيره گرداند.