«إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يُرِيدُونَ أَنْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذَلِكَ سَبِيلاً * أُولَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقّا وَ أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذابا مُهِينا» . ^۱

الحديث :

۱۹۵۶۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لَم يُخْلِ اللّهُ سبحانَهُ خَلقَهُ مِن نَبيٍّ مُرسَلٍ ، أو كِتابٍ مُنزَلٍ ، أو حُجَّةٍ لازِمَةٍ ، أو مَحَجَّةٍ قائمةٍ ، رُسُلٌ لا تُقَصِّرُ بهِم قِلّةُ عَدَدِهِم ، و لا كَثرَةُ المُكَذِّبينَ لَهُم ؛ مِن سابِقٍ سُمِّيَ لَهُ مَن بَعدَهُ ، أو غابِرٍ عَرَّفَهُ مَن قَبلَهُ . ^۲

۱۹۵۷۰.عنه عليه السلام :و لَم يُخلِهِم بعدَ أن قَبضَهُ [يَعني آدمَ عليه السلام ]مِمّا يُؤكِّدُ علَيهِم حُجّةَ رُبوبيَّتِهِ ، و يَصِلُ بَينَهُم و بينَ مَعرِفَتِهِ ، بل تَعاهَدَهُم بالحُجَجِ على ألسُنِ الخِيَرَةِ من أنبيائهِ و مُتَحَمِّلي وَدائعِ رِسالاتِهِ قَرْنا فقَرْنا ، حتّى تَمَّت بنَبيِّنا محمّدٍ صلى الله عليه و آله حُجّتُهُ . ^۳

«كسانى كه به خدا و فرستادگان او كفر مى ورزند و مى خواهند ميان خدا و فرستادگانش جدايى اندازند و مى گويند : ما به بعضى ايمان داريم و بعضى را انكار مى كنيم و مى خواهند ميان اين [دو] راهى براى خود اختيار كنند، آنان در حقيقت كافرند. و ما براى كافران عذابى خوار كننده آماده كرده ايم».

حديث :

۱۹۵۶۹.امام على عليه السلام :خداوند سبحان آفريدگان خويش را از [دسترسى به ]پيامبرى مرسل، يا كتابى آسمانى، يا حجّت و دليلى لازم، يا راهى روشن و استوار بى بهره نگذاشته است؛ فرستادگانى كه نه اندك بودنِ شمارشان آنان را [از اداى رسالتشان ]سست كرد و نه فراوانى تكذيب كنندگانشان. براى پيامبر پيشين نام پيامبرِ پس از او برده مى شد و پيامبر گذشته پيامبر آينده را مى شناساند.

۱۹۵۷۰.امام على عليه السلام :خداوند پس از آنكه جان او ـ آدم عليه السلام ـ را ستاند، مردم را از حجّت و دليلى كه ربوبيّت او را براى آنان استوار گرداند و ايشان را به شناخت او رساند، بى بهره نگذاشت. بلكه در هر قرنى و نسلى با حجّت ها و براهينى كه از طريقِ پيامبران برگزيده و امانتداران پيام هاى خود فرستاد، به مردم رسيدگى كرد، تا آنكه با پيامبر ما محمّد صلى الله عليه و آله ، حجّت او به كمال رسيد.

۱۹۵۶۷.عنه عليه السلام :و أشهَدُ أنَّ محمّدا صلى الله عليه و آله عَبدُهُ و رَسولُهُ ، أرسَلَهُ لإنفاذِ أمرِهِ ، و إنهاءِ عُذرِهِ ، و تَقديمِ نُذُرِهِ . ^۱

۱۹۵۶۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لَمّا سُئلَ عن فلسفةِ النُّبوَّة ـ: لِئلاّ يكونَ للنّاسِ علَى اللّهِ حُجّةٌ مِن بَعدِ الرُّسلِ ، و لئلاّ يقولوا : ما جاءَنا مِن بَشيرٍ و لا نَذيرٍ ، و لِتَكونَ حُجّةُ اللّهُ علَيهِم ، أ لاَ تَسمَعُ اللّهَ عَزَّ و جلَّ يقولُ حِكايَةً عن خَزَنَةِ جَهنَّمَ و احتِجاجِهِم على أهلِ النّارِ بالأنبياءِ و الرُّسُلِ : «أ لَمْ يأتِكُمْ نَذِيرٌ قَالُواْ بَلَى قَدْ جَآءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَ قُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَىْ ءٍ ......... »^۲ ؟ ! ^۳

(انظر) عنوان 99 «الحجّة» .

3714

النُّبُوَّةُ وَ التّاريخُ

وجوبُ الاعتِقاد بجميعِ الأنبياءِ :

الكتاب :

«إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَشِيرَا وَ نَذِيرَا وَ إِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلاَّ خَلاَ فِيهَا نَذِيرٌ» . ^۴

«قُولُوا آمَنَّا بِاللّهِ وَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ مَا أُنْزِلَ إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْبَاطِ وَ مَا أُوتِيَ مُوسَى وَ عِيسَى وَ مَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ» . ^۵

۱۹۵۶۷.امام على عليه السلام :و گواهى مى دهم كه محمّد صلى الله عليه و آله بنده خدا و فرستاده اوست كه براى اجراى فرمان خويش و رساندن حجّت و دليلش، و ابلاغ بيم و و عيدش او را فرستاده است.

۱۹۵۶۸.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به سؤال از فلسفه نبوّت ـفرمود : براى اينكه بعد از پيامبران ديگر حجّت و بهانه اى براى مردم در برابر خدا باقى نماند و نگويند : كسى نيامد كه ما را نويد و بيم دهد ؛ و براى اينكه خدا بر مردم حجّت داشته باشد. آيا نمى شنوى كه خداى عزّ و جلّ به نقل از نگهبانان دوزخ و حجّت آورى آنان در برابر دوزخيان به وجود پيامبران و فرستادگان، مى فرمايد : «آيا براى شما بيم دهنده اى نيامد؟! گويند چرا بيم دهنده اى به سوى ما آمد و[لى ]تكذيب كرديم و گفتيم: خدا چيزى فرو نفرستاده است ......... ».

3714

نبوّت و تاريخ

لزوم اعتقاد به همه پيامبران:

قرآن :

«ما تو را به حق، بشارتگر و هشدار دهنده فرستاديم و هيچ امّتى نبوده مگر اينكه در آن هشدار دهنده اى گذشته است».

«بگوييد : ما به خدا و به آنچه بر ما نازل شده و به آنچه بر ابراهيم و اسحاق و يعقوب و اسباط نازل آمده و به آنچه به موسى و عيسى داده شده و به آنچه به همه پيامبران از سوى پروردگارشان داده شده، ايمان آورده ايم. ميان هيچ يك از ايشان فرق نمى گذاريم و در برابر او تسليم هستيم».